پانزدهم اردیبهشت ماه و بهانه ای برای بزرگداشت جشنی ایرانی

جشن های ایرانی به جشن های ملی و مردمی گفته شده که دارای ریشه تاریخی- ایرانی هستند و از دوران باستان تا به امروز رسیده و برخی از این جشن ها کم و بیش زنده هستند. جشن های زنده به جشن هایی اطلاق می شود که بنا به سنت تاریخی در میان مردم رایج است مانند جشن نوروز. جشن های فراموش شده به جشن هایی اطلاق می شود که بنا به سنت تاریخی برگزار نمی شوند مانند جشن بهاربد یا روز شیراز. اما ممکن است کوشش هایی برای احیای برخی از آن ها رواج داشته باشد مانند جشن اسفندگان. بنابر گاهشمار باستانی ایران زمین، آغاز و میانه فصول زیبای سال با جشن و پایکوبی همراه بوده است. یکی از این جشن های تاریخی که در پانزدهم اردیبهشت ماه هر سال برگزار می شده، گاهنبار میدیوزرم به معنای میانه فصل سبز یا میانه بهار می باشد. آن طور که نقل شده، زرتشت از اردیبهشت ماه یا پانزدهم اردیبهشت به جشنگاهی می رود که در آن روز، مردمان بسیاری در آن برای بهاربد آماده شده اند. در بامداد آن روز، او برای کوبیدن هوم به کرانه رود دائیتی می رود و در آنجا از وهومن بدو بالا می رود. وهومن، پوشاکی از روشنایی بر تن داشت و سراسر اندام او از روشنایی بود. او زرتشت را به انجمن همپرسگی امشاسپندان بر کرانه رود دائیتی بالا می برد و در همین انجمن، اورمزد او را به دین آوری بر می گزیند. به همین مناسبت این روز از فصل دیدنی بهار برای جشن و پایکوبی انتخاب شده است.

گرامیداشت روز شیراز

پس از تصویب شورای شهر شیراز و مجلس شورای اسلامی، پانزدهم اردیبهشت ماه یا روز میانی بهار یا جشن بهاربد را به نام روز شیراز نامگذاری کردند. به همین مناسبت، هر ساله برنامه های ویژه ای از طرف شهرداری شیراز در این روز برگزار می گردد. روز بزرگداشت شیراز یا جشن بهاربد در کلیه شهرها با همت امور فرهنگی شهرداری شیراز برگزار ممی شود. همچنین روز سی ام اسفند ماه به نام شهر فرادنبه نامگذاری گردید. برای اولین بار در ایران 12 بالون به طور همزمان بر فراز آسمان شیراز به پرواز درآمدند. به مناسبت هفته شیراز بالن هایی از کشورهای مختلف اروپایی توسط بالن سواران حرفه ای با حضور شهروندان شیرازی در آسمان شیراز پرواز کردند. بالن ها از ورزشگاه حافظیه و ورزشگاه دانشگاه علوم پزشکی بلند شدند و پس از پروازی 2 ساعته بر فراز شهر شیراز، در نقاط مختلف فرود آمدند. امروزه بازمانده هایی از جشن کهن بهاربد در نواحی گوناگون سرزمین های ایرانی مانند مراسمی زیبا و نمادین در حوض سعدیه شیراز و چشمه مجاور آن بر جای مانده اما آیین های بزرگداشت روز پیام آوری زرتشت به کلی فراموش شده و برگزار نمی شود. همچنین امروزه در روز شانزدهم اردیبهشت، جشنی با نام می گلان یا مهرگلان در بخش هایی از کردستان برگزار می گردد.

میانه بهار و عالمی از رمز و راز

این جشن تاریخی و ایرانی هر ساله در این سرزمین برگزار می شود تا به یاد ما بیاورد که ایرانی هستیم و باید سعی کنیم که فرهنگ و تاریخی را که از اجداد و نیاکانمان باقی مانده را حفظ کنیم.