قلعه پیروز گت یکی از جاهای دیدنی سیستان و بلوچستان است
جاذبه ها/ براساس آخرین خبرهای بدست آمده، قلعه پیروز گت یکی از جاهای دیدنی سیستان و بلوچستان است.
در 5 کیلومتری شمال غربی چابهار و در روستای تیس قلعه ای به نام پیروز گت وجود دارد که از دوران اشکانیان و ساسانیان در این روستا باقی مانده و از جاذبه های تاریخی چابهار محسوب می شود.
این اثر بر فراز یک تپه در وسط دره تیس واقع است و ارتفاع تپه از ارتفاع دو رشته کوه اطراف تپه بیشتر نیست. بلندی این محل تقریبا 1/5 تا 2 برابر ارتفاعات اطراف دره در محل روستای تیس می باشد. تپه از تخته سنگهایی از جنس رسوبی و آهکی تشکیل شده است. آثاری از زراعت و آبادانی در اطراف تپه پیروزگت دیده می شود و راه ورود به تپه سخت و پرخطر است. در قسمت پایین تپه و در اطراف آن آثاری از دیوارهای سنگی بزرگ و قلوه سنگ و ساروج با قدمت خیلی زیاد دیده می شود. قسمت های متفرقی از دیوارها باقی هستند. ضخامت دیوار 2/5 تا 4 متر و ارتفاع آن در بعضی نقاط به 12 متر می رسد. بین دیوارهای اصلی اطراف تپه دیوارهایی با ضخامت کمتر و به موازات دیوار اصلی دیده می شود که از یکدیگر 8 متر فاصله دارند و 200 متر طول دارند.
بین دو دیوار آثاری از برجهای قلعه نمایان است و هر نقطه از تپه برای تأسیسات خاصی مانند کشیک خانه، قراولخانه و حفاظت قلعه اختصاص داشته و تنها اثری که از آنها باقی مانده است، سنگ و دیوار شکسته، ملاط، ساروج، گچ، خرده های سفال و پیهای بنا هستند. علاوه بر این دیوارهای بزرگ و ضخیم قلعه اثر خندقی به عرض 3 متر و عمق متفاوت قبل از دیوار اصلی دیده می شود. در اطراف دژ آثاری از آب انبارها نمایان است. زیربنای قلعه در حدود 800 متر طول و عرض آن با توجه به وضع طبیعی زمین متغیر بوده و تقریبا بیضی شکل می باشد.
آثاری از برجها در ضلعهای شمالی و جنوبی دیده می شود. در قسمت ضلع شمالی دو اطاق کوچک در اندازه 3*2 متر به منظور دیده بانی روی یک گوشواره زمین مانند دو طبقه واقع شده و بلندترین قسمت دژ و برج بر روی همین گوشواره است و بر اطراف اشراف دارد. در گوشه های شرقی و غربی و در مرکز حیاط قلعه آثاری از سکوهای بزرگ که از سنگ تراشیده ساخته شده اند، مشهود است و قسمت هایی که باقی مانده اند نمایانگر محلی برای اجتماع، عبادت یا نشستن اهل قلعه در یک مجلس بوده است.
در اطراف قلعه اصلی بر روی تپه های پراکنده آثاری نیز از تأسیسات سکونتی بصورت جدا دیده می شود که شاید محل سکونت طوایف یا خانواده های مأموران قلعه بوده است. سنگهای بکار رفته در بناها از نوع غیرآهکی هستند که از نقاط دیگری به اینجا آورده شده اند، زیرا جنس خود تپه آهکی و سیلیسی است. این بنا با توجه به آثار باقیمانده مشابه بناهای دوره پارتی هست اما نام پیروز ساسانی بودن این اثر را قوت می دهد.