معدن و غارهای طبیعی محل کشف اجساد مومیایی شده لاپلنگ تحت انفجارهای پی در پی قرار دارد

خبرگزاری مهر/ براساس خبرهای بدست رسیده، معدن و غارهای طبیعی محل کشف اجساد مومیایی شده لاپلنگ تحت انفجارهای پی در پی قرار دارد.

آبان سال گذشته خبر رسید در روستای چاهریسه و معدن لاپلنگ اردستان استان اصفهان دو جسد در عمق حدود 35 متری کوه در اثر برداشت مواد معدنی پیدا شدند.

با هماهنگی های انجام شده، این اجساد به شهر زواره فرستاده و مشخص شد که این اجساد اهمیت زیادی دارند. چون این اجساد در یک معدن قدیمی پیدا شده بودند که از سالها پیش، روی و سرب از آن معدن استخراج میشده است.

مهدی مشهدی، رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان اردستان در روایتی که آن را در سایت وزارت میراث فرهنگی نیز انتشار داده نوشته است: پس از تحویل اجساد به عوامل نیروی انتظامی؛ این اجساد با احتیاط کامل توسط کارشناسان اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان اردستان به موزه شهر زواره به منظور بررسی و نظرات کارشناسی منتقل شد.

حالا بعد از اینکه برای خیلی ها مشخص شده این محدوده نیاز به کاوش و بررسی های علمی تر زیادی دارد اما همچنان معدن به کار خودش ادامه می دهد و حتی در چند روز اخیر انفجار گسترده ای نیز در آنجا انجام شد.

انفجارها در حالی انجام شده که داد و اطلاعات پنهان زیادی در این محدوده وجود داشته است و حتی خاک آن محدوده نیز برای بسیاری از باستان شناسان اهمیت دارد. مومیایی ها نیز همچنان در موزه زواره گذاشته شده اند و بررسی علمی روی آنها انجام نشده است.

بررسی های اولیه نشان داد این دو اسکلت مومیایی هایی هستند که به صورت طبیعی بوجود آمده اند، چون ایرانی ها هیچ وقت مردگان خود را مومیایی نمی کردند. اما رئیس اداره میراث فرهنگی اردستان گمانه زنی کرده که احتمالاً این اسکلت ها به صورت طبیعی مومیایی شده باشند بنابراین می تواند نشان از دوره جدیدی در تاریخ و تمدن چند هزار ساله این منطقه باشد.

این بررسی های اولیه مشخص کرد یکی از این افراد بالغ و دیگری فردی نابالغ و یکی از آنها زن بوده است. اما تعیین دوره زندگی این اسکلت ها نیاز به بررسی های دقیق تری دارد. دوستداران میراث فرهنگی در این شهرستان می گویند از آنجا که قدمت محل کشف این اجساد مربوط به دوره صفویه بوده بعید نیست که این اجساد نیز دارای قدمت طولانی بوده باشند.

در این باره ایزدی، مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان اصفهان گفته بود: معدن مربوط به دوره پهلوی اول بوده و برداشت روی میکردند، اما دچار وقفه شده بود. چندسال بعد آن را واگذار کردند، هنگام کار این دو جسد بیرون آمد و به ما خبر دادند.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان اصفهان با تاکید بر اینکه در آن نقطه شواهد تاریخی نداریم، افزود: اما در پایین دست کوه یکسری شواهد دوره های مختلف میانی اسلامی و قاجار در کوره برای برداشت روی وجود دارد و حدس ما این است که این دو نفر بر اثر یک ریزش زیر خاک ماندند. شیوه قرارگیری یکی از آنها به صورتی است که سنگی با لبه تیز روی سینه فرود آمده و به همان صورت ماند، چون جنس خاک فرسایش کمی ایجاد کرده است.

ایزدی در ادامه درباره اینکه پژوهشگاه میراث فرهنگی شواهدی از تاریخی بودن یا تمدن در معدن پیدا نکرده گفت: با این وجود دو جسد به زواره منتقل شدند.

اینجا یک سوال پیش می آید که چطور وقتی شواهدی در معدن پیدا نشده اما دو جسد به موزه انتقال داده شدند آیا این اتفاق همانند اتفاقی نیست که در معدن نمک چهرآباد زنجان افتاد و اجسادی که به صورت طبیعی مومیایی شده بودند، تاریخ منطقه را تغییر دادند؟ آیا نباید در این محل مطالعات بیشتری صورت میگرفت حتی اگر در بررسی های اولیه شواهدی پیدا نشده باشد؟

وی با بیان اینکه بحث قدمت آنها برای ما سوال برانگیز است، عنوان کرد: به دلیل اینکه یک کیف چرمی روی دوش یکی از اجساد است نشان می دهد که فوت آنها ناگهانی بوده و ریزش رخ داده و قدمت آنچنانی ندارد؛ حدس ما بین 100 تا 200 سال گذشته است.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان اصفهان بیان داشت: بخشی که این دو جسد پیدا شده با همکاری معدن ممنوع شده اما همکاران ما هر روزه به آنجا می روند و گزارش ارسال می کنند.

صحبت های ایزدی درحالی است که از آن زمان تاکنون هیچ گزارشی به صورت عمومی از سوی کارشناسانی که هر روز به آن مکان می روند، دیده نشده است!

طبق گزارش اداره میراث فرهنگی اردستان در این محدوده گونه های گیاهی، آثار طبیعی و دیرینه شناسی و بوم شناسی وجود دارد که نشان می دهد اگر صدور پروانه های پرشمار معدنی و صنعتی همچنان وجود داشته باشد، خطر آسیب به این محدوده زیاد است و میتوان گفت دیگر هیچ اطلاعاتی باقی نمی ماند که پژوهشگران بتوانند روی آن مطالعه کنند. نمونه اخیر نیز انفجارهای پی در پی در معدن است.