آشنایی با شماری از مرگبارترین قحطی های طول تاریخ

قحطی یک پدیده جهانی هست که از هزاران سال پیش انسانها با آن مواجه بوده اند. این پدیده مرگبار در بیشتر کشورها اتفاق افتاده و حتی امروزه نیز برخی از کشورهای جهان با آن روبرو هستند. اگر بخواهیم تعریف ساده و کوتاهی از قحطی داشته باشیم، باید بگوییم که هر گاه منابع غذایی به اندازه کافی وجود نداشته باشد، با قحطی روبرو هستیم. در بوجود آمدن پدیده قحطی عوامل متعددی نظیر آشوب سیاسی، جنگ، بلایای طبیعی، تورم و آفت های کشاورزی تاثیرگذار هستند. با ما در مقاله مرگبارترین قحطی های طول تاریخ همراه باشید تا شما را با تعدادی از مرگبارترین قحطی ها در جهان آشنا نماییم. قطعا، آشنایی با قحطی های مرگبار طول تاریخ برایتان مفید خواهد بود.

قحطی در ایران بین سالهای 1917 تا 1919

از جمله عوامل مهم در بوجود آمدن قحطی در ایران خشکسالی های پی در پی، سومدیریت قاجار و جنگ جهانی بود. این مورد از مرگبارترین قحطی های طول تاریخ که از سال 1917 آغاز گشت، تا 1919 طول کشید و مردم را با یک بحران جدی روبرو کرد. در این سالها، خشکسالی باعث شد که منابع غذایی کشور کاهش پیدا کند. نیروهای اشغالی غلات اندکی که توسط مردم تولید میشد را مصادره میکردند. در این دوران، آشوب های داخلی نشانه ای از بی ثباتی اقتصادی و سیاسی کشور بوده و تجارتی که در نتیجه جنگ شکل گرفته بود، باعث ایجاد تغییرات نامطلوب گردید. در قحطی ایران بطور دقیق مشخص نیست که چند نفر قربانی شده اند اما با توجه به نظر کارشناسان، تخمین زده شد که حدود 2 میلیون نفر جان خود را از دست داده اند.

قحطی در شوروی (هولودومور) بین سالهای 1932 تا 1933

در سال 1932، قحطی بزرگی در اتحاد جماهیر شوروی به رهبری استالین اتفاق افتاد که جان میلیون ها نفر در قفقاز شمالی، قزاقستان، ولگا و اوکراین را گرفت. در سال 2003 و براساس تخمین سازمان ملل، مشخص گردید که در این مورد از مرگبارترین قحطی ها در جهان 7 تا 10 میلیون نفر جان خود را از دست داده اند. گرسنگی و مشکلات ناشی از آن نقش قابل توجهی در این مرگ و میر داشتند. در این سالها، رهبران شوروی روی صنعتی کردن کشور تمرکز زیادی داشته و از کشاورزی غافل شده بودند. در نتیجه، کشاورزی با محدودیت مواجه گردید و منابع غذایی مصادره شدند.

قحطی در چین در سال 1907

در شمال چین قحطی بزرگی اتفاق افتاد که نزدیک به 25 میلیون نفر قربانی داشت. بارندگی شدیدی که در این منطقه اتفاق افتادند، یکی از دلایل اصلی قحطی در سال 1907 بودند، چرا که در اثر این بارندگی و سیلی که بعد از آن جاری گردید، زمینها غیر قابل کشت شده و همه محصولات کشاورزی از بین رفتند. تخمین زده شد که در این بارندگی و سیل بیش از 100 هزار کیلومتر مربع زمین به زیر آب رفته است.

قحطی سیب زمینی در ایرلند بین سالهای 1845 تا 1854

این مورد از قحطی های مرگبار طول تاریخ در سال 1845 آغاز گشته و تا سال 1854 ادامه داشت. در این قحطی، آفتی باعث از بین رفتن سیب زمینی شد. در آن سالها محصول غالب کشور و یکی از منابع غذایی اصلی مردم سیب زمینی بود و با از بین رفتن سیب زمینی، مردم بخصوص قشر فقیر و ضعیف جامعه دچار مشکلات جدی شدند. البته، در این سالها کمک های بشر دوستانه به ایرلند فرستاده میشدند اما کشتی های انگلیسی مانعی برای رسیدن آنها به دست مردم نیازمند بودند.

در اثر این اقدام انگلیسی ها، شرایط برای مردم ایرلند بسیار سخت شد و نزدیک به یک میلیون نفر در اثر گرسنگی جان خود را از دست دادند. در آن زمان، ایرلند بیشتر از 25 درصد از جمعیت کشور خود را از دست داد. همچنین، نزدیک به یک تا دو میلیون نفر با توجه به شرایط سختی که وجود داشت، ناچار شدند که کشور خود را ترک کنند.

قحطی در روسیه در سال 1921

در سال 1921 میلادی، قحطی بزرگی روسیه را فرا گرفت و چیزی نزدیک به 5 میلیون نفر به کام مرگ فرو رفتند. جنگ جهانی و سالهای پس از آن دوران بسیار سختی برای روسیه بود. در این دوران، با افزایش جنگهای داخلی و شرایط سیاسی ناپایدار، مردم با کمبود مواد غذایی و غلات روبرو شدند. منابع غذایی تولید شده نیز مصادره شده و چیزی به مردم نمی رسید. در محدوده ولگا نیز غلات زیادی از بین رفت که باعث شد شرایط از آنچه که هست، بدتر شود.

قحطی در بنگال در سال 1770

یکی دیگر از مرگبارترین قحطی های طول تاریخ، قحطی بنگال بوده که در سال 1770 میلادی رخ داد. در این قحطی، یک سوم از جمعیت بنگال از بین رفت. با خشکسالی و از بین رفتن غلات، این قحطی بزرگ در بنگال آغاز گردید. در آن زمان، بنگال تحت کنترل و استعمار کمپانی هند شرقی بریتانیا قرار داشت. به دستور استعمارگران، میزان مالیات افزایش یافت و مردم مجبور بودند بجای برنج، محصولات دیگری را که پرسود هستند، بکارند. با سیاستی که استعمارگران در پیش گرفتند، منابع غذایی به شدت کاهش یافت و هر آنچه که وجود داشت نیز گران شد. در این قحطی به علت منفعت طلبی و سومدیریت شرکت بریتانیایی، چیزی نزدیک به 10 میلیون نفر به کام مرگ کشیده شدند.

قحطی در چلیسا و جنوب هند بین سالهای 1782 تا 1784

هند در سال 1780 گرمای بی سابقه ای را تجربه کرد که با تکرار آن خشکسالی شدیدی این کشور را فرا گرفت. در واقع، با بارش کم و گرمای زیاد محصولات کشاورزی خشک و نابود شدند. در این سالها مردم با کمبود مواد غذایی مواجه شده بودند. قحطی چلیسا که در سال 1783 رخ داد، مردم مناطق شمالی هند را با مشکل کمبود مواد غذایی روبرو کرد. یک سال قبل تر یعنی در سال 1782 نیز مناطق جنوب هند با همین مشکل مواجه شده بودند. این مورد از مرگبارترین قحطی ها در جهان جان نزدیک به 11 میلیون نفر را گرفت.

قحطی در بنگال در سال 1943

پس از جنگ جهانی دوم و زمانیکه بنگال تحت استعمار انگلیسی ها قرار داشت، قحطی وحشتناکی این ناحیه را فرا گرفت. در اثر این مورد از قحطی های مرگبار طول تاریخ، مردم زیادی جان خود را از دست دادند. در آن دوره، کشاورزی یکی از مهمترین راههای تولید مواد غذایی برای مردم این ناحیه بود اما با زیاد شدن جمعیت، این توازن از بین رفت و مردم با کمبود مواد غذایی مواجه شدند.

قحطی در چین بین سالهای 1959 تا 1961

چین به علت شرایط اجتماعی بد، تصمیمات سیاسی غلط و...در این سالها دچار قحطی گردید. عده ای سیاست جهش بزرگ به پیش را یکی از علل اصلی این قحطی بیان می کنند. این برنامه از سیاست هایی تشکیل شده بود که هدف آنها، رشد صنعتی بویژه در بخش کشاورزی است. در این سیاست، مالکیت زمینهای کشاورزی از کشاورزها گرفته شده و آنها در کلونی هایی با فضای مشترک تشویق به تولید فولاد شدند. در نتیجه این سیاست، تولیدات کشاورزی بسیار کم شده و قسمتی از تولیدات قبلی نیز برای خرید تسهیلات به اروپا فروخته شدند.

کشتن گنجشک ها به منظور جلوگیری از هدر رفتن غلات نیز اقدام عجیبی بود که در این سیاست اتفاق افتاد. اما با از بین رفتن گنجشک ها، ملخ ها به زمینهای کشاورزی حمله کرده و باعث از بین رفتن بخش قابل توجهی از غلات شدند. سیاست های این برنامه به نوعی بود که کشور را با قحطی بسیار بزرگی روبرو کرد و چیزی نزدیک به 15 میلیون نفر را به کام مرگ کشاند. براساس نظر کارشناسان، تعداد قربانیان بسیار بیشتر از آمار اعلام شده توسط دولت بوده و بین 20 تا 50 میلیون نفر جان خود را از دست دادند.

قحطی در کره شمالی بین سالهای 1994 تا 1998

قحطی کره شمالی چیزی حدود 3 میلیون نفر قربانی داشت. عداه ای مسائل طبیعی و دیکتاتوری را از عوامل اصلی این قحطی میدانند. سیلی که در سال 1995 در کره شمالی اتفاق افتاد، بخش وسیعی از انبارهای غلات را نابود کرد. در کره شمالی اولویت در استفاده از منابع، مواد غذایی و نیروی انسانی همواره با ارتش بود. در این قحطی، مردم عادی راهی برای دسترسی به مواد غذایی مورد نیاز خود نداشتند. البته، کمکهای بشر دوستانه تا حد زیادی موجب نجات شهروندان گردید.