تعیین عرصه و پیشنهاد حریم و بازشناسی و خواناسازی آثار سطحی دوره هخامنشی تل هکوان

ایلنا/ براساس اخبار واصله، تعیین عرصه و پیشنهاد حریم و بازشناسی و خواناسازی آثار سطحی دوره هخامنشی تل هکوان صورت گرفت.

برنامه میدانی گمانه زنی به منظور تعیین عرصه، پیشنهاد حریم و بازشناسی و خواناسازی آثار سطحی دوره هخامنشی تل هکوان با مجوز پژوهشگاه به سرپرستی مشترک اباذر شبیری از مرکز تحقیقات علمی یونان و رضا نوروزی از پژوهشکده باستان شناسی، با مساعدت اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی فارس، نمایندگی میراث در شهرستان کوار، فرمانداری، شهرداری و شورای شهر کوار به انجام رسید.

رضا نوروزی (سرپرست هیئت باستان شناسی) گفت: تل هکوان در شهرستان کوار، بخش مرکزی، دهستان فرمشگان در 2 کیلومتری شمال روستای علی آباد میان باغ ها و زمین های کشاورزی واقع شده است.

او افزود: این تپه برای نخستین بار در سال 1334 توسط زنده یاد علی سامی شناسایی و در سالهای بعد، مطالعاتی بر روی آن انجام گرفت و در سال 1379 به شماره 3413 در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.

نوروزی با بیان اینکه این تپه نسبتا مدور در حدود 2/5 هکتار وسعت و 7/5 متر از زمین های مجاور ارتفاع دارد، تصریح کرد: تل هکوان تپه ای پیش از تاریخی مربوط به هزاره چهارم و پنجم قبل از میلاد است که در دوره هخامنشی بنایی بر روی آن ساخته شده است.

این باستان شناس گفت: در حال حاضر جاده بین مزارع از دامنه تپه عبور کرده، گودال های حفاری قاچاق در سطح تپه دیده می شود و توسعه کشاورزی عرصه تپه را در معرض تهدید قرار داده است.

نوروزی اظهار کرد: در برنامه پیشنهادی به منظور رفع خطر و تامین حمایت های قانونی، تعیین عرصه و حریم در دستور کار قرار گرفت و با حفر 22 گمانه آزمایشی عرصه تپه مشخص و با توجه به شرایط و عوارض پیرامون تپه محدوده حریم نیز تعیین شد.

در ادامه، اباذر شبیری دیگر سرپرست هیئت باستان شناسی با بیان اینکه علیرغم انجام فعالیت باستان شناسی صورت گرفته در گذشته، اطلاعات چندانی از وضعیت سازه هخامنشی ساخته شده بر روی تل هکوان در دسترس نبود، تصریح کرد: به همین دلیل هیئت فعالیت خود را به منظور بازشناسی و خواناسازی بنای هخامنشی، بر روی سازه یاد شده متمرکز و به نتایج ارزنده ای دست یافت.

او گفت: این مجموعه شامل چهار بنا و یک ایوان بوده که تنها یک رج از سنگ های استفاده شده بر روی پی در محل خود باقی است و سنگ های ردیف بالایی از محل خود جابجا شده که تعدادی از آنها همچنان در سطح محوطه پراکنده هستند.

شبیری افزود: استفاده از مصالح مرغوب، شیوه سنگ تراشی شبیه بناهای پاسارگاد و وجود شواهدی مبنی بر استفاده ترکیبی از سنگ های سیاه و سفید را نشانگر اهمیت و جایگاه بنای ساخته شده بر روی تل هکوان در دوره هخامنشی دانست.