روستای ورچه یکی از دیدنی ترین روستاهای خمین است

سیری در ایران/ براساس آخرین خبرهای بدست آمده، روستای ورچه یکی از دیدنی ترین روستاهای خمین است.

روستای ورچه خمین، روستایی از توابع بخش کمره شهرستان خمین در استان مرکزی ایران است. این روستا از توابع شهر خرم دشت قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال 1395، جمعیت آن 752 نفر بوده است. از جنوب غربی به کوه شیرخانی و از شمال شرقی به کوه اوغلان پیر محدود می شود. موقعیت جغرافیایی روستا کوهستانی است و توپوگرافی منطقه از سمت غرب به شرق و از شمال به جنوب هموار می شود که یک تشکیل یک دشت کوچک را شکل می دهند و روستای ورچه در محدوده این دشت و دامنه این ارتفاعات استقرار یافته است.

روستای ورچه با مختصات 49 درجه و 55 دقیقه عرض شمالی و 33 درجه و 47 دقیقه طول شرقی در محدوده خرمدشت از بخش کمره و شهرستان خمین واقع شد. فاصله این روستا تا مرکز دهستان و بخش روستای کمره حدود 36 کیلومتر و تا مرکز شهرستان خمین حدود 22 کیلومتر و تا شهر اراک مرکز استان معادل 45 کیلومتر است.

ارتفاع روستا از سطح دریا 2085 متر برآورد شده است. ارتفاعات مشرف به روستا کوه خانه نیاز با ارتفاع 2670 متر واقع در شمال غرب، کوه سه دره با ارتفاع 2351 متر واقع در جنوب، کوه قزل داغ با ارتفاع 2270 واقع در شرق و کوه شیرخانی با ارتفاع 2859 متر واقع در غرب است. آب و هوای آن در بهار و تابستان معتدل و در زمستان سرد و خشک است. این روستا به دلیل برخورداری از آب و هوای معتدل دارای مناظر و جلوه های طبیعی زیبا، مزارع حاصلخیز و مراتع سرسبز است.

مردم روستای ورچه به زبانهای فارسی و ترکی سخن می گویند، مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند. درآمد اکثر مردم روستای ورچه از فعالیت های زراعی، دامداری و باغداری تامین می شود. گروهی نیز در امور خدماتی و تولید صنایع دستی اشتغال دارند. محصولات زراعی روستا شامل گندم، جو، نخود، لوبیا، پیاز و سیب زمینی است. انواع میوه ها مانند سیب، انگور و زردآلو از محصولات باغی روستاست. پرورش گاو، گوسفند، بز، مرغ و خروس خانگی و زنبور عسل از مهمترین فعالیت های دامداری بشمار می آیند. تولید گوشت قرمز و لبنیات مانند شیر، ماست، دوغ، کشک و خامه و عسل در روستای ورچه رواج دارد. در کنار فعالیت های زراعی زنان روستا به تولید انواع جوراب های پشمی و بافت فرش نیز می پردازند.

آیین ها و بازی های محلی همچون مراسم باران خواهی یا کوسه گلین در هنگام خشکسالی، چهارشنبه سوری، مراسم تحویل سال نو و مراسم روز عرفه یا علفه شامل چیدن مقداری علف از بیابان و قرار دادن آن کنار آینه، قرآن و چراغ روشن در آخرین روز سال از جمله مراسم های آیینی و ملی در این روستا ست.

روستای ورچه در یک محدوده کوهستانی استقرار یافته و بافت مسکونی متراکمی دارد. اکثر خانه ها در کنار یکدیگر در یک طبقه و با سقف های مسطح که به وسیله تیرهای چوبی، کاهگل، گل و قیر پوشش یافته ساخته شده اند. مصالح عمده به کار رفته در بنای خانه ها آجر، خشت، گل، سنگ، گچ، سیمان، چوب و آهن است. خانه های قدیمی روستا اکثرا ایوان دار هستند و با محیط کار و زندگی در آمیخته اند. در این خانه ها معمولا فضاهایی برای نگهداری دام ها، انبار علوفه، انبار غله و غیره احداث شده است. در خانه کسانی که به تولید فرش اشتغال دارند، مکانی برای نگهداری دار عمودی فرش ایجاد شده است.

غذاهای محلی روستای ورچه عبارتند از نان فطیر، نان کماج، نان آرتی، انواع آش، خورشت، اشکنه و آبگوشت. صنایع دستی که توسط زنان تولید می شوند، عمدتا شامل فرش های دستبافت در طرح های اراکی و انواع جوراب های پشمی است.