معابد مقدس هویسالا در هندوستان در یک قدمی ثبت جهانی قرار دارند

میراث آریا/ براساس آخرین اخبار بدست رسیده، معابد مقدس هویسالا در هندوستان در یک قدمی ثبت جهانی قرار دارند.

دولت هند اخیرا معبد سوماناتاپورا در منطقه میسورا و معابد چناکشاوا و هویسالشوارا در بلور و معبد هالبید در ناحیه هسن را به عنوان نامزدهای این کشور برای ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو طی سالهای 2022 و 2023 پیشنهاد کرده است.

گروهی از یادبودها در هامپی و پاتاداکال نیز به عنوان میراث جهانی در کارناتاکا اعلام شده اند.

معابد کشاوا (خدای هندی) در بلور و سوماناتاپورا و معبد شیوا در هالبید قرار دارند. سازمان مطالعه باستان شناسی هند (ASI) بر سه معبد ساخته شده توسط پادشاهان هویسالا که بین قرون 10 تا 13 میلادی بر منطقه حکومت میکردند، نظارت می کند.

معبد سوماناتاپورا در سواحل رودخانه کاوری، در حدود 35 کیلومتری شهر میسورا در سال 1258 پس از میلاد توسط سوماناتا داندانایاکا، ژنرالی از هویسالا در دوران پادشاه ناراسیما سوم ساخته شد.

سنگ بنای معبد چناکشاوا توسط پادشاه ویشنو واردانا در سال 1117 پس از میلاد در سواحل رودخانه یاگاچی در بلور گذاشته شد. این معبد در طول سه نسل ساخته شد و تکمیل آن 103 سال طول کشید. شکوه معماری این بنا با سنگهای صابونی زیبا هرساله تعداد زیادی از بازدیدکنندگان را به خود جذب می کند. بلور در 38 کیلومتری شهر هسن واقع شده است.

معبد هویسالشوارا در هالبید توسط پادشاه ویشنو واردانا تاسیس شد. ساخت آن در حدود سال 1121 میلادی آغاز شد و در سال 1160 میلادی به پایان رسید. هالبید در حدود 18 کیلومتری بلور چندین معبد آیین جینیسم را نیز در خود جای داده است. هنر این معبد دریچه ای به زندگی و فرهنگ مردم هند در قرن دوازدهم است.

نماینده دائم هند در یونسکو، ویشال وی شارما در 31 ژانویه 2022 درخواست نامزدی معابد هویسالا را به لازار الوندو، مدیر میراث جهانی یونسکو ارائه کرد.

مرکز میراث جهانی با توجه به بررسی فنی و ارزیابی محل در سپتامبر و اکتبر، تا ماه مارس با ASI ارتباط برقرار می کند و پس از آن، پرونده در ژوئیه یا آگوست 2023 مورد بررسی برای تایید قرار خواهد گرفت.

این اقدام دولت، امید به حفاظت صحیح، مدیریت بهتر و افزایش تسهیلات رفاهی گردشگری در این معابد را زنده کرده است. بسیاری در منطقه بر این باورند که در نظر گرفتن این آثار به عنوان میراث جهانی باعث رونق گردشگری در منطقه می شود.

ساکنان این منطقه کمبود فضا برای وسایل نقلیه، جاده های باریک و اقامتگاه های گران قیمت را از جمله مشکلات ذکر کرده و می گویند که دولت امکانات اولیه را نادیده گرفته است. آنها بر این باورند که در نظر گرفتن این سه معبد به عنوان میراث جهانی، دولت ایالتی را وادار می کند تا علاوه بر ارائه امکانات اولیه، از سایر معابد مشابه به درستی محافظت کند.