آشنایی کوتاه با آرامگاه شیخ ابوالحسن خرقانی در شاهرود

آرامگاه شیخ ابوالحسن خرقانی در شاهرود در تپه ای در شمال روستای قلعه نو خرقان قرار دارد. این اثر تاریخی در تاریخ 22 فروردین 1346 و با شماره ثبت 645 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید تا یادگاری باشد از قرن پنجم هجری برای آیندگان و تاریخ آن دوره را برای آیندگان به ارمغان آورد. با ما در این مقاله خواندنی و جالب همراه شوید تا بدانید آرامگاه شیخ ابوالحسن خرقانی کجاست و از معماری آرامگاه شیخ ابوالحسن خرقانی آگاهی یابید.

معماری

ساختمان آرامگاه شیخ ابوالحسن خرقانی شاهرود امتیاز و شکوه چندانی ندارد. نمای این بنا از آجر است و گویا در چند سال اخیر بنا شد. روی قبر شیخ، یک قطعه سنگ مرمر بوده که اشعاری بر روی آن حک شده اند. در کنار این آرامگاه، مسجدی بوده که مطابق نوشته مولفان، دارای گنبدی مخروطی شکل و آراسته به کاشی هایی زیباست. این محراب برخلاف مسجدهای دیگر این نواحی، رو به باختر هست. محراب مذکور دارای گچبری های زیبا و استادانه است. چندی پیش از انقلاب اسلامی و با نظر اداره کل باستان شناسی، در اطراف محراب یاد شده و بر پایه آن مسجدی بنا شد که اکنون نیایشگاه زائران هست.

شعار ملی گردشگری

شیخ ابوالحسن بر سر در خانقاه خود نوشته بود: هر که در این سرا درآید، نانش دهید و از ایمانش مپرسید، چه آنکس که به درگاه باری تعالی به جان ارزد، البته بر خوان بوالحسن به نان ارزد. این گفتار زیبا در زمان حال با عنوان گفتاری بشر دوستانه و به عنوان شعار ملی گردشگری کشورمان انتخاب شده است.

مجسمه شیخ در حیاط زیارتگاهش

مجسمه ای از شیخ ابوالحسن خرقانی روی پله های ورودی زیارتگاه ایشان قرار دارد که دو طرفش دو شیر و در دستش عصایی به شکل مار قرار دارد. در روایتی آمده است که شیخ ابوالحسن خرقانی دو شیر و یک مار را اهلی کرده بود و این حیوانات در صحرا بارش را برایش تا خانه حمل می کردند.

آدرس دقیق آرامگاه

استان سمنان، شهرستان شاهرود، روستای خرقان، خیابان معراج

دیدار از این آرامگاه با ارزش همه روزه و در همه ساعات و بدون هیچ هزینه ای امکان پذیر است. این بنا به نوبه خود، گویای گوشه ای از تاریخ و فرهنگ ایران بزرگ و با عظمت هست. پس، تاریخ دوستان می توانند برای دیدار از تاریخ عرفی و صوفی به این مکان با ارزش و با قدمت بروند و با دیدنش به قرن پنجم سفر کنند. همانگونه که مقام معظم رهبری در سفر به شاهرود در تاریخ 20 آبان 1385 اینگونه فرمودند که اینجا منطقه ای عالم خیز است؛ منطقه معلمان دین و اخلاق. در زمان گذشته هم نام بایزید بسطامی و ابوالحسن خرقانی را همه مسلمانان و مرتبطین با معارف اسلام ولو غیر مسلمان شنیده اند. البته، امثال بایزید و ابوالحسن خرقانی را با این مدعیان صوفی گری نباید اشتباه گرفت. آنها داستان دیگری دارند.