روستای گردشگری خماط یکی از روستاهای زیبای ایران است

ایسکانیوز/ براساس آخرین اخبار بدست رسیده، روستای گردشگری خماط یکی از روستاهای زیبای ایران است.

روستای گردشگری خماط از توابع بخش شاوور، شهرستان شوش در 30 کیلومتری شهر شوش قرار دارد. این روستا در نزدیکی نخستین اثر جهانی کشورمان چغازنبیل قرار دارد که قدیمی ترین و بزرگترین بنای خشتی و آجری جهان است که از زمان عیلام به یادگار ماند. از طرفی دیگر روستای خماط در حاشیه پارک ملی دز بوده که یکی از میراث طبیعی و ارزشمند کشورمان که چشم انداز متنوعی از رود، تالاب و گونه های متنوع گیاهی و جانوری را در خود جای داده است.

همه ساله شمار زیادی مسافران و گردشگران خارجی از کشورهای مختلف اروپایی و آسیایی از مسیر این روستا برای بازدید نخستین اثر ثبت جهانی ایران استفاده می کنند. وجود چشم اندازهای متنوع میراث طبیعی ملی و میراث فرهنگی جهانی در فاصله نزدیک به هم باعث شده روستای خماط به عنوان روستای هدف گردشگری معرفی شود.

آب و هوای این منطقه گرم و نیمه مرطوب است. زبان مردم این روستا عربی و مردمی مسلمان و پیرو مذهب شیعه هستند. بیشتر مردم این روستا به کار کشاورزی مشغول هستند و محصولاتی همچون گندم، جو، کنجد، کاهو و صیفی جات کشت می کنند. در کنار زمین های کشاورزی باغ های مرکبات و نخل ها جلوه زیبایی به زمین های کشاورزی اطراف روستا داده است.

اهالی روستای خماط تمام افتخار خود را آسایش میهمانی ها می دانند که مشقت راه را به جان خریده اند و پا به این دیار زیبا گذاشته اند. آنها همیشه آماده پذیرایی از میهمانان هستند، برایشان فرق نمی کنند، آشنا باشند یا غریبه، عرب باشید یا عجم، به هرحال آنها با لباسهای زیبای عربی و لبخند زنان به استقبال شما می آیند و خاطرات خوبی را از این سفر به این دیار برایتان رقم می زنند. تا لحظه ای که در روستای خماط حضور دارید افراد روستا با روی باز و خندان از شما استقبال می کنند.

روستای خماط در حدود 600 نفر جمعیت دارد، این روستا از طوایف بزرگ عرب، بدوی و بهادری تشکیل شده است. در حدود صدسال پیش یکی از شیخ های بزرگ عرب خوزستان به نام خماط، این مکان را که دارای زمینهای بسیار خوبی برای کشاورزی و پرورش گوسفند، گاو، گامیش و شتر بود، برای اسکان خاندانش انتخاب کرد، جدای از این زمینهای سرسبز و دشتهای وسیع در نزدیکی این منطقه رودخانه پرآب دز قرار داشت که باعث شد تا شیخ خماط بر سکونت در این مکان راسخ تر شود.

براساس مقاله روستای گردشگری خماط یکی از روستاهای زیبای ایران است باید بدانید که بعد از مدتی و به تدریج طایفه های دیگر هم به روستای خماط آمدند و در این منطقه ساکن شدند. شیخ خماط که از طایفه بدوی و شیخ بزرگ روستا بود، حکم کدخدا را داشت و به عنوان قاضی در حل و فصل مشکلات مردم روستا انجام وظیفه می کرد. فرزندان و نوادگان شیخ خماط هنوز در روستا هستند و کار می کنند و با زحمت و دسترنج حلال زندگی را سر می کنند.

شگفت آور است که کار اصلی مردم روستای خماط پرورش شتر است که از سالیان بسیار دور در میان مردم این منطقه رایج داشته است. البته در کنار پرورش شتر و گاومیش با تولیدات محصولات لبنی از شیر گاومیش ها هزینه های خود و خانواده هایشان را تامین می کنند.

این روستا همانند سایر نقاط عرب نشین از تنوع غذایی خاصی برخوردار است . از غذاهای محلی که زنان این منطقه پخت می کنند میتوان به امفطح، دهن حر، دبس، افتر، حمیس، آش توله، خورشت بامیه و خوراک ماهی اشاره کرد.

مانند هر دیاری مردم این روستا در اوقات بیکاری و در جشن ها بازی های محلی را اجرا می کنند که باعث هیجان، نشاط و همبستگی بیشتر بین آن اهالی می شود. از بازهای محلی رایج این روستا میتوان به بازی های حوله، توتون، امحچیم و اسب دوانی (لززخیل) اشاره کرد.

با گردش در کوچه پس کوچه های خماط می توانید برای دوستان و آشنایان دست بافت های زنانه و دختران هنرمند این دیار را به سوغات ببرید. صنایع دستی معروف به حصیربافی و کپوبافی از جمله این سوغاتی ها هستند که بانوان و دختران خانواده با دست های خود، کپو و حصیر را از برگ سفید و سبز درختان نخل، چه زیبا می بافند. هر دو هنر این زنان در لیست آثار ملی به ثبت رسیده است. علاوه بر آن می توانید نان محلی، کنجد و لبنیات خوشمزه این روستا را به شهرتان سوغات ببرید.

از آداب و رسوم کهن که از گذشته مورد توجه اعراب بوده و مردم روستای خماط هم به آن پایبند هستند، رسم قهوه خوری است. وقتی میهمان خانه های مردم روستای خماط می شوید، پس از سلام و خوش آمدگویی با قهوه مخصوص از شما پذیرایی می کنند.

وقتی وارد خانه می شوید شما را به مضیف هدایت می کنند این مضیف از جنس نی که کف پوش آن از فرش های دست بافت قدیمی است که با دستان هنرمند اعراب بافته شده و دور تا دور مضیف با بالش های دورچین زیبا با طرح ها و رنگ های چشم نواز (مخده) تزئین شده است. فقط مردان حق ورود به مضیف را دارند. اولویت ورود به مضیف با شخص مسن تر و شخصی است که مسافت بیشتری را برای رسیدن به مضیف طی کرده است. مضیف درب ندارد و ورودی آن کوتاه است. شخصی که قصد ورود به مضیف را دارد به احترام مضیف و حاضرین خودش را خم می کند. در این مکان مرسوم است که پذیرایی از افراد بزرگ به کوچک انجام میشود.

روستای خماط جاذبه های معنوی زیادی برای مسافران دارد؛ موسیقی محلی عربی یکی از آنهاست. باید اعتراف کرد موسیقی بطور شگفت انگیزی در میان مردم خماط رواج دارد، بویژه در جشن ها. «چوبیه»، «ربابه»، «عطاب»، «علیلی»، «علونی»، «طبله» و «موال» بخشی از انواع گوناگون و متنوع موسیقی این منطقه بشمار می آیند.

موسیقی علوانیه با رویکرد مثبت میراث فرهنگی و توجه بیشتر به میراث معنوی اقوام در فهرست آثار ملی قرار گرفت. علوانیه نام یکی از سبک ها یا الحان موسیقی عربی خوزستان است. نام این سبک برگرفته از نام سراینده آن «علوان الشویع» است که در نوازندگی این سبک تخصص داشت. همچنین علوانیه یکی از میراث های معنوی عرب های ایران بشمار می آید.

یکی از مهمترین انواع گردشگری که نقش مهمی در نیل به توسعه گردشگری دارد، گردشگری روستایی است. این نوع گردشگری با استفاده از ظرفیت جاذبه ها و مشارک مستقیم جوامع، ضمن ارائه تصویری زیبا و سنتی گردشگران، بهره مند می کند و از این طریق می تواند نقش مهمی در توسعه ی اجتماعی و اقتصادی مناطق روستایی داشته باشد. بهره برداری گردشگری از قابلیت های طبیعی، تاریخی و مذهبی روستا، فروش فرآورده های تولیدی و نیز صنایع دستی منطقه، ایجاد انواع مراکز خدماتی برای ارائه به گردشگران از مهمترین اشتغال های ایجاد شده در اثر حضور گردشگران در روستاهاست.