گردشگری مسئولانه در تلاش برای کاهش اثرات منفی گردشگری است

میراث آریا/ براساس آخرین گزارش های منتشر شده، گردشگری مسئولانه در تلاش برای کاهش اثرات منفی گردشگری است.

در سراسر جهان، 44 کشور برای حداقل 15 درصد از نیروی کار و تولید ناخالص ملی خود به گردشگری متکی هستند. بسیاری از این کشورها، جزیره ای یا کشورهایی هستند که اقتصاد یا بخش تجاری بسیار توسعه یافته ای ندارند. همانطور که آژانس سازمان ملل متحد، سازمان جهانی گردشگری می گوید، افزایش گردشگری می تواند اقتصاد محلی، بحث فرهنگی و فرصت های شغلی کشورهای در حال توسعه را تقویت کند. با این حال، اگر کشورهای در حال توسعه صرفاً به بخش گردشگری وابسته باشند و توسعه زیرساخت ها و سایر خدمات ضروری را کنار بگذارند، مضرات گردشگری می تواند بیشتر از مزایای آن باشد.

مزایا

براساس مقاله گردشگری مسئولانه در تلاش برای کاهش اثرات منفی گردشگری است باید بدانید که برای کشورهای در حال توسعه، مزایای گردشگری عمدتاً پولی است. یک صنعت گردشگری در مقیاس بزرگ مانع از کار کردن مشاغل بزرگتر و مضرتر می شود. شرکت های کوچک توریستی که بر روی این صنعت کار و تحقیق می کنند، شرکت های بزرگ سرمایه دار را از آلوده کردن هوا یا اصالت بخشیدن به خانه های مردم باز می دارند.

صنعت گردشگری مناطق مختلف سفر را در بر می گیرد که به اکثریت جمعیت یک کشور اجازه می دهد تا به کار مشغول شوند. این مکان های استخدامی شامل هتل ها، آژانس های کرایه اتومبیل، رستوران ها، شرکت های تور، فروشگاه های سوغات و فروشگاه های تجهیزات و غیره است.

سود حاصل از گردشگری را میتوان برای زیرساخت های بهتر، آموزش، تأمین بودجه تلاش های حفاظتی و ایجاد راه های مسئولانه تر برای گردش در کشور سرمایه گذاری کرد. بدون گردشگری، بسیاری از کشورها سطح دسترسی به آموزش و زیرساخت ها را نداشتند. علاوه بر این، گردشگری به میزبانان و بازدیدکنندگان اجازه می دهد تا فرهنگ های خود را به اشتراک بگذارند و با گروه های مختلف مردم ملاقات کنند. از طریق تعاملات محترمانه می توان به دید وسیع تری از جهان از طرف هر دو طرف دست یافت. با سرمایه گذاری مجدد پول به دست آمده در کشور، گردشگری و جاذبه های آن می توانند رشد کنند و چرخه مثبتی برای کشور ایجاد کنند.

معایب

با روشی که صنعت گردشگری در حال حاضر اداره می شود، ممکن است معایب گردشگری تا حد زیادی از مزایای آن در یک کشور بیشتر باشد. اولین عاملی که باید در نظر گرفته شود آسیب های زیست محیطی است. وقتی کشوری دارای جاذبه گردشگری بالایی باشد، تعداد افرادی که یک فضا را اشغال می کنند به شدت افزایش می یابد. در نتیجه انتشار گازهای مونوکسید کربن می تواند به دلیل تأثیر استفاده از هواپیما و خودرو بر محیط زیست کشور افزایش یابد. بسیاری از کشورها با ویرانه های باستانی یا جاذبه های طبیعی نیز در خطر تخریب یا فرسایش با ترافیک قابل توجه و تعامل انسانی هستند. علاوه بر این، گیاهان و جانوران می توانند در مناطق کاهش یابند یا الگوهای رشد و مهاجرت خود را در هنگام سرریز شدن انسانها تغییر دهند. تردد پا و لمس مداوم نیز می تواند به آرامی پایداری سازه های باستانی را کاهش دهد.

یکی از مزیت هایی که به اشتراک گذاری فرهنگ ها نقض می شود. در حالی که این یک تعامل عالی از باورها و آداب و رسوم است، می تواند برای فرهنگ کشور میزبان مخرب باشد. یکی از راههایی که میتوان به فرهنگ ها بی احترامی کرد، تجاری سازی فرهنگ کشورهاست. هنگامی که گردشگری رونق می گیرد، صنایع بزرگ به فروش می رسند و نمادهای فرهنگ ها یا لباس های سنتی را به فروش می رسانند و به باورهای بومی کشورها بی احترامی می کنند و می توانند برای مردم ساکن آنجا مضر باشند. علاوه بر این، رفتار ضعیف گردشگرانی که به قوانین رفتاری گفته می شود یا ناگفته به مردم بومی بی احترامی می کنند و یا اعتقادات مقدسی را که در داخل کشور وجود دارد، تضعیف می کند.

همچنین، برای بسیاری از کشورها، گردشگری یک اتفاق فصلی است. برای افرادی که در صنعت گردشگری کار می کنند، شغل آنها فقط برای چند ماه قابل دوام است و پس از پایان فصل، بسیاری از آنها بدون درآمد می مانند. بسیاری از این مشاغل نیز فاقد مزایایی هستند که مشاغل دیگر بخش ها ارائه می کنند. کارگران گردشگری اغلب بدون بیمه یا مستمری هستند. ناگفته نماند که کسب و کارهای خارجی تمایل دارند از شرکت های حاضر در این کشورها پیشی بگیرند و کسب و کارهای کوچک را مجبور به تعطیلی کنند. در نتیجه، کسب و کارهای خارجی اکثریت سود حاصل از گردشگری را حفظ می کنند، در حالی که کسب و کارهای محلی درآمد خود را از دست می دهند و اینموضوع به مشاغل کوچک و اقتصادهای محلی آسیب می زند.

همانطور که قبلاً گفته شد، سود حاصل از گردشگری اغلب مجدداً در صنعت سرمایه گذاری می شود. با این حال، با توسعه زیرساخت های نابرابر، صنعت گردشگری می تواند بطور ناخواسته خود را بدون کمک به سایر بخش های حیاتی کشور حفظ کند. به این ترتیب، بسیاری از کشورها در نهایت به ایجاد نقاط داغ گردشگری می پردازند در حالی که بقیه کشور آسیب می بینند. در این کشورها، شکاف های اجتماعی-اقتصادی قابل مشاهده ای بین افراد ثروتمند و فقیر وجود دارد. تمرکز عمدتاً بر صنعت گردشگری و مکان های جذاب، جوامع محروم را در معرض خطر بی ثباتی مالی قرار می دهد.

علاوه بر این، کشورهایی که صرفاً در گردشگری سرمایه گذاری می کنند، در برابر سقوط سریع اقتصادی آسیب پذیر هستند، زیرا بخش های کاری آنها به طور ناموزون متعادل هستند. اگر یک بلای طبیعی، ناآرامی سیاسی یا همه گیری بی سابقه رخ دهد، این کشور درآمد هنگفتی را از دست می دهد و باعث رکود اقتصادی می شود که برخی از کشورها ممکن است بطور قابل توجهی برای پس زدن از آن تلاش کنند.

راههای سفر با احترام

مهمترین قدم برای یک گردشگر محترم، این است که یک گردشگر تحصیل کرده باشید. درک و احترام به فرهنگ و مردم کشور امری حیاتی است. با تضعیف نکردن فرهنگ و باورهای کشورهای گردشگری، مردمی که در آنجا زندگی می کنند استقبال بیشتری از گردشگران خواهند داشت و فرهنگ ها می توانند بدون ترس از تجاری سازی شکوفا شوند.

آگاهی از محیط زیست نیز برای بقای این کشورها مهم است. احترام به زمین و بناهای یک کشور زیبایی کشورها را حفظ می کند و زمین را تمیز و آماده برای توسعه بیشتر نگه می دارد. بسیاری از کشورها از نظر زیست محیطی تحت فشار هستند، بنابراین کاهش آلودگی یا ردپای کربن شما در یک کشور خارجی می تواند به کاهش فشار کمک کند.

حمایت از کسب و کارهای کوچک و محلی موجود در این کشورها می تواند به اشتغال جوامع محلی و حمایت از اقتصاد کلی کمک کند. با رشد کسب وکارهای محلی، افراد بیشتری فرصت اشتغال در خارج از بخش گردشگری را خواهند داشت و اقتصاد می تواند در درون خود رشد کند.

با آموختن مزایا و معایب گردشگری و اینکه چگونه میتوان شیوه سفر را بهبود بخشید، صنعت گردشگری می تواند به سمت بهتر شدن تغییر کند و از کشورهایی که میزبان مردم از سراسر جهان هستند حمایت کند.

سفر مسئولانه کار عجیب و دشوار نیست. تنها با رعایت چند مورد می توانید، سفری سبز داشته باشید. سفرهای مسئولانه کمک می کند دید شما نسبت به دنیای جامعه میزبان تغییر کند.