ورود به تالاب بین المللی شیدور برای همه گردشگران ممنوع شد

ایسنا/ براساس آخرین اخبار بدست آمده، ورود به تالاب بین المللی شیدور برای همه گردشگران ممنوع شد.

جزیره مارو یا شیدور (Shidvar) که خالی از سکنه است از مهمترین پناهگاه های حیات وحش خلیج فارس شناخته می شود که محل زیست گونه های در معرض انقراض از جمله لاکپشت پوزه عقابی است و ورود به آن با مجوز اداره محیط زیست و دریابانی استان هرمزگان امکانپذیر است.

با این وجود در سالهای اخیر با تشبیه جزیره مرجانی با ماسه های سفید مارو یا شیدور به مالدیو ایران و تبلیغ غیراصولی آن به عنوان جزیره بکر و دست نخورده، زیست این جزیره با سفرهای انبوه، رها شدن زباله و تخریب های محیطی به مخاطره افتاده است. بسیاری از گردشگران و تورها با وجود ممنوعیت سفر به این جزیره از بنادر محلی با کرایه قایق های ماهیگیری خود را به این جزیره می رسانند و درحالیکه شیدور فاقد هرگونه امکانات اولیه است، اما شب مانی های طولانی مدت دارند.

به دنبال اعتراض اداره محیط زیست استان هرمزگان با گسترش حجم این سفرها به محل زیست گونه در انقراض لاکپشت پوزه عقابی که حیات و روند تخمگذاری آن را به خطر انداخته و همچنین تقارن افزایش این سفرها با فصل مهاجرت پرندگان به تالاب شیدور، اداره نظارت و ارزیابی خدمات گردشگری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به تمام تورگردانان، راهنمایان تور و مجریان سفر اطلاع داد ورود به تالاب بین المللی شیدور در کنار جزیره مارو (شیدور) ممنوع است.

از تورگردان ها، فعالان گردشگری و بویژه راهنمایان درخواست شد برای جلوگیری از اجرای برنامه های سفر به این مقصد و بروز هرگونه تبعات و مشکلات احتمالی بعدی، از اجرای تور به این منطقه خودداری کنند.

تالاب شیدور در سال 1999 میلادی در کنوانسیون رامسر به عنوان چهارمین تالاب بین المللی هرمزگان ثبت شد. جزیره کوچک شیدور تنها آبسنگ مرجانی حفاظت شده کشور نیز بحساب می آید که در فهرست مهمترین آبسنگ های مرجانی اتحادیه بین المللی حفاظت و منابع طبیعی (IUCN) به ثبت رسیده است.

شیدور همچنین یکی از مناطق مهم تجمع پرندگان از سوی مؤسسه بین المللی حیات پرندگان شناخته شده است. در سال 1395 میلادی نیز دبیرخانه کنوانسیون گونه های مهاجر واقع در دفتر منطقه ای یونپ در بانکوک، این مکان را یکی از زیستگاه های مهم لاکپشت دریایی در اقیانوس هند و جنوب شرق آسیا معرفی کرد.

این جزیره ذوزنقه ای شکل با وسعت حدود 1٫2 کیلومتر مربع، غیرمسکونی و خالی از سکنه است که 98 هکتار از آن را پناهگاه حیات وحش و 870 هکتار را تالاب تشکیل می دهد. سواحل مارو بیشتر به صورت صخره ای هستند که در بین آنها، سواحل ماسه ای با طول 50 تا 200 متر وجود دارد.

از جمله تخریب هایی که در سالهای اخیر با سفرهای غیراصولی به این جزیره و تالاب شده میتوان به جمع آوری تخم پرندگان و لاکپشت های دریایی و قاچاق آنها، آلودگی ناشی از تردد شناورها، آلودگی ساحل در نتیجه برنگرداندن زباله ها به ویژه از نوع پلاستیکی، برداشت بی رویه ماسه سفید، تخریب لانه ها و مرجان های آبی، خشکسالی و فرسایش ساحلی و صید بی رویه صدف اشاره کرد.