گردشگری فرهنگی چیست؟
ایسنا/ بدنبال آخرین خبر و گزارش های بدست رسیده، این پرسش مطرح می شود که گردشگری فرهنگی چیست؟
سیاست ها و فعالیت های گردشگری باید با احترام به میراث هنری، باستان شناسی و فرهنگی انجام شود و در راستای محافظت از آنها و انتقال میراث به نسل های آینده حرکت کند. همچنین باید مراقبت های ویژه ای مخصوص حفظ بناها، مکان های عبادت، مکان های باستانی و تاریخی و همچنین ارتقای موزه های گوناگون و دسترسی آسان به آنها فراهم شود.
براساس تعریفی که مجمع عمومی سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) پیرامون اینکه گردشگری فرهنگی چیست؟ در بیست و دومین اجلاس خود در سال 2017 به تصویب رساند، گردشگری فرهنگی به نوعی از فعالیت گردشگری اشاره دارد که در آن انگیزه اساسی بازدیدکننده یادگیری، کشف، تجربه و مصرف جاذبه های فرهنگی ملموس و ناملموس است.
محصولات فرهنگی در یک مقصد گردشگری دربرگیرنده مجموعه ای از ویژگی های متمایز مادی، فکری، معنوی و عاطفی یک جامعه است که شامل هنر و معماری، میراث تاریخی و فرهنگی، میراث آشپزی، ادبیات، موسیقی، صنایع خلاق و فرهنگ های زنده با سبک زندگی و ارزش های آنها می شود.
گردشگری فرهنگی یک تجارت بزرگ بشمار می رود. برخی از افراد تنها با هدف یک تجربه فرهنگی به سفر می پردازند، درحالیکه برخی دیگر ممکن است فرهنگ را به عنوان محصول جانبی سفر خود تجربه کنند. از این رو میتوان استدلال کرد که در بیشتر تعطیلات نوعی گردشگری فرهنگی وجود دارد.
گردشگری فرهنگی به بازدید مسافران از مقاصد خاص به منظور تجربه و یادگیری فرهنگی خاص اطلاق می شود که می تواند شامل بسیاری از فعالیت ها مانند شرکت در رویدادها و جشنواره ها، بازدید از موزه ها و چشیدن طعم غذاها و نوشیدنی های محلی شود.
همچنین در برخی مواقع گردشگری فرهنگی بخشی ناخواسته از تجربه گردشگری محسوب می شود، به گونه ای که غوطه ور شدن فرهنگی با مردم محلی و آشنایی با زبان، آداب و رسوم و غذا آن منطقه بخشی اجتناب ناپذیر از سفر گردشگران را شکل می دهد.
براساس مقاله پیرامون اینکه گردشگری فرهنگی چیست؟ باید بدانید که گردشگری فرصت های بی پایانی را برای یادگیری در مورد یک جامعه، نحوه زندگی دیگران و سنت های آنها فراهم می سازد. بر این اساس شرکت در فستیوال ها، بازدید از اهرام مصر و سایر برنامه های سفر نوعی از آشنایی و مواجهه با فرهنگ مقصد گردشگری را به همراه دارد.
سازمان جهانی گردشگری بطور کلی گردشگری فرهنگی را به عنوان سفر افراد با هدف برآورده شدن نیاز انسان به تنوع، تمایل به بالا بردن سطح فرهنگی فرد و ایجاد دانش، تجربه و برخوردهای جدید تعریف می کند. گردشگری فرهنگی معمولاً از این طریق با آموزش مرتبط است و لذا برخی افراد آن را به صورت محدودتر به عنوان گردشگری فرهنگی آموزشی توصیف می کنند.
با این وجود به دلیل پیچیدگی و ذهنیت این اصطلاح، تعریف مشترک و مشخص تری در میان دانشگاهیان مورد توافق قرار نگرفته و به نظر می رسد که دو دیدگاه متمایز در این زمینه وجود دارد که رویکرد یکی از این دو دیدگاه براساس مصرف محصولات فرهنگی مانند مکان ها یا بناهای تاریخی تمرکز دارد و دیدگاه دیگر شامل تمام جنبه های سفر می شود، جایی که مسافران در مورد تاریخ و میراث سایر جوامع یا شیوه های زندگی معاصر خود یاد می کنند.
از جمله کشورهایی که به عنوان مقصد گردشگری فرهنگی مورد استقبال قرار می گیرند میتوان از کشور هند، اسرائیل، دبی و نیویورک نام برد که سفر به این مناطق تجربه های فرهنگی جذابی به همراه خواهد داشت.
گردشگری فرهنگی به دلایل زیادی اهمیت دارد و شاید برجسته ترین دلیل آن تأثیر اجتماعی باشد. از این رو گردشگری فرهنگی می تواند به تقویت هویت، افزایش درک متقابل فرهنگی و حفظ میراث و فرهنگ یک منطقه کمک کند.
همچنین گردشگری فرهنگی می تواند اثرات اقتصادی مثبتی نیز داشته باشد. این اثرات می تواند بصورت مستقیم از طریق بازدید گردشگران از اماکن گردشگری ایجاد شود یا بواسطه ایجاد مشاغل و فرصت های شغلی جدید و همچنین اثرگذاری بر مشاغل ثالث صورت گیرد.
یکی از مهمترین مزایای گردشگری فرهنگی را میتوان جنبه آموزشی آن بیان کرد. به شکلی که گردشگران و میزبانان بطور یکسان می توانند در مورد شیوه های مختلف زندگی اطلاعات بیشتری کسب کنند.
گردشگران فرهنگی طیف گسترده ای از فعالیت ها را می توانند تجربه کنند که از جمله آنها میتوان اقامت با یک خانواده محلی در خانه، داشتن یک تور در اطراف یک روستا یا شهر، یادگیری در مورد اشتغال محلی، انجام کار داوطلبانه در جامعه محلی، بازدید از یک موزه، بازدید از یک بنای مذهبی مانند مسجد، معاشرت با اعضای جامعه محلی، بازدید از یک بازار محلی یا منطقه خرید، تجربه غذاها و نوشیدنی های محلی، رفتن به یک نمایش یا اجرای فرهنگی، بازدید از بناهای تاریخی را نام برد.
به این ترتیب گردشگری فرهنگی همواره تأثیرات مثبت و منفی به دنبال دارد. به عنوان مثال از جمله تاثیرات مثبت گردشگری فرهنگی میتوان احیای فرهنگ و هنر و حفظ میراث را نام برد. همچنین تغییر اجتماعی به عنوان نمونه ای از اثرات منفی این نوع از گردشگری محسوب می شود.