کشف پیکرک های حیوانی و انسانی همراه با کوره سفالگری و فلزگری در شهر سوخته

ایلنا/ براساس آخرین اخبار واصله، کشف پیکرک های حیوانی و انسانی همراه با کوره سفالگری و فلزگری در شهر سوخته صورت پذیرفت.

شهر سوخته با پنج هزار سال پیشینه تاریخی و تمدنی از مهمترین مناطق شهرنشینی باستانی در فلات ایران است که در 60 کیلومتری زابل قرار دارد و سال 1393 به عنوان سایت فرهنگی در یونسکو ثبت جهانی شد.

تاکنون هجده فصل کاوش باستان شناسی در این محوطه باستانی انجام گرفته اما کرونا چند سالی این پروژه را متوقف کرد.

با این وجود اوایل آذر بود که خبر آغار نوزدهمین فصل از کاوش های شهر سوخته در استان سیستان و بلوچستان به سرپرستی سیدمنصور سیدسجادی منتشر شد . در این فصل از کاوش کارشناسانی از ایتالیا و صربستان نیز حضور دارند.

پژوهش های این فصل از کاوش به دلیل محدودیت اعتبارات در منطقه مسکونی محوطه شهرسوخته متمرکز است و در حال حاضر باستان شناسان با هدف یافتن ساختمان ها و معماری جدید در این بخش فعال هستند.

حسین مرادی (دکتری باستان شناسی و سرپرست حفاری در بخش مسکونی شهر سوخته) درباره آخرین یافته های این بخش گفت: حفاری امسال در دو قسمت مسکونی شرقی و مسکونی شمالی انجام می گیرد. در بخش شرقی دو ترانشه داریم که یکی از لایه ها مربوط به دوره یک است و در پی بررسی مختصات و ویژگی های استقراری و فرهنگی قدیمی ترین لایه های باستانی شهرسوخته هستیم. در بخش شمالی نیز با هدف و پیگیری معماری و ساخت و ساز و روش های اجرای معماری و ... هستیم. در دوره 3 شاهد ساخت و ساز و گسترش منطقه شهری به آن قسمت بودیم.

او درخصوص یافته هایی که تاکنون در جریان بوده، گفت: در بخش مسکونی شرقی کار ادامه دارد و بخشی از یک کوره سفالگری یا فلزگری پیدا شده . همچنین مواد فرهنگی مختلف تا دوره1 را بدست آوردیم که قدیمی ترین دوره استقرار در شهراست. هنوز نمیتوان به صورت قطعی حرفی زد، چرا که کار ادامه دارد. اما یافته هایمان شامل پیکره، سفال و مواد فرهنگی از این دست می شود.

مرادی با اشاره به کشف پیکرک های متعدد در این فصل کاوش گفت: همچون فصول قبل تعداد قابل توجهی پیکرک پیدا کردیم که طرح های حیوانی بخصوص گاو در میان آنها زیاد بود حتی پیکرک های انسانی زیادی بدست آوردیم که به صورت زنان نشسته و مردان ایستاده هستند.

این باستان شناس ادامه داد: در قسمت مسکونی شمالی نیز بخشی از ساختمان پیدا شده که 5 تا 6 اتاق دارد و احتمالا بخشی از ساختمان شماره 20 بود. مشغول حفاری و خواناسازی هستیم. دستیابی به چگونگی توزیع اتاق های کار، آشپزخانه، حیاط و سایر تأسیسات یک ساختمان در بخش های مربوط به دوره سوم استقرار در شهرسوخته در این فصل مورد نظر است.

او یادآور شد: ساختمان های این بخش عموما دارای دیوارهای عریض هستند و تعداد اتاق های آن بیشتر از بخش مسکونی شرقی است و ممکن است تا 12 و 13 اتاق داشته باشد. بعضا اتاق ها اندود دارند و قسمت هایی نیز محل پخت و پز است و دارای اجاق است .

به گفته مرادی، می دانیم که احتمالا ساختمان شماره 20 یک معبد بوده و الان درحال بررسی ساختمان های وابسته به آن بنا هستیم .