کرونا به 120 میلیون شغل گردشگری ضربه زد

ایسنا/ براساس گفته های عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، کرونا به 120 میلیون شغل گردشگری ضربه زد.

حمید ضرغام بروجنی در نشست «مدیریت توسعه و پایداری در عصر تحولات بنیادین» که به همت کمیته گردشگری هجدهمین کنفرانس بین المللی مدیریت در دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد، درباره نقش دولت در توسعه گردشگری اظهار کرد: اکنون، دوران ارتباط میان تئوری و عمل است و انتظار نمی رود که دانشگاهیان مانند عاملان اجرایی در صنعت گردشگری به ارائه راهکارها بپردازند. همواره هدف نهایی همه فعالیت های انسانی، رسیدن به رفاه بوده است. از 50 سال پیش بود که شاخص های اجتماعی در تعریف رفاه نشر پیدا کرد و این سبب شد که تعریف این واژه از تمرکز محدود بر معیارهای عینی نظیر شرایط اقتصادی، مسکن، آموزش و بهداشت فراتر رود و شاخص های پیچیده تری شامل اجزای ذهنی و شناختی را هم در بر بگیرد.

او پیرامون اینکه کرونا به 120 میلیون شغل گردشگری ضربه زد، افزود: بسیاری از ویژگی های مادی و اجتماعی شرایط زندگی مانند منابع فیزیکی، اشتغال، درآمد، مسکن و بهداشت به راحتی قابل اندازه گیری است، اما مؤلفه های ذهنی رفاه با افکار و احساسات فرد درباره زندگی و پاسخ های روانشناختی، مانند رضایت از زندگی اندازه گیری می شود. زندگی خوب با شرایط جسمی، اجتماعی، برآوردن نیازها و امکان ابراز شایستگی فردی ارتباط دارد. گردشگری هم فعالیتی در راستای جست وجوی رفاه است. بسیاری از پژوهش ها در ادبیات گردشگری نشان می دهد که میان وضعیت مادی زندگی، یعنی متغیرهای اقتصادی و رفاه ذهنی، یعنی متغیرهای فرهنگی ارتباط وجود دارد، هرچند این ارتباط محدود است اما ارضای نیازهای اساسی برای تجربه رفاه مهم است. در واقع کیفیت زندگی علاوه بر شاخص های عینی تحت تاثیر شاخص های ذهنی هم است.

ضرغام ادامه داد: زندگی ما از طریق تعاملات انسانی مانند کار، عشق و تفریح معنا پیدا می کند. این وجوه زندگی تحت تأثیر همه گیری کرونا تا حدی مختل شد. رشد فراگیر اساساً یک مفهوم اقتصادی است که به نوعی ایجاد فرصت های برابر برای همه اقشار جامعه را فراهم و منافع حاصل از این فعالیت ها را عادلانه تقسیم می کند، بنابراین رشد فراگیر با برنامه های توسعه حامی فقرا، ارتباط تنگاتنگی دارد.

این استاد دانشگاه بیان کرد: رشد فراگیر در نهایت باید به کاهش فقر و تبعیض بیانجامد، بنابراین همه اقشار جامعه را در بر می گیرد. در حقیقت وضعیت نامساعد محرومترین افراد را کاهش می دهد و در عین حال منافع ثروتمندان را هم در نظر دارد.

او در ادامه یادآور شد: پروتکل های بهداشتی در دوران همه گیری کرونا موجب شد که سفر ها و فعالیت های تفریحی انسانها تا حد زیادی متوقف شود. گردشگری صنعت بسیار آسیب پذیری است و همواره رویدادهای مختلف طبیعی و سیاسی بر آن اثر گذاشته است، اما در طول سالها این صنعت تا حدی نسبت به این تهدیدها مقاوم شد، اما با شیوع کرونا تحول عمیقی در ساختار گردشگری بوجود آمد، در واقع این بیماری در مقیاس جهانی تاثیرات چند بعدی را بوجود آورد و سیستم های موجود را به چالش کشید.

ضرغام با اشاره به آسیب شغلی حاصل از شیوع همه گیری کرونا در صنعت گردشگری اظهار کرد: یکی از بارزترین اثرات همه گیری کرونا کاهش 120 میلیون شغل گردشگری بود. این کاهش شغل معادل هفت برابر تاثیر واقعه 11 سپتامبر است و این کاهش اشتغال در طول تاریخ تاکنون بی نظیر بوده است. هنوز نمی دانیم که کووید- 19 چه تغییراتی در گردشگری و زیربنای آن ایجاد کرده است؟ صاحبان مشاغل در صنعت گردشگری باید بتوانند این تهدید را به یک نوآوری تبدیل کنند. آن ها باید به سمت بهینه سازی و بکارگیری تجربه های خود بروند تا این صنعت ضعیف را دوباره مقاوم سازند و از آن یک فرصت تحول آفرین ایجاد کنند. از آنجایی که بحران ها می توانند نقطه آغاز تحول باشند می توانیم انتظار داشته باشیم که تحول در گردشگری امری لازم است، اما متاسفانه هنوز در کشورمان شاهد آن نبوده ایم.

او افزود: با گسترش مضرات تغییرات اقلیمی در زندگی جوامع، بعید نیست که در آینده شاهد همه گیری های نوین دیگری باشیم و باید خود را با این همه گیری ها سازگار کنیم. به هر حال صنعت گردشگری با سکون کرونا در آینده رونق پیدا می کند، هرچه آرامش بیشتری در این همه گیری مشاهده کنیم تمایلات سفر و گردشگری هم گسترش پیدا می کند و رونق این صنعت در بخش داخلی کشور چشمگیر می شود.

ضرغام نقش دولت را در ایجاد هماهنگی میان سازمان هایی دانست که به نوعی ذی نفع هستند و در تشریح این فرآیند گفت: باید شرایطی ایجاد شود که تنش سفر برای افراد به حداقل برسد؛ چرا که در شرایط معکوس افراد گردشگری داخلی را فراموش می کنند و ترجیح می دهند هزینه تفریح خود را در کشورهای همسایه صرف کنند و ما اینگونه شرایط را برای کشورهای همسایه فراهم می کنیم.

او بیان کرد: توسعه گردشگری از تصمیمات سیاسی جدا نیست و وابسته به دیدگاه های ایدئولوژیکی دولت ها است؛ اگرچه در حساب های ملی برای گردشگری جایی باز نکرده ایم، اما اگر حمایت های لازم دولتی برقرار و سرمایه گذاری شود، ما می توانیم عمیق تر و دقیق تر اثرات این بخش را در اقتصاد ملی شاهد باشیم.

این عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی ادامه داد: در گردشگری پساکرونا فرصت های زیادی برای رشد گردشگری داخلی کشور وجود دارد و شرایط برای سودآورتر شدن این صنعت فراهم است. از توصیه های مهم برای توسعه گردشگری داخلی در پساکرونا ترغیب کارگروه های گردشگری برای توجیه منافع حاصل از فعالیت های گردشگری است تا امکانات اشتغالزایی و تعامل فعالیت های مختلف را در این صنعت فراهم کنند. اگر این کارگروه ها به چنین نگرشی برسند، فعالیت های مفیدی را رقم می زنند، در این شرایط می توانند زمینه را برای جذب سرمایه های بین المللی هم فراهم کنند.

وی گفت: از دیگر توصیه ها ایجاد گردشگری هوشمند، رشد رقابتی و مشاغل در سایه آموزش و مهارت آموزی است. انعطاف پذیری و تسهیل سفر و حفاظت از میراث فرهنگی مکانها که تأکید سازمان ملل بر این مؤلفه ها بوده، نیز توصیه شده است.

ضرغام بیان کرد: کرونا به ما آموخت که نمی توانیم همچنان متوسل به الگوهای پیشین رشد در گردشگری باشیم. امروز ما نیازمند داده های قابل اعتماد هستیم، بنابراین همه گیری کرونا بی سابقه ترین چالش توسعه ای جهان است و نشان داد که باز هم میتوان با چنین بحرانی به توسعه یافتگی رسید.