پارک یا بوستان جمشیدیه یکی از جاذبه های گردشگری تهران

یکی از جاذبه های جذاب و درون شهری که می توان دقایق زیادی را در آن ها گذراند و لذت برد، پارک ها هستند. خوشبختانه تهران از جمله شهرهای موفق در زمینه داشتن پارک ها و فضاهای سبز گسترده و وسیع است که یکی از بهترین آنان که در شمال این شهر قرار گرفته است؛ پارک و یا بوستان جمشیدیه نامیده می شود. پارک جمشیدیه در تهران حقیقتا همان نقطه ای است که شهروندان تهرانی به آن احتیاج دارند تا دسته کم برای مدت زمان چند ساعته ای هم که شده از زندگی پر سرعت و ماشینی ای که برای خود در پایتخت ایجاد نموده اند، فاصله گرفته و برای مدت زمان کوتاهی تنها به فکر قدم زدن بر روی سنگ فرش های این پارک و مرور خاطرات تلخ و شیرین گذشته خود کنند! پارک جمشیدیه تهران به دلیل تاریخچه ای که دیگر چیزی نمانده به نیم قرن برسد، از همان ابتدا به دلیل وسعت و وجود فضای سبز گسترده در کنار طبیعتی بکر و دست نخورده یکی از ایده آل ترین نقاط تفریحی و گردشی در کل تهران بود که برای رسیدن به آن می بایست در هر کجا که قرار داشتیم تنها خودمان را به نواحی شمالی تهران برسانیم تا بتوانیم در این بوستان قدیمی پایتخت کمی خاطره بازی کنیم و برای خودمان داستان های کوتاه و بلند بسازیم. پس اگر شما نیز همچون ما علاقه مند به گشت و گذار و آشنایی بیشتر با پارک جمشیدیه شده اید؛ در ادامه با همگردی همراه شوید تا شما را بیش از پیش با این فضای سبز دل نشین و دوست داشتنی آشنا نماییم. 

پارک جمشیدیه در تهران

شاید کمتر کسی ساکن تهران باشد و به این پارک نرفته باشد و یا حتی نام بوستان جمشیدیه را نیز نشنیده باشد! جمشیدیه نام پارکی است که در حدود 10 هکتار مساحت به خود اختصاص داده است و در یکی از شمالی ترین نقاط پایتخت جای خوش کرده است. پارک جمشیدیه تهران از شرق با خیابانی همنام خود یعنی خیابان جمشیدیه نقطه تلاقی دارد و از شمال به کوه کُلَک چال ختم می شود و از غرب به جاده منتهی به این کوه و از جنوب نیز به باغی با نام دولو وصل می شود. این پارک مشهور تهرانی طبق یک نظرسنجی از سوی مرکز تحقیقات و و مطالعاتی رسانه ای به دومین پارک تهران (پس از پارک ملت) تبدیل شده است که خود اهالی تهران از آن به عنوان یک جاذبه گردشگری یاد می کنند و توصیه می کنند کسانی که مسافر هستند و یا به هر دلیل دیگری به تهران سفر کرده اند حتما حتما از این جاذبه جذاب و فضای سبز و سنگی آن بازدید بعمل آورند.
پارک جمشیدیه تهران در کنار تمام پتانسیل های درونی خود یکی از بهترین مکان هایی است که شما می توانید با هر نوع گروه سنی که در آن قرار می گیرد، خود را سرگرم کنید و آنقدر درگیر سرگرمی خود شوید که حتی متوجه گذشت سریع ساعت در آن هم نشوید! در این بوستان بچه ها برای بازی در محوطه کودکانه می آیند، نوجوانان برای بازی های توپی مثل والیبال (البته بدون زمین بازی مخصوص این رشته ورزشی)، دخترا و پسرای جوان تر برای تشکیل یک دورهمی دوستانه و ماندگار در کافه ها و رستوران های آن و مسن ترها نیز برای روزنامه خواندن، دقایقی حرف زدن، رسیدن به آرامش و آسایش بیشتر و حتی شطرنج بازی کردن! البته گروه دیگری نیز همیشه در بوستان و پارک جمشیدیه تهران حاضرند و مدام در حال گفتگو برای چگونه صعود کردن به کوه کُلَک چال و رشته کوه البرز و دیگر مقاصد کوهنوردی خود می باشند؛ انگار نه انگار که تاکنون بارها و بارها این کار را انجام داده اند و هیچ قله فتح نشده ای در نواحی تهران را باقی نگذاشته اند!
شاید خیلی خالی از لطف نباشد بدانید که چرا تقریبا کل تهران نسبت به پارک جمشیدیه علاقه مند شده اند و مدام در تدارک ساعاتی خالی برای حضور در این گونه از پارک های بزرگ پایتخت می باشند؛ عمدتا سه دلیل برای جذب مخاطب در اینگونه فضاهای سبز شهری وجود دارد که عبارتند از: برخورداری از شرایط آب و هوایی کاملا تمیز و همچنین محیط پیرامونی پاک برای گشت و گذار، داشتن آبنماها و امکانات جانبی و البته معماری تحسین برانگیز نمای کلی پارک و همچنین بهره مندی از تجهیزات و وسایل سرگرم کننده و خدماتی همچون کافه، رستوران و دیگر موارد اینچنینی! البته ناگفته نماند که علاوه بر وجود تمامی این موارد، سنگ فرش بودن پارک جمشیدیه در تهران و حس خوب راه رفتن بر روی آن یکی دیگر از مواردی است که سبب جلب نظر تهرانی ها به این بوستان تفریحی و خاطرانگیز شده است.

تاریخچه پارک جمشیدیه تهران

لازم است بدانید پیش از ساخت و پایه گذاری یک بوستان و پارک عمومی برای استفاده همگان، قرار بود در محل این فضای سبز شهری یک سرای سالمندان بسیار بسیار بزرگ با کلی امکانات و تجهیزات بنا شود تا هم از نظر شهرت نظرات زیادی را مجددا به سوی تهران جلب کند و هم محیطی باشد آرام و به دور از هیاهوی یکی از شلوغ ترین پایتخت های کل دنیا! تاریخچه پارک جمشیدیه در تهران نقاط مبهم و مجهول زیادی دارد اما تا جایی که ما از مطلع هستیم ملک زمینی این پارک متعلق بوده است به خاندان دولو که جد در جد از وابستگان نزدیک حُکام بوده اند و در زمان قاجار نیز یکی از خاندان های بسیار نزدیک به آنان قلمداد می شدند. زمین بوستان جمشیدیه متعلق است به یکی از افراد این خاندان به نام جمشید دولو که وی یکی از بانفوذترین اشخاص خاندان دولو در دربار حکومتی بود و با اهدای یک مِلک 69 هزار متر مربعی به همسر پهلوی دوم توانست از نام و آوازه زیادی برخوردار گردد و دوباره نام خود را بر سر زبان ها بیاورد!
اینکه چرا اصلا این زمین به جای تعلق گرفتن برای ساخت سرای سالمندان و آسایشگاه تعلق گرفت به تاسیس یک فضای سبز گسترده به نام پارک جمشیدیه تهران دقیقا همان قسمت مبهم و گُنگ برجسته در تاریخ آن می باشد که چی و چرای آن هنوز هم که هنوز است مشخص نشده است؟! با این حال پارک جمشیدیه در سال 1356 در این منطقه از تهران تاسیس شد و در جهت استفاده عموم مردم شهر نیز قرار گرفت و به پاس قدردانی از صاحب قبلی آن یعنی جمشید دولوی قاجار، نام جمشیدیه را بر روی آن گذاشتند و آنقدر در طول این سال ها به آن رسیدگی کردند که در حال حاضر به جرات می توان آن را یکی از جاذبه های گردشگری و تفریحی مشهور استان تهران تلقی کرد.
پارک جمشیدیه در تهران اثر شاهکار معماری استاد کامران طباطبایی دیبا می باشد. وی متولد 14 اسفند ماه سال 1315 خورشیدی در تهران است و در سال 1335 در سن 20 سالگی موفق به تحصیل در یکی از بهترین مراکز علمی دنیا یعنی دانشگاه هاروارد ایالت واشنگتون دی.سی. آمریکا شد؛ ایشان از جمله اساتید ماهر در امر نقاشی، معماری و همچنین شهرسازی نوین می باشد که تا کنون توانسته اند از رزومه بسیار قابل دفاعی برای خود استفاده کنند که از جمله آن ها می توان به:
فرهنگسرای نیاوران
فرهنگسرای دانشجو
پارک شفق
موزه هنرهای معاصر تهران
پارک جمشیدیه در تهران و کلی موارد دیگر اشاره کرد.
استاد طباطبایی که به عنوان یکی از مهندسان صاحب سبک در جامعه مهندسان کشور از شهر خاصی برخوردار هستند در حال حاضر در خارج از میهن زندگی می کنند اما هنوز هم با این همه بازسازی و تغییرات بنیادی در بوستان جمشیدیه، وقتی صحبت از نام طراح و معمار این مجموعه می شود؛ همگان اسم کامران طباطبایی را بر زبان می آورند.

قسمت های دیدنی پارک جمشیدیه در تهران

بوستان جمشیدیه در تهران دارای 4 درب ورودی مختلف است که واقعا وارد شدن از هر کدام از این درب ها هیچ فرقی به حال شما ندارد و این قسمت های دیدنی و امکانات پارک می باشد که سبب آرامش و لذت شما می شوند؛
مسیرهای سنگ فرش شده پیاده روی: اولین چیزی که در پارک جمشیدیه تهران توجه شما را به خود جلب می کند، سنگ فرش بودن تمام مسیرهای درونی این بوستان است که در کنار حس فوق العاده قدم زدن بر روی آن ها، وجود درختانی قطور و مرتفع در دو طرف این سنگ فرش ها و سایه افکنی آنان بر روی مسیر حرکتی شما، یکی از لذت های غیر قابل توصیف می باشد.
آبنماهای سنگی و دریاچه و آبشار: بوستان جمشیدیه پر است از آبنماهای بزرگ و کوچک که با به جریان انداختن آب و آن صدای دلنشین و آرامش بخشش، می تواند تا مدت ها توجه شما را به خود جلب نماید. یکی از فاکتورهای اساسی و مهم در طراحی این پارک، توجه و به جریان انداختن آب با صدایی دل انگیز در کل مساحت آن بوده است که از زمان های گذشته بصورت جوی و در حال حاضر نیز بصورت آبنماهای مجلل و از طریق لوله کشی های آبرسانی انجام می شود. اوج جریان آب و صدای پرخروش آن را می توان در داخل دریاچه و آبشار آن جستجو کرد که همراه است با حرکت ماهی ها و اردک ها و همچنین مرغابی ها؛ دوستان عزیز توجه داشته باشید پارک جمشیدیه یک نمونه کامل از باغ های سنتی کشور عزیزمان ایران با همان حال و هوای قدیمی خود می باشد!
بوستان منتسب به حکیم ابوالقاسم فردوسی: شاید لازم باشد بدانید تا کنون 2 بار پارک جمشیدیه در تهران مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است که در یکی از این دفعات که در بازه زمانی سال 74-75 رخ داد، قطعه 16 هکتاری به این مجموعه اضافه شد منتها با نامی جدید به اسم فردوسی که بیشتر به پاس ارج نهادن به این شاعر مشهور پارسی زبان و تلاش سی ساله وی، بر روی این قطعه گذاشته شده است. بوستان فردوسی که در حال حاضر در حدود مساحتی بالغ بر 6 هزار متر مربع آن با ترکیب هماهنگ سنگ و گُل همراه شده است، به عنوان بخش کوچکتر پارک جمشیدیه تلقی می شود و می توان به نوعی آن را فرزند بوستان جمشیدیه قلمداد کرد که قطعا بازدید از آن هم می تواند بسیار جذاب و مورد پسند شما عزیزان واقع شود؛
نمایشگاه های گوناگون فصلی: مدت زمان زیادی نیست که پارک جمشیدیه تبدیل شده است به یک محل دائمی برای برگزاری نمایشگاه های فصلی و هنری گوناگون تهران البته نه به شکل متمرکز! در واقع بسیاری از هنرمندان بومی و غیر بومی تهران با هماهنگی هایی که از قبل صورت می پذیرد، آماده حضور در این نمایشگاه های مختلف که اغلب به صورت فصلی در این بوستان برپا می شوند، می کنند و سعی دارند با پرداختن به هنر دست خود (صنایع دستی) تا حد مطلوبی امرار معاش کنند. از قلم نیوفتد که این نمایشگاه های به تازگی از مخاطبان و مشتریان زیادی نیز بهره مند شده اند.
مجسمه ها و تندیس های سنگی: یکی از جاذبه های واقعا جذاب و دوست داشتنی که عمدتا ذهن اغلب مخاطبان و بازدید کنندگان را به خود درگیر می کند؛ وجود مجسمه ها و تندیس های مختلف سنگی است که در گذر زمان و به دلیل فرسایش یافتن تحت تاثیر تغییرات محیطی به شکل حیوانات مختلفی تقریبا در آمده اند و تنها کافی است برای لحظاتی به این مجسمه های سنگی خیره شد تا با قدرت خیال پردازی خود از آن یک شکل حیوانی را استخراج نمود! البته ناگفته نماند این کار اینقدرها هم ساده نیست و باید کمی از خود هنر نشان دهید ولی این را هم باید بدانید تفریح درآوردن شکل موجودات از این مجسمه های قدیمی در حال حاضر به قدری جالب و جذاب است که خیلی از بازدید کنندگان بوستان جمشیدیه حاضر به تحمل کردن 600 پله سنگی برای تنها مشاهده کردن این تندیس ها و مجسمه های سنگی می باشند. همچنین این را نیز باید افزود که در این مجموعه تندیس های مختلف دیگری نیز همچون تندیس های فرهنگی، طبیعی و عرفانی نیز به چشم می خورد که سبب زیبایی محوطه این بوستان شده اند.

برخی تفریحات ممکنه در پارک جمشیدیه تهران

کوهنوردی و پیاده روی: شاید بوستان جمشیدیه همچون دیگر بوستان های تهران دارای زمین های بازی متعدد و یا وسایل مختلف سرگرمی نباشد اما بدون شک یکی از بهترین و ایده آل ترین مکان های ممکنه در پایتخت برای انجام بهترین ورزش دنیا یعنی پیاده روی می باشد؛ پیاده روی بر روی سنگ فرش های این پارک به شرط داشتن کفش مناسب و راحت در کنار دیگر مردم شهر می تواند بسیار بسیار جذاب و عالی باشد! البته فراموش نکنید که این بوستان یک مبدا انتخابی از سوی گروه های مختلف کوهنوردی است که با گردهمایی در آن برای تنظیم و ایجاد یک برنامه زمانی مناسب به جهت صعود به کُلَک چال و یا دیگر مناطق شمالی تهران، اقدام می کنند و هر دوره سعی می کنند تا با یک برنامه ریزی دقیق و مناسب به پناهگاه کُلَک چال که از زمان سرنگونی دولت عامی جناب دکتر مصدق در کودتای 28 مرداد سال 1332 بدست تعدادی از جوانان دهه 30 در این نقطه ساخته شده است و در حال حاضر درب آن برای ورود عموم مردم بسته می باشد؛ (با نزدیک شدن به سازه این پناهگاه می توان نام برخی از سازندگان آن را که بر روی آجر حک شده اند، مشاهده نمود) برسند و از نقاط مرتفع به شهر شلوغ و پر ازدحام تهران نگاهی داشته باشند.
دیدن گونه های مختلفی از پرنده: در پارک جمشیدیه خیلی راحت می توانید از نزدیک با پرندگان مختلفی که بالغ بر 60 گونه می باشند، مواجه شوید و از تماشای پرواز، راه رفتن و مخصوصا نجواهایی که از خود در می آورند؛ لذت ببرید! البته این را هم به خاطر بسپارید که اغلب این پرندگان در دریاچه پارک و حوالی آبشار بوستان آن اجتماع می کنند.
فراهم بودن شریط دورهمی: یکی از امکانات خوبی که در جمشیدیه به چشم می خورد، وجود آلاچیق های صندلی دار آن هم به تعداد زیاد در جاهای مختلف پارک می باشد که تنها کافی است با کمی زرنگی یک از این آلاچیق ها را برای خود و خانواده و همراهانتان به دست آورید و با همراه داشتن مواد خوراکی و تفریحی مناسب، یک پیک نیک ایده آل را در فضای سبز و طبیعت بکر این محیط تجربه کنید! توجه داشته باشید که در خود پارک رستوران، سرویس بهداشتی، سطح آشغال و حتی سالن آمفی تئاتر نیز وجود دارد که می توانید از آن ها استفاده کنید. ضمن اینکه ایجاد 175 تیر چراغ برق در کل مساحت این پبوستان نیز تقریبا برای استفاده شما عزیزان مناسب و کافی می باشد.
عکاسی کنید و لذت ببرید: کم لطفی است اگر از دوربین خود استفاده نکنید و از طبیعت و سوژه های مختلفی که در این پارک برای عکاسی کردن کاملا مناسب می باشند، بهره گیری نکنید! در بوستان جمشیدیه چیزی که برای یک عکاس و هنرمندان وجود دارد، سوژه های متنوع طبیعتی و جانوری است که می توانند با ثبت آنان از زوایای مختلفی برای خود و نمایشگاه های شخصی خود کلی عکس به ثبت برسانند؛ جمشیدیه در تمام فصول سال یک منطقه کم نظیر برای رقم زدن خاطرات خوش و ثبت آن برای یادآوری در آینده است. در فصل پاییز می توان در محیط زرد و برگ ریزان آن، در فصل زمستان می توان در شرایط اقلیمی سفیدش، در بهار با رویش دوباره طبیعتش و در تابستان با شور و حال مردمش عکس گرفت و تمام این لذت ها و احساسات را برای همیشه ثبت و نگهداری نمود.
نگاهی از بالا به تهران: بوستان جمشیدیه در نقطه مکانی مرتفع با شیبی نسبتا ملایم و تا حدی تند قرار گرفته است که می توان با رفتن به نقاط بالایی آن به یک منظره بی نظیر از پایتخت ایران یعنی کلانشهر تهران دست پیدا کرد و برای لحظاتی به دور از هرگونه شلوغی و ترافیک و آلودگی، یک شهر مدرن ایرانی را مشاهده کرد.
رستوران های پارک: یکی از تفریحات کاملا مورد علاقه کسانی که به بوستان جمشیدیه می روند، خوردن غذا ی رستوران های خوش منظره آن می باشد. برای این منظور شما باید همه جور پله و سربالایی را طی کنید تا بالاخره به دریاچه و آبشار مجموعه برسید. در کنار دریاچه و این آبشار رستوران های محلی و سنتی متعددی در حال فعالیت هستند که با پخت و طبخ غذاهای شمالی، کردی، ترکی، آذری و کلی دیگر از منوهای غذایی کشور آماده میزبانی و پذیرایی از شما حاضران گشنه شده می باشند. توجه داشته باشید لذت غذاخوردن در این رستوران هایی که شاید با اغماض بتوان آن ها را درجه 2 نامید، تنها به سبب وجود مناظری چشم نواز به هنگام خوردن غذا در این اماکن می باشد که به صورت ترکیبی با معماری سنتی و ساخته شده از سنگ، یک وعده غذایی به یاد ماندنی را برای شما رقم می زند!

نشانی و راهنمای مسیر منتهی به پارک جمشیدیه تهران

نشانی: تهران - خیابان شهید باهنر (نیاوران) - انتهای خیابان شهید فیضیه و شهید امیدوار
راهنمای مسیر: اگر زمانی قصد حضور در پارک جمشیدیه تهران را کردید و تمایل داشتید از ناوگان عمومی حمل و نقل کلانشهر تهران نیز استفاده کنید به روش های زیر می توانید خود را به بوستان جمشیدیه برسانید:
مترو: در این روش می بایست ابتدا در ایستگاه تجریش از مترو پیاده شده و با استفاده از اتوبوس های خط تجریش - جماران خود را به خیابان امیدوار برسانید.
اتوبوس: سوار بر اتوبوس های خط تجریش - جماران شوید و در ایستگاهی که درست سر خیابان امیدوار قرار گرفته و به نام ایستگاه مدرسه یادگار امام می باشد، پیاده شوید و با پای پیاده و یا تاکسی خود را به پارک جمشیدیه برسانید. 
خطوط BRT: برای این منظور از خط 7 این اتوبوس ها یعنی مسیر میدان راه آهن به طرف تجریش استفاده کنید و از آنجا با ماشین های شخصی، تاکسی ها و یا مجددا اتوبوس های دیگر خودتان را به بوستان برسانید.

کلام آخر

پارک جمشیدیه تهران تنها یک پارک و بوستان برای زمانی تفریح و خوش گذرانی نیست! این بوستان در حال حاضر یکی از جاذبه های گردشگری شهر بزرگ تهران تلقی می شود که باید همه با کمک هم در راستای حفظ و نگداری تمامی متعلقات آن اعم از جاندار و بی جان، کوشا باشیم؛ پارکی سنگی جمشیدیه با معماری منحر به فرد خود و کلی مسیر پر فراز و نشیب برای پیاده روی و انجام سایر ورزش های هوازی، به دلیل نقطه مکانی که در آن واقع شده است معمولا در روزهای پایانی هفته به قدری شلوغ می شود که حتی نمی توان برای وسیله نقلیه خود دنبال جای پارک بگردید! پس اگر زمانی تصمیم گرفتید به سراغ این پارک بروید، حتما روزهای میانی هفته را انتخاب کنید که هم محیط پارک خلوت تر است و هم دنج تر.