دوبلوری قدیمی که ترجیح می دهد صدایش را دیگر کسی نشنود + عکس

ایسنا/ مدتی است که نه کار می کند و نه تمایلی به مصاحبه و حرف زدن با خبرنگارها دارد. شاید کرونا و این روزهای تلخ و از دست دادن عزیزان، دلیل این همه سکوت و بی علاقگی حتی برای یک احوال پرسی ساده باشد از سوی صدای ماندگاری که شنیدنش حتی برای لحظه ای مخاطب را سر ذوق می آورد.

با این همه او هیچ گاه اهل نمایش نبود؛ نگاهی به سال های گذشته به سرعت این حقیقت را یادآوری می کند. منوچهر اسماعیلی در همه این سال ها بیش از همه ترجیح داد در خدمت کارش باشد و هنرش را با صدایش به رخ همگان کشید.

منوچهر اسماعیلی، چندان اهل مصاحبه نیست، او هیچگاه اهل مصاحبه نبوده است؛ ولی پیش ترها وقتی جویای احوالش می شدیم، حداقل چند کلامی مهربانانه بین مان رد و بدل می شد و در اغلب موارد، محترمانه درخواست مان را برای گفت وگو رد می کرد؛ اما حالا مدت هاست این هنرمند در خانه اش استراحت می کند و سر کار هم نمی رود.

با منزلش تماس می گیریم تا چند کلمه ای با او صحبت کنیم. همسرش تلفن را جواب می دهد. بعد از شنیدن درخواست مان، از ما می خواهد منتظر بمانیم، و بعد از گذشت چند ثانیه، پاسخ این است: «ببخشید، می گوید تمایلی به صحبت ندارم» و در ادامه دیالوگ هایی از توصیف شرایط و شرح حال این روزهای استاد، بین مان رد و بدل می شود که بر حسب امانتداری، از انتشار آن ها منصرف می شویم.

منوچهر اسماعیلی، هشتم فروردین سال 1318 در کرمانشاه متولد شد. او کار دوبله را از سال 1336 با رُل گویی در نقش های کوتاه آغاز کرد و از سال 1342، مدیریت دوبله بسیاری از فیلم های بزرگ جهان را برعهده داشته است.

این دوبلور باسابقه و مطرح کشورمان، همچون ناصر طهماسب، به صحبت کردن به جای چند شخصیت در یک فیلم با صداهای متنوع و به اصطلاح تیپ گویی شهرت دارد.

اسماعیلی در فیلم «هزار دستان» مرحوم علی حاتمی، به جای شخصیت شعبان (محمدعلی کشاورز)، رضا تفنگچی (جمشید مشایخی) و همچنین به جای عزت الله انتظامی و جمشید لایق صحبت کرده است.

او در طول این سال ها، مدیریت ارشد دوبلاژ بیش از 200 فیلم سینمایی، تلویزیونی و سریالی و همچنین برنامه های رادیویی را انجام داده است. او به جای بسیاری از بازیگران ایرانی و خارجی صحبت کرده است که از جمله آثار ماندگار او در مقام گوینده فیلم و سریال های خارجی می توان به «محمد رسول الله» در نقش آنتونی کویین، «پاپیون» در نقش استیو مک کوئین، «دروازه های پاریس» به جای پیر براسور، «انتقام جویان»، «بابا لنگ دراز»، «مرد هزار چهره»، «یوزپلنگ»، «قانون»، «سمندر»، «شیوع» و ...اشاره داشت.

از جمله آثار ایرانی که اسماعیلی در آن ها نقش گفته و یا مدیر دوبلاژی شان را برعهده داشته، می توان به «خاک»، «قیصر»، «هزاردستان»، «پهلوانان نمی میرند»، «دزد عروسک ها»، «دایی جان ناپلئون»، «حسن کچل»، «ناخدا خورشید»، «امام علی(ع)»، «مادر»، «دکل»، «کارآگاه» و «بایکوت» اشاره داشت.