سوسن پرور: برای رسیدن به نقطه ای حداقلی در بازیگری، بسیار تحقیر شدم + عکس

خبرآنلاین/ سوسن پرور برای اولین بار با فیلم سینمایی «بوتاکس» هنر خود را روی پرده سینماها برده است. او که مدتی است حضور کمرنگی در عرصه تصویر دارد، علت کم کاری اخیرش را نبود مخاطب خاص و نبود پیشنهاد کاری متفاوت در تلویزیون می داند.

سوسن پرور، بازیگر سریال های طنز در دهه هشتاد تلویزیون که بیش تر او را با آثار رضا عطاران به خاطر می آوریم. کسی که در تمام دوران فعالیتش همیشه در تلویزیون و تئاتر ایفای نقش کرده و امسال برای اولین بار با فیلم سینمایی «بوتاکس» با کارگردانی کاوه مظاهری، هنرش را روی پرده سینماها آورده است. بازیگری که اغلب او را در آثار طنز می بینیم اما با بازی در «بوتاکس» ساختارشکنی بزرگی انجام داده و سعی کرده خودش را از ایفای نقش های تکراری جدا کند.

ایفای نقش تکراری موضوعی است که خودش هم از آن گله دارد و دلیل جدایی کوتاه مدتش از تلویزیون را هم همین موضوع می داند به بهانه ایفای نقش او در فیلم سینمایی «بوتاکس» و پذیرفتن یک نقش متفاوت به گفت وگو با سوسن پرور نشستیم که در ادامه می خوانید.

اکرم از کجا و چگونه متولد شد؟

در اولین مواجهه با این شخصیت فیلمنامه را خواندم و همان زمان با اکرم آشنا شدم. در ذهن آقای مظاهری، چنین شخصیتی وجود داشت و کدهایی که ایشان از این شخصیت به من دادند، باعث شد تا شخصیت اکرم خلق شود. نکته جالب این است که در زمان فیلمبرداری من نمی دانستم که نتیجه کار شده تا زمانی که برای اولین بار این شخصیت را در جشنواره جهانی فیلم فجر دیدم و آن زمان بود که خودم باورش کردم.

شما همیشه در آثار طنز ایفای نقش کرده اید، چه شد که اکرم را پذیرفتید؟

خودم هم در ابتدا از این موضوع می ترسیدم و به کارگردان گفتم اگر بهترین خود را به نمایش بگذارم باز هم پس زده می شوم، چون مخاطب من را همیشه در آثار طنز دیده است، اما وقتی که این نقش را بازی کردم، دیدم که مخاطب آن را پذیرفت به همین دلیل خوشحالم که این نقش را قبول کرده ام.

من پیش تر این حجم از تنوع در ایفای نقش را در عرصه تئاتر تجربه کرده بودم، اما در تصویر این موضوع رخ نداده بود و به همین دلیل برای من جذاب بود که چنین نقشی را ایفا کنم. اما زمانی که طیف مخاطب زیاده باشد یک ترسی درون بازیگر ایجاد می شود، چون مخاطب من را در یک قالب خاص پذیرفته و سلیقه مخاطب اجازه نمی دهد که من یک نقش دیگر را ایفا کنم. چون مخاطب حاضر نیست کمی تامل کند، بازیگر هم نمی پذیرد ریسک انجام دهد به همین دلیل بعضی از بازیگرها را فقط در یک سبک از نقش می بینیم.

به طور مثال اگر بازیگری که همیشه در آثار دفاع مقدس ایفای نقش می کند، یک بار کمدی بازی کند، مخاطب ناراحت می شود و بازیگر را نمی پذیرد. کارگردان هم ریسک نمی کند که نقش متفاوتی به بازیگر پیشنهاد دهد.

فکر می کنید در این کار چه کسی ریسک بزرگ تری انجام داد؟ آقای مظاهری که نقش را به شما پیشنهاد کردند یا شما که آن را پذیرفتید؟

کاوه مظاهری، کارگردان فیلم، ریسک بزرگ تری انجام داد.

بازی شما، در نقش اکرم اینگونه است که انگار از کمدی اسلپ استیک کمک گرفته اید، کارگردان کار هم این موضوع را قبول دارد. از این سبک به صورت خودآگاه استفاده کردید یا ناخودآگاه؟

شاید این سبک در ذهن کارگردان بوده و من را به این سمت سوق داده، ولی ایفای این سبک برای من آگاهانه نبوده است. در جاهایی احساس می کردم که گونه ای از کمدی در حال شکل گیری است اما به جزییات توجهی نداشتم چون تمام ذهنم درگیر خلق درست شخصیت در آن لحظه بود. من هیچ کمدی ای وارد کار نکردم اما فشار، درد و ناراحتی اکرم آنقدر زیاد بود که باعث ایجاد کمدی سیاه می شد.

مخاطب حاضر نیست کمی صبر کند، بازیگر و کارگردان هم ریسک نمی کنند، به همین دلیل بیش تر بازیگرها را فقط در یک نوع از نقش می بینیم
به نظر می رسد که این کمدی در شخصیت اکرم وجود داشت، کمدی ای که شاید موقع خوانش فیلمنامه متوجه آن نشدم اما وقتی به عمق کارکتر رسیدم، تازه اصل ماجرا را درک کردم.

نقش شما در «بوتاکس» کاملا قابل پذیرش است درحدی که انگار یک وجه دیگر از شخصیت خودتان را به نمایش گذاشته اید. برای ایفای این نقش از تجربه سرکوب احساساتتان در تمام این سال ها استفاده کرده اید؟

این موضوع برای هر نقشی وجود دارد. مابه ازا هر نقشی یک تجربه شخصی وجود دارد اما کسی که نقش قاتل را ایفا می کند، هیچ وقت قتل انجام نداده، اما یک تلخی مشابهی را تجربه کرده است. زندگی شخصی من کاملا با اکرم متفاوت است ولی اکرم را سوسن پروری ایفا کرده که با درد و تحقیر بیگانه نیست. من برای اینکه به یک نقطه حداقلی در بازیگری برسم، بسیار تحقیر شدم. به هرحال یکسری از حس ها می تواند مشترک باشد، من اکرم نیستم اما می توانم درک کنم که تحقیر چیست.

ویژگی بارز اکرم چیست؟ یک شخص عصبی است؟ عصیانگر است؟ مشکل اعصاب دارد؟ چه خصوصیت اخلاقی ای دارد؟

از نظر من اکرم هیچ یک از این ویژگی ها را به صورت تک بعدی ندارد. یک آدمی است که به واسطه اشتباهات کوچکی که انجام داده است، نتوانسته در جامعه حضور پیدا کند و روابط اجتماعی را یاد بگیرد. اکرم خریدهای خانه را انجام می دهد غذا آماده می کند ولی نمی تواند تنهایی دکتر برود. اکرم مثل بقیه نیست اما من هیچ وقت به او برچسبی نچسباندم.

تلویزیون مخاطب خاصی ندارد و آنقدر به بازیگران نقش تکراری پیشنهاد می شود که از یکجایی به بعد مخاطب آن را پس می زند
برگ برنده سوسن پرور برای ایفای این نقش چه بود؟

اعتماد کردن به کارگردان و خودم، جدای از تمام این موارد، فکر می کنم نتیجه سال ها تجربه را در «بوتاکس» گرفتم البته علاقه به اکرم و داشتن همبازی های خوب را هم نمی توان نادیده گرفت بازی خوب مهدخت مولایی به عنوان خواهرم و سروش سعیدی به عنوان برادرم، به قدری عمیق و حرفه ای بود که به بیش تر دیده شدن این نقش کمک کرد.

به این موضوع اشاره کردید که سال های زیادی است که در عرصه بازیگری فعالیت داشتید، اما در تمام این مدت شما را در سینما ندیدیم و در چند سال اخیر هم حضورتان در تلویزیون بسیار کم رنگ تر شده است. چرا این اتفاق رخ داده؟

نمی دانم دلیل نبودنم چیست. نه حاشیه سازی کرده ام، نه خودم را از دسترس خارج کردم. شاید هم یکی از دلایلش این است که جلوی برخی از کارگردان ها یا تهیه کنندگان خودنمایی نمی کنم. نکته دیگر اینکه در این چهارسال درگیر کار تئاتر بودم.

فکر می کنید این مدتی که از فضای تلویزیون کمی فاصله گرفتید، ذائقه مخاطب تغییر پیدا کرده است؟

اگر بخواهیم صادقانه به این موضوع نگاه کنیم، باید گفت که حالا تلویزیون مخاطب خاصی ندارد. اگر هر حرفی بزنم ممکن است عده ای فکر کنند چون خودم در این شرایط نیستم اینگونه می گویم، اما واقعیت این است که من فکر می کنم سازندگان آثار از بازیگر نقش یکسان می خواهند. به طور مثال من به تعداد موهای سرم نقش دختری را بازی کرده ام که در حسرت ازدواج است، از یک جایی به بعد مخاطب من را پس می زند و همین موضوع عمر بازیگری در تلویزیون را کوتاه می کند. ایراد اصلی چیست؟ ماجرا این است که اگر ما شش ماه نباشیم، انگار هیچ وقت نبودیم.

در ابتدا از پذیرفتن نقش اکرم می ترسیدم اما ریسک کاوه مظاهری را پذیرفتم و با کمک هم اکرم خلق شد
یک موضوعی وجود دارد این است که برخی از بازیگران پیشکسوت را داریم که خیلی هم توانمند هستند، یکی از همین هنرمندها، در یک بازه ای از زمان نقش های تکراری را نمی پذیرد، بعد که بر می گردد چند سکانس کوتاه به او می دهند اینجاست که بازیگری تلویزیون ضربه می خورد. در این میان هم کسی پیدا نمی شود که بگوید فلان بازیگر مدتی نبوده حالا من با یک نقش متفاوت او را بازگردانم، کسی پیدا نمی شود چنین کاری انجام دهد و این به دلیل ناامن بودن این شغل است.

توقع داشتید که با «بوتاکس» چه بازخوردی را از مخاطب بگیرید؟

شرایط کرونا در اقتصاد سینما تاثیر جدی گذاشته است اما حالا در شرایط نرمالی نیستیم و انتظارهایی که ما داشتیم مهم نیست. چون شرایط، عادی نیست. به جز شرایط کرونا شرایط اقتصادی را هم باید در نظر گرفت که خیلی خوب نیست و کمتر مخاطبی پول بلیت سینما می دهد.

نویسنده: مهسا بهادری