بعد از ابتلا به ویروس کرونا، برای بدن چه اتفاق می افتد؟

فرارو/ ویروس کرونا باعث بیماری های تنفسی گوناگونی می شود، بنابراین معمولاً ابتدا ریه ها تحت تأثیر قرار می گیرند.

علائم اولیه شامل تب، سرفه و تنگی نفس است. این موارد به محض 2 روز یا تا 14 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شوند.

ویروس کرونا آسیب های گوناگونی به سایر اندام های بدن وارد می کند، خصوصاً در صورت ابتلا به نوع شدید بیماری.

اما یک چیز واضح این است که در موارد جدی، ویروس می تواند اثر مخربی بر بدن داشته باشد - و نه فقط بر روی ریه ها. این چیزی است که تاکنون در مورد چگونگی تأثیر ویروس کرونا، نمونه جهش یافته ویروس، در سیستم بدنی مختلف دست یافته ایم.

ویروس کرونا بر ریه ها تأثیر می گذارد

مانند سایر بیماری ها، ویروس کرونا - از جمله SARS، MERS و سرماخوردگی – و کرونا یک بیماری تنفسی است، بنابراین معمولاً ابتدا ریه ها تحت تأثیر قرار می گیرند.

علائم اولیه شامل تب، سرفه و تنگی نفس است. این موارد به محض 2 روز یا تا 14 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس خود را نشان می دهند.

در حالی که تب در بالای لیست علائم مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری قرار دارد، اما همه کسانی که بیمار می شوند تب ندارند. در یک مطالعه در مجله انجمن پزشکی آمریکا، محققان دریافتند که حدود 70 درصد بیماران بستری شده ناشی از ویروس کرونا تب ندارند.

سرفه شایع ترین نشانه ابتلا به کرونا است، اما دستورالعمل های درمانی که توسط Boston’s Brigham و بیمارستان زنان تهیه شده است نشان می دهد که سرفه در 68 تا 83 درصد افراد مبتلا به کرونا و بستری شده در بیمارستان، رخ می دهد.

فقط 11 تا 40 درصد دچار تنگی نفس شده بودند.

علائم دیگر کمتر شایع شامل گیجی، سردرد، حالت تهوع و اسهال است.

شدت بیماری کرونا از علائم خفیف یا بدون علائم تا بیماری شدید یا گاهی کشنده متفاوت است. اطلاعات مربوط به بیش از 17000 مورد گزارش شده در چین نشان داد که تقریبا 81 درصد موارد خفیف است. بقیه علائم شدید یا بحرانی بودند.

به نظر می رسد افراد مسن و افرادی که دارای بیماری های مزمن پزشکی هستند، خطر بیشتری برای ابتلا به نوع شدید دارند.

برخی از افراد ممکن است فقط علائم تنفسی جزئی داشته باشند، در حالی که در دیگران عارضه ذات الریه غیر تهدید کننده زندگی وجود داشته باشد. اما زیرمجموعه ای از افراد دچار آسیب شدید ریه می شوند.

"آنچه به طور مکرر در بیمارانی که به شدت مبتلا به ویروس کرونا هستند مشاهده می کنیم، شرایطی است که آن را دیسترس حاد تنفسی یا ARDS می نامیم. "

ARDS فقط با ابتلا به ویروس کرونا اتفاق نمی افتد. تعدادی از وقایع می توانند باعث تحریک آن شوند، از جمله عفونت، ضربه و سپسیس.

این ها باعث آسیب به ریه ها می شوند که منجر به نشت مایعات از رگ های خونی کوچک در ریه ها می شود. مایعات در کیسه هوای ریه ها یا آلوئول جمع می شود. این امر باعث می شود که ریه ها نتوانند اکسیژن هوا را به خون منتقل کنند.

در حالی که اطلاعات کافی در مورد نوع صدمه ای که در طی ابتلا به ویروس کرونا در ریه ها ایجاد می شود وجود ندارد، اما گزارش اخیر نشان می دهد که مشابه آسیب های ناشی از سارس و MERS است.

یک مطالعه اخیر بر روی 138 نفر از بیماران کرونایی بستری شده نشان داد که به طور متوسط، 5 روز پس از بروز علائم، افراد دچار مشکل تنفس می شوند. دیسترس حاد تنفسی به طور متوسط 8 روز پس از بروز علائم ایجاد شد.

درمان دیسترس حاد تنفسی شامل اکسیژن مکمل و تهویه مکانیکی است، با هدف ورود اکسیژن بیشتر به خون.

هیچ درمان خاصی برای دیسترس حاد تنفسی وجود ندارد. فقط از طریق اکسیژن رسانی به بیمار، به بهترین نحو از شخص حمایت می کنیم و به بدن او اجازه می دهیم تا بهبود یابد و سیستم ایمنی بدن وی بتواند مشکلات اساسی را برطرف کند.

سایر اندام های تحت تأثیر ویروس کرونا

ریه ها اندام های اصلی تحت تأثیر ویروس کرونا هستند. اما در موارد جدی، بقیه بدن نیز می تواند تحت تأثیر قرار گیرد.

در بیمارانی که به شدت بیمار می شوند، تعداد زیادی از این بیماران در سایر سیستم های اندامی نیز دچار اختلال در عملکرد می شوند. اگرچه این شرایط می تواند با هر عفونت شدید اتفاق بیفتد.

آسیب به اندام ها همیشه به طور مستقیم در اثر عفونت ایجاد نمی شود، اما می تواند در نتیجه پاسخ بدن به عفونت ایجاد شود.

معده و روده

برخی از افراد مبتلا به ویروس کرونا علائم گوارشی مانند حالت تهوع یا اسهال را گزارش کرده اند، اگرچه این علائم بسیار کمتر از مشکلات ایجاد شده در ریه ها است.

در حالی که به نظر می رسد ویروس کرونا به شکل راحت تری از طریق ریه ها وارد بدن می شود، اما روده ها از دسترس این ویروس دور نیستند.

در گزارش های قبلی ویروس های SARS و MERS را در نمونه برداری از بافت روده و نمونه های مدفوع شناسایی کردند.

دو مطالعه اخیر - یکی در مجله پزشکی نیوانگلند و یک پیش چاپ در مورد medRxiv - گزارش می دهند که نمونه مدفوع برخی از افراد مبتلا به کرونا از نظر ویروس مثبت است.

با این حال، محققان هنوز نمی دانند که آیا انتقال ویروس از طریق مدفوع می تواند رخ دهد یا خیر.

قلب و عروق

بیماری کرونا همچنین می تواند بر قلب و رگ های خونی تأثیر بگذارد. این ممکن است به صورت ریتم نامنظم قلب، عدم رسیدن خون کافی به بافت ها یا فشار خون پایین باشد که به دارو نیاز دارد.

البته تاکنون مشخص نشده است که ویروس مستقیماً به قلب آسیب می رساند.

در یک مطالعه بر روی بیماران بستری در ووهان، 20 درصد از آن ها نوعی آسیب قلبی را تجربه کردند. در مورد دیگر، 44 درصد از افراد در بخش مراقبت های ویژه (ICU) ریتم قلب نامنظم داشتند.

همچنین علائمی وجود دارد که نشان می دهد بیماری کرونا می تواند به راحتی باعث لخته شدن خون شود. مشخص نیست که این میزان در شدت بیماری چقدر تأثیر دارد، اما لخته ها می توانند خطر سکته یا حمله قلبی را افزایش دهند.

کبد و کلیه ها

هنگامی که سلول های کبدی ملتهب یا آسیب دیده باشند، می توانند بیش از مقدار طبیعی، آنزیم ها به جریان خون نشت کنند.

افزایش آنزیم های کبدی همیشه نشانه یک مشکل جدی نیست، اما این یافته آزمایشگاهی در افراد مبتلا به ویروس سارس یا مرس دیده شده است.

در یک مطالعه بر روی بیماران کرونایی بستری در ووهان، 27 درصد آن ها نارسایی کلیه داشتند.

یک گزارش اخیر نشانه هایی از آسیب کبدی را در یک فرد مبتلا به کرونا پیدا کرده است. پزشکان می گویند روشن نیست که ویروس یا دارو هایی که برای معالجه فرد استفاده می شود باعث آسیب شده است یا خیر.

برخی از افرادی که با ابتلا به بیماری کرونا بستری شده اند نیز آسیب حاد کلیه را تجربه کرده اند که گاهی اوقات نیاز به پیوند کلیه دارند. این امر در مورد ویروس سارس و مرس نیز رخ داده است.

در طی شیوع سارس، دانشمندان حتی ویروس عامل این بیماری را در توبول های کلیه یافتند.

طبق یک گزارش سازمان بهداشت جهانی "شواهد کمی" وجود دارد که نشان می دهد ویروس مستقیماً باعث آسیب کلیه شده باشد.

آسیب کلیه ممکن است به دلیل تغییرات دیگری باشد که در طی عفونت ویروس کرونا اتفاق می افتد. وقتی ذات الریه دارید، اکسیژن کمتری در گردش خون جریان دارید، و این می تواند به کلیه ها آسیب برساند.

سیستم ایمنی

با هرگونه عفونت، سیستم ایمنی بدن با حمله به ویروس خارجی یا باکتری واکنش نشان می دهد. گرچه این پاسخ ایمنی می تواند بدن را از شر عفونت خلاص کند، اما همچنین گاهی اوقات می تواند باعث ایجاد آسیب جانبی در بدن شود.

این می تواند به شکل یک واکنش التهابی شدید باشد که گاهی اوقات "طوفان سیتوکین" نامیده می شود. سلول های ایمنی برای مقابله با عفونت سیتوکین تولید می کنند، اما اگر مقدار زیادی آزاد شود، می تواند در بدن مشکل ایجاد کند.

بسیاری از آسیب های بدن در طی بیماری کرونا به دلیل آنچه سندرم سپسیس می نامیم، ناشی از واکنش های ایمنی پیچیده است. خود عفونت می تواند یک واکنش التهابی شدید در بدن ایجاد کند که می تواند عملکرد سیستم های اندام های مختلف را تحت تأثیر قرار دهد.

نکته دیگر در مورد سیستم ایمنی بدن این است که تاکنون تقریباً هیچ موردی از ابتلا به ویروس کرونا در کودکان زیر 9 سال مشاهده نشده است. دانشمندان مطمئن نیستند که آیا کودکان خردسال آلوده نمی شوند یا علائم آن ها آنقدر خفیف است که کسی متوجه آن نمی شود.

کودکان همچنین در طی انواع دیگر عفونت ها، از جمله سرخک و عفونت های پنوموکوکی، بیماری شان شدت کمتری نسبت به بزرگسالان دارند.

این ممکن است به این دلیل باشد که کودکان "پاسخ سیستم ایمنی قوی" دارند، در حالی که افراد مسن نیز ممکن است "بیش از حد واکنش" داشته باشند. این پاسخ ایمنی بیش از حد است که باعث آسیب ناشی از برخی عفونت ها می شود.