پارک ملی تندوره؛ زیستگاه دائمی گربه وحشی پالاس

پارک ملی تندوره درگز یکی از پارکهای ملی ایران بوده که در شمال استان خراسان قرار دارد. این پارک ملی پوشیده از گیاهان مختلف، در منطقه ای واقع است که از لحاظ جغرافیایی کوهستانی بوده و دره های پر شیب و عمیق و تپه ماهورهای فراوانش، زیبایی آن را دو چندان نموده اند. این پارک بدلیل حفاظت تبدیل به محیطی بکر و دست نخورده شده و حیوانات متعددی بدون نگرانی از دست اندازی و شکار انسان ها در چرخه ای طبیعی به زندگی خود ادامه می دهند و تندوره را به محل رویایی برای جذب گردشگر تبدیل کرده اند. ما در مقاله پارک ملی تندوره کجاست، قصد داریم تا شما را با جلوه های زیبای این منطقه آشنا کنیم. پس، با ما همراه باشید.

بهشت جانوران و گیاهان

پارک ملی تندوره درگز بهترین زیستگاه جانورانی چون میش اوریال و قوچ بوده و این جانوران در منطقه کوهستانی خراسان فراوان دیده می شوند. پوشش گیاهی این منطقه را انواع علف ها، بوته ها، درختان و درختچه ها تشکیل می دهند که انبوه متفاوت این دست گیاهان، آن را به یکی از زیباترین مناطق طبیعی ایران تبدیل کرده است.

باغ وحش طبیعی

براساس مقاله پارک ملی تندوره کجاست، باید بدانید که در پارک علاوه بر قوچ و میش اوریال که به وفور دیده می شوند، یکی از بزرگترین پلنگهای جهان هم زیست می کند. نادرترین و بزرگترین شکارچی گوشت خوار تندوره پستانداری است به نام گربه وحشی پالاس. از دیگر جانوران این منطقه جغد، کبک، قمری، عقاب طلایی، تیهو و باقرقره هستند. علاوه بر این پرندگان رنگارنگ، خزندگان خطرناکی هم در محوطه تندوره برای بقای اکوسیستم فعالیت می کنند که مار کبری، مار جعفری و افعی شاخدار نمونه هایی از این خزندگان هستند.

در عین حال، پرندگان زیبایی چون سارگیه پایه بلند، کورکو، کرکس، هما، لیل، کوکر، مرغ شبگرد، بادخورک معمولی و کوهی، مرغ حق، زنبور خور، هدهد، چکاوک طوقی، پیت خاکی و سنگ چشم دم سرخی هر ساله خود را به شمال خراسان رسانده تا مهاجرت خود به منطقه حفاظت شده تندوره را کامل کنند. همراه این پرندگان زیبا، عقاب دشتی، شاهی و طلایی هم خود را به این زیستگاه رسانده تا از این مجموعه غذایی بی نظیر تغذیه کنند. این گونه های غنی بیشتر در مناطق پست، داخل دره ها، حوالی چشمه سارها و حواشی پارک تندوره دیده می شوند.

مشخصات پارک تندوره خراسان

در سال 1347، این منطقه 50 هزار هکتاری واقع در شمال خراسان توسط سازمان مربوطه وقت قرق شد و یک سال بعد، یعنی 1348 به نام پارک وحش تندوره نامگذاری گردید. در سال 1353 نام آن به نام اصلی تغییر یافت و از آن سال تاکنون، آن را به همین نام می شناسند. این منطقه کوهستانی زمستانهای سردی دارد و در 4 ماه از سال، دمایی تا منفی 20 درجه را تحمل می کند. با وجود این برودت دما، برف یکی از جذابیت های این منطقه دست نخورده است. این پارک رشته کوه مشخصی ندارد و از یکسری کوه های متصل و مرتفع تشکیل شده که بلندترین نقطه اش قله ای 2856 متری هست با نام قنبر علی.

نحوه دسترسی

لازم به ذکر است پارک علاوه بر محیط زیست فوق العاده، دارای تاریخ نیز است. در پارک تندوره می توان دژی قدیمی به نام قلعه رجبه را دید که قبل از اسلام ساخته شد و بازمانده های سکونت مردمانی در قرون گذشته در جای جای پارک تندوره به چشم می خورند.

برای رسیدن به پارک ملی تندوره می توان از چند جهت حرکت کرد. برای ورود به بخش جنوبی پارک تندوره باید از قریه اینچه کیکانلو 10 کلیومتر مسیر را پیمود. تقریبا همین اندازه راه هم بین نوخندان تا زیارتگاه بابانستان وجود دارد که گردشگران را به در شمالی پارک تندوره می رساند. دورترین مسیر، راهی است که برای رسیدن به بخش شرقی پارک باید از آن استفاده کرد؛ مسافتی 30 کیلومتری بین درگز تا چهل میر.