مناسب ترین زمان مصرف مکمل پروبیوتیک

اضافه کردن باکتری های خوب به شکل مکمل پروبیوتیک به برنامه روزانه سلامت شما را بهبود می بخشد.

دانشمندان طی مطالعاتی متوجه شدند، حدود 40 میلیارد باکتری، قارچ و ویروس که به نام میکروبیوم شناخته می شوند برای بیرون کشیدن مواد مغذی از خوراکی ها با بدن کار می کنند، میکروب های مهاجم را دور و سیستم ایمنی بدن را تنظیم می کنند. تغییر در میکروبیوم با بیماری های دستگاه گوارش مانند سندروم روده تحریک پذیر مرتبط است.ادامه مطلب را در این زمینه مطالعه کنید:

مکمل های پروبیوتیک پس از بلع، به محیط اسیدی معده منتقل و با آنزیم های هضم کننده گوارشی از جمله پپسین، آنزیمی که پروتئین را تجزیه می کند روبه رو می شوند و تا روده کوچک که قلیایی تر است مسیرشان ادامه خواهد یافت و درآن جا با آنزیم های آمیلاز، لیپاز و پروتئاز و سپس صفرا مواجه می شوند.

به همین دلیل گفته می شود میزان بقای برخی از سویه های پروبیوتیک تا 20 درصد پایین می آید، بنابراین باید بدانید چه زمانی از پروبیوتیک ها استفاده کنید.

مصرف با مواد غذایی

تحقیقات نشان می دهد که ماندگاری پروبیوتیک ها در صورت مصرف با غذا بسیار افزایش می یابد. مصرف آن ها درست قبل یا هنگام خوردن غذا بهترین راه برای کمک به زنده ماندن آن ها برای ورود به روده است.

نقش اسیدیته معده در کاهش پروبیوتیک ها

معده خالی بسیار اسیدی است، PH بسیار پایین حدود 2 تا 3 دارد. این محیط برای زنده ماندن باکتری ها بسیار سخت است. با این حال، بعد از غذا، PH محتوای معده به طور موقت به مقدار قلیایی در حدود 7 افزایش می یابد. کاهش اسیدیته به این معنی است که احتمال تخریب پروبیوتیک ها کمتر است.

به گزارش فرارو ، مطالعه ای که در مجله Beneficial Microbes منتشر شد، نشان داد که مصرف پروبیوتیک به همراه غذا می تواند در بقای آن ها تفاوت داشته باشد. هنگامی که شرکت کنندگان در مطالعه، پروبیوتیک های خود را ظرف 30 دقیقه از وعده غذایی یا در طول وعده غذایی مصرف می کردند، باکتری های مفید قادر به زنده ماندن در تعداد بسیار بیشتری نسبت به 30 دقیقه بعد از غذا بودند.

نقش روده کوچک در انباشت پروبیوتیک ها

پس از ترک معده، غذا و باکتری سریع در این قسمت حرکت می کند و بنابراین کلونی از فلور (باکتری) در روده کوچک وجود ندارد. روده بزرگ محل زندگی بیشتر کلونی های باکتری است.

پروبیوتیک ها به پری بیوتیک ها نیاز دارند

باکتری روده هم به غذا نیاز دارد. پری بیوتیک ها، کربوهیدرات های غیر قابل هضم هستند که باکتری های دوست بدن را تغذیه و به افزایش جمعیت شان کمک می کنند. پری بیوتیک ها را به صورت خوراکی، نه قرص، روزانه مصرف کنید چرا که دریافت مقدار مورد نیاز آن ها از طریق مکمل ها دشوار است. پری بیوتیک ها در مواد غذایی مانند جو دوسر کامل، موز، پیاز، سیر و مارچوبه یافت می شود.