بازیگر «خورشید»: دوست دارم مردمی باشم + عکس

ایلنا/ روح الله زمانی بازیگر فیلم سینمایی «خورشید» از نحوه انتخابش برای ایفای نقش در این فیلم و تاثیر مجید مجیدی بر زندگی اش و برنامه اش برای آینده گفت.

از کودک کار بودن تا رسیدن به جایزه بهترین بازیگر جوان ونیز کمتر از دو سال برای روح الله زمانی فاصله داشت. کودک کاری که با نوع حرف زدن و تشکر از مادر و بغض در گلویش؛ ستاره جشنواره سی و هشتم فجر شد. او بی نهایت بی غل و غش است و هنوز محو معروفیت و شهرت نشده است. او پس از جشنواره فجر و درخشش در این جشنواره توانست جایزه با ارزش جشنواره ونیز را از آن خود کند. هر چند کرونا مانع حضورش در ایتالیا شد و نتوانست جایزه اش را خودش دریافت کند. او خود را مدیون نگاه مجید مجیدی می داند، نگاهی که تاکنون کودکان و نوجوانان و یا حتی رضا ناجیِ میانسال را به جایزه های جهانی رسانده است. مجید مجیدی ثابت کرده که استعدادهای بازیگری را در هر سن و سالی می بیند و راه موفقیت را برای آن ها هموار می کند. روح الله زمانی اکنون مشغول بازی در سریال «عاشورا» به کارگردانی هادی حجازی فر است و قطعا می تواند در این سریال هم بدرخشد و مخاطب را با خود همراه کند. او از سختی زندگی و امیدهایش گفته و آینده خوشی را برای خودش می بیند. با او گفتگویی داشتیم که می خوانید.

از فیلم «خورشید» بگو و چگونگی راه یافتن به این فیلم و شروع بازیگری.

فیلم خورشید آقای مجیدی دنبال همان بچه ای می گشت که در فیلم باید باشد نه که چیزی به آن بچه اضافه کند. از آنجا که آقای مجیدی در انتخاب بازیگر خیلی سختگیر است، وقتی به مدرسه ما آمدند آقای مجید آذرنگ از تمام 600 دانش آموز مدرسه تست گرفتند. همانطور که آقای مجیدی هم در نشست خبری جشنواره فیلم فجر گفتند من در ابتدا انتخاب نشدم اما می دانستم مرا انتخاب می کنند چون می دانستم آقای مجیدی دنبال چه بچه ای می گردد، با اینکه هیچ کس باور نمی کرد و همه مرا به دلیل اینکه فکر می کردم در نهایت مرا انتخاب می کنند، مسخره می کردند اما مطمئن بودم و به همین دلیل به فرم موهایم دست نزدم.

وقتی برای دومین تست به فرهنگسرای بهمن رفتم تا آقای عسگری از ما تست بگیرد تعداد غیر قابل تصوری بچه برای تست آمده بودند. آن موقع من کمی مردد شدم و فکر کردم انتخاب نمی شوم. به مادرم گفتم بیا برگردیم من انتخاب نمی شوم اما مادرم گفت: پسرم تو نفس هم بکشی خدا می بیند، اصلا نگران نباش یک بسم الله بگو و برو داخل. حدود 40 دقیقه از من تست گرفتند و گفتند 10 روز دیگر خبر می دهیم. 10 روز گذشت و خبری نشد، روز یازدهم تماس گرفتند و گفتند بیا. هنوز هم نمی دانستم که به طور قطع مرا انتخاب کرده اند یا نه اما خیلی خوشحال شدم.

فیلم های «رنگ خدا» و «بچه های آسمان» را دیده بودم اما نمی دانستم کارگردان آن فیلم ها آقای مجیدی است. در اینترنت جستجو کردم و عکس های آقای مجیدی را دیدم. وقتی به دفتر فیلمسازی رفتم اولین کسی که دیدم آقای مجیدی بود، باورم نمی شد، رنگم پریده بود و قلبم تند می زد. مرا برای نقش رضا پسر فوتبالیست فیلم در نظر گرفته بودند، در آنجا دوباره تست گرفتند و مرا رد کردند. خیلی ناراحت شدم و از شدت ناراحتی صورتم اگزما شده بود. در همان حال ناراحتی خیلی معمولی به خدا گفتم خدایا چه می شد اگر مرا برای نقش اول خورشید انتخاب می کردند. فردای آن روز دوباره با من تماس گرفتند و گفتند به موهایم دست نزنم و سریع خودم را به دفتر برسانم.

بازی در فیلم «خورشید» چقدر در زندگی ات تاثیر داشت؟

صادقانه بگویم سه سال پیش خیلی کارهای خلاف و نادرستی می کردم و دوستان نابابی داشتم، بعد از بازی در فیلم «خورشید» همه آن کارها را کنار گذاشتم. دارم خودم را با کمک آقای مجیدی از نو می سازم. اگر آن مسیر را ادامه می دادم معلوم نبود چه اتفاقاتی برایم بیفتد و چه سرانجامی داشته باشم. آن زمان می گفتم درس به چه دردم می خورد زیرا می دیدیم یک نفر در محله مان هست که فوق لیسانس دارد اما در آژانس کار نظافت انجام می دهد. تمام بچه هایی که در مدرسه ما هستند همین فکر را می کنند و معتقدند درس خواندن به دردشان نمی خورد. حتی به من می گویند تو دیگر بازیگر شدی لازم نیست نیست درس بخوانی. البته من درسم را می خوانم، اما چند نفر از دوستانم به تازگی ترک تحصیل کرده اند و می گویند درس خواندن به دردمان نمی خورد.

آیا تو به عنوان دوست آن ها را راهنمایی نمی کنی و به آن ها نمی گویی تو را الگوی خود قرار دهند، زیرا یک روزی یک جایی دری هم برای آن ها باز خواهد شد؟

به نظر من رفیق آن کسی نیست که هر چه دوستش خواست درست یا نادرست برایش فراهم کند. رفیق به کسی می گویند که اگر دوستش 10 سال دیگر زمین خورد دستش را بگیرد و او را بلند کند. 10 سال دیگر بتواند کمکی در زندگی دوستش به او بکند که به دردش بخورد. چند نفر از دوستان من در محله مان تمرین تئاتر می کنند، من هم تمام تلاشم را می کنم و تا جایی که از دستم بر می آید به آن ها کمک می کنم. خیلی از دوستانم را هم بارها نصیحت کردم و به آن ها گفته ام راهی که می روند اشتباه است اما قبول نکردند.

پس مجید مجیدی در زندگی تو تاثیر زیادی داشته است؟

صددرصد. متاسفانه مردم ما خیلی از حقایق را نمی دانند و فقط به حاشیه ها توجه می کنند. آقای مجیدی خیلی مرد بزرگ و با معرفتی است، او دائم با من در تماس است و مرا راهنمایی می کند. حتی با اینکه «خورشید» هنوز اکران نشده و من نباید سر کار دیگری می رفتم، به من اجازه داد در سریال «عاشورا» بازی کنم.

تجربه بازی کردن در مقابل بازیگرانی مثل علی نصیریان، جواد عزتی، طناز طباطبایی و… ترس نداشتی؟

نه اصلا. برای خودم هم خیلی عجیب بود که چرا استرس ندارم. آقای مجیدی هم می گفت حالا که استرس نداری از استعدادت به خوبی استفاده کن. البته همه بازیگران هم با من خیلی مهربان بودند و همین موضوعات باعث شد بتوانم وارد این کار شوم.

شهرت و معروف شدن را دوست داری؟ آیا فکر نمی کنی این شهرت باعث آزار و اذیتت شود؟

دوست ندارم معروف شوم برای اینکه خودم را بگیرم، دوست دارم معروف شوم تا بتوانم اول به نیازمندان و بعد به پدر و مادرم کمک کنم. دوست دارم یک بازیگر مردمی باشم. خیلی از افراد به من می گویند مدل حرف زدنت را تغییر بده اما من می خواهم مثل خودم حرف بزنم تا خودم را برای کسی نگیرم. فکر می کنم رفتار و حرف زدن مثل مردم عادی به ارتباط بهتر من با مردم کمک می کند. مثلا اصلا دوست ندارم وقتی کسی می آید با من مصاحبه کند یا عکس بگیرد بگویم وقت ندارم و دو بادیگارد هم مرا از مردم جدا کنند و داخل آسانسور ببرند. مطمئنم 10 فیلم دیگر هم بازی کنم همین طور باقی می مانم.

آیا الان با شرایطی که داری از محله ای که در آن زندگی می کنی ناراضی نیستی و از آنجا بدت نمی آید؟

نه اصلا از محله ام بدم نمی آید اما ار فضای آنجا که باعث خراب شدن بچه ها می شود ناراضی هستم. اولین کسی که مرا حمایت می کند خداست، بعد از خدا آقای مجیدی و بعد مادرم. آیا دولت نباید از بچه هایی که در محله های پایین شهر زندگی می کنند و خیلی از آن ها استعدادهای زیادی در زمینه های مختلف دارند، حمایت کند؟ آقای مجیدی مرا به کلاس تئاتر فرستاده و کتاب به من معرفی می کند تا بخوانم. مرتب با من در ارتباط است و همیشه مرا راهنمایی و نصیحت می کند.