سعید آقاخانی و موفقیت های این روزهایش + عکس

سینمادیلی/با نزدیک به سی سال سابقه ی فعالیت در تلویزیون و کارنامه ای پُر بار در بازیگری و کارگردانی، بسیاری از مردم هنوز هم سعید آقاخانی را با کاراکتری که در یکی از آیتم های نمایشی «ساعت خوش» داشت به یاد می آورند. حق هم دارند، آقاخانی در تمامی این سال ها حضوری مستمر داشته اما برخلافِ هم نسلانی نظیرِ رضا عطاران و مهران مدیری به دور از حاشیه بوده و به چشم نیامده است. برخلافِ بازیگران مطرح «ساعت خوش» که حداقل تا یک دهه بعد همچنان درگیر ساخت و بازی در برنامه هایی با محوریت آیتم های نمایشیِ طنز باقی ماندند، آقاخانی خیلی زود مسیری متفاوت را در پیش گرفت و شروع به بازی در سریال هایی داستانی کرد. از میانه ی دهه ی هشتاد همزمان با همکاری به عنوان نویسنده در سریال های عطاران، فعالیتش را گسترش داد و به عنوان بازیگردان در سریال های مهدی مظلومی و سیروس مقدم مشغول به کار شد. محصول این تجربه اندوزی، فیلم تلویزیونیِ «هندوانه ی شب یلدا» بود. فیلم خوش ساختی که اعتماد تلویزیون را برایِ سپردن سریال های نوروزی به آقاخانی جلب کرد. از این رو ساخته شدنِ سه فصل سریال موفق «نون خ» در سه سال پیاپی را می توان نتیجه ی مهارتی دانست که طی یک دهه به دست آمده است.

آقاخانی کمدینی نیست که با مزه پراندن و لودگی از بیننده خنده بگیرد. او با اتکاء به هوش هیجانی اش، عناصری از صحنه را به شکل ویژه مورد استفاده قرار می دهد یا از طریق ایجاد تقابلی که در لحظه میان او و بازیگر مقابلش شکل می گیرد، صحنه را از حالت خشک بیرون می آورد.سریال های ساخته شده توسط آقاخانی نیز چنین ویژگی ای دارند. خطوط داستانی متعدد که باعث حضور شخصیت های زیاد در موقعیت های متنوع می شوند و این امکان را فراهم می آورند که جزئیات صحنه و تقابل شخصیت ها با هم از حالت جدی خارج شده و صحنه های مفرحی شکل بگیرد.

از سوی دیگر با آغاز دهه ی نود آقاخانی شروع به بازی در فیلم ها و سریال هایی کرد که از او توقع نداشتند به عنوان یک کمدین در صحنه حاضر باشد. به عنوان نمونه فیلم هایی نظیرِ «ضدگلوله» و «من دیگو مارادونا هستم» که لحن و حس وحالی متفاوت با کمدی هایِ رایج آن بازه ی زمانی داشتند. در دهه ی نود آقاخانی رفته رفته به بازیگری تبدیل شد که از پس هر نقشی بر می آید. بیننده او را در قالب هر پرسوناژی می پذیرد و بدون توجه به سابقه ی ذهنی که از او دارد با شخصیتی که به نمایش گذاشته همذات پنداری می کند.فرقی نمی کند «رحمان1400» باشد یا «خون شد»

در این سی سال آقاخانی ثابت کرده در پی آن است که هنرمندی اش را در پوششی از سادگی و صداقت به بیننده عرضه کند. خصوصیتی که باعث شده نورالدین خان زاده در «نون خ» با تمامی تضادها و مشکلاتش، انسانی صمیمی، دوست داشتنی و مردم دار باشد. ویژگی هایی که به نظر می رسد از سعید آقاخانی به نقش منتقل گردیده و منجر به خلق شخصیتی ماندگار شده است.

یادداشتی از حسین جوانی