مجیدی: سینما ملت ها را به هم نزدیک می کند + عکس

در برنامه ای ویژه 15 کارگردانی که فیلم هایشان در لیست اولیه نامزد های بخش بین المللی جوایز اکادمی پذیرفته شده، در مقابل یکدیگر قرار گرفتند. در ابتدا هشت کارگردان صحبت کردند و در ادامه نیز 7 کارگردان دیگر حضور داشتند که مجید مجیدی نیز در بین آن ها حضور داشت.

از این کارگردان ها در مورد مسائل مختلفی مثل این موضوع که چه چیزی باعث شد فیلمهایشان را بسازند سوال شد و در مورد تنوع در آثارشان بحث کردند.

مجیدی در ابتدا در پاسخ به اینکه چرا این فیلم را ساخته است؟ گفت: بیشتر آثاری که ساخته ام به بچه ها و به دنیای آن ها می پردازد. از آنجایی که دنیای بچه ها بسیار مهم است، آن ها که آینده را می سازند و در مسائل اجتماعی خیلی آسیب پذیر هستند به خصوص کسانی که در طبقه های اجتماعی پایین تر قرار دارند. ما در یک منطقه ای زندگی می کنیم که اطرافمان افغانستان، عراق و پاکستان است و مهاجران زیادی در ایران زندگی می کنند. به همین دلیل طبقه آسیب پذیری هستند چرا که برای گذران زندگی، بیشتر بچه های آن ها کار می کنند و مسائل جنگ در افغانستان و عراق در آسیب پذیری آن ها تاثیر بیشتری دارد.

او ادامه داد: البته موضوع بچه های کار مربوط به یک منطقه نیست و یک بحران جهانی است. همانطور که می دانید بیش از 150 میلیون کودک کار در دنیا داریم و یک مسئله بسیار مهم است. ما به این قشر پرداخته ایم که آینده آن ها در خطر است و حق زندگی از آن ها گرفته شده. امیدوارم این فیلم بتواند تاثیر خودش را بگذارد.

مجیدی در مورد تاثیر سینما در برقراری روابط بین کشور ها و فرهنگ ها نیز گفت: سینما، سینماگر ها و ملت ها را به هم نزدیک می کند و هیجان انگیز است که سینما مرز نمی شناسد و اینقدر سریع انسان ها را به هم پیوند می دهد. با اینکه فرهنگ های متفاوتی داریم می توانیم مثل یک خانواده باشیم. از آنجایی که قهرمان های قصه من آدم های عادی هستند از اینکه به موفقیت برسد و در دنیا دیده شود و این آدم ها کشف شوند بسیار خرسند می شوم. مثل روح الله زمانی که خودش بچه کار است و الان یک سوپر استار محسوب می شود و در ونیز جایزه مارچلو ماسترویانی را گرفت. اینکه زندگی روح الله تغییر کرده برای من هدیه بزرگی است و ما می توانیم این تغییرات را در جامعه ایجاد کنیم.

مجیدی در پاسخ به اینکه آن بخش و نشانه ای که از خودش در فیلم به جا گذاشته است، گفت: به نظر من یک کارگردان درواقع همیشه یک فیلم را می سازد. مثل درختی که با هر فیلم شاخ و برگ جدیدی پیدا می کند و آن جهانی که در درون خودش هست را کامل و کامل تر می کند. هر فیلمسازی فیلم های متفاوتی می سازد، اما یک هدف را دنبال می کند. من همیشه دوست داشتم آن دغدغه هایی که داشتم را در آثار بیاورم و آن را کامل تر کنم.