امیرحسین صدیق: از تجربه تاهل در سریال «منم دوستت دارم» استفاده کردم + عکس

امیر حسین صدیق از تجربه بازی در سریال «منم دوستت دارم» گفت.

این شب ها مجموعه «منم دوستت دارم» از شبکه سلامت پخش می شود. مجید پرکار کارگردان سریال «منم دوستت دارم» و امیرحسین صدیق، نگار عابدی، مسعود فروتن، عرفان برزین و ترنم کاظمی بازیگران این مجموعه نمایشی هستند. درباره این سریال و جدیدترین فعالیت های صدیق با وی گفت وگو کردیم. در ادامه می توانید گفت وگوی ما با امیر حسین صدیق را مشاهده کنید.

آقای صدیق؛ چطور شد بازی در مجموعه نمایشی «منم دوستت دارم» را قبول کردید؟

ابتدا فیلمنامه را خواندم و محتوای آن را دوست داشتم. همه می دانیم در دوران کرونا متاسفانه خشونت های خانگی در کل دنیا بیشتر شده است. بسیاری از مردم همچنان در قرنطینه هستند و کمتر از منزل خارج می شوند. برایم مهم بود که بتوانیم با این مجموعه به این عزیزان راهکار هایی ارائه کنیم که تعامل بهتری با هم داشته باشند و ساعت های طولانی در خانه ماندن را کنار هم به راحتی سپری کنند. کوتاه بودن مجموعه نیز برایم جالب بود. با مجید پرکار نیز در مورد محتوا و قصه صحبت کردیم و به من گفتند که این مجموعه برشی کوتاه از زندگی است که البته بعدا تغییراتی کرد.

گپ و گفتی که با مجید پرکار پیش از امضای قرارداد داشتیم خیلی برایم تاثیرگذار بود که بازی در این مجموعه را بپذیرم. پرکار شخصیت جذابی دارد و به راحتی می توان با وی همکاری و تعامل کرد. همچنین حضور رسام به عنوان یکی از تهیه کنندگان حرفه ای صداوسیما در این کار از نکاتی بود که باعث شد بازی در این مجموعه را بپذیرم.

لزوم توجه به سلامت روحی بسیار حائز اهمیت است. عملکرد تلویزیون را در این زمینه به عنوان یک مخاطب و هنرمند چطور ارزیابی می کنید؟

تلویزیون بازتابی از خود جامعه است. برنامه هایی مانند اخبار، میزگرد ها، نحوه تعامل و برخورد مجری ها با میهمانان و ... همه بازتابی هستند از خشم و عصبانیتی که در جامعه وجود دارد و برنامه هایی مانند مجموعه «منم دوستت دارم» که با لحنی آرام و با نشاط و آرامش بخش درباره مسایل مختلف صحبت کنند در بین برنامه ها ندرتا دیده می شوند. مشکل دیگر گزینشی برخورد کردن تلویزیون با برنامه ها، مجری ها، گزارشگران، برنامه های نمایشی و... است که این برنامه ها را از فضایی که بتوانند از نظر روحی و سلامت روان به افراد جامعه کمک کند دورمی کند. من وقتی شبکه های مختلف تلویزیون را می بینم گاهی به دنبال برنامه ای سرگرم کننده می گردم که بتوانم ساعت خوش و با آرامشی را داشته باشم، اما حتی در تاک شو ها که باید با نشاط باشند و مفرح باشند هم گاهی به جا های باریک کشیده می شوند (می خندد).

همکاری با مجید پرکار کارگردان جوان مجموعه «منم دوستت دارم» چطور بود؟

این اولین همکاری من و مجید پرکار بود. وی جوانی خوش ذوق و پرتلاش است. فامیلی وی هم کاملا برایش مناسب است (می خنده). شتاب زدگی می تواند به کلیت کار لطمه بزند و حرص و جوش این قضیه هم بیشتر برای کارگردان است که در جریان نوشتن فیلمنامه و تولید قرار دارد. مجید پرکار جوانی خوش آتیه است؛ مشروط بر اینکه کارهایش را دچار شتاب زدگی نکند. امیدوارم شاهد موفقیت های وی در آینده باشم. از همکاری با این جوان واقعا لذت بردم و امیدوارم در آینده نیز این فرصت برایم پیش بیاید که با هم همکاری داشته باشیم. ضمن اینکه من از کار کردن با جوانان همشیه استقبال می کنم و دوست دارم برای شان شرایطی فراهم شود که با حضور بازیگران شناخته شده کارهایشان بیشتر دیده شود.

متاسفانه دوران کرونا کار کردن را برای همه مشاغل دچار چالش ها و مخاطرات فراوانی کرده است. از چالش ها و خطراتی که در حین کار با آن موجه شده اید بگویید.

دوران کرونا برای همه ما دارای سختی و چالش بوده است. من نیز امسال سعی کردم کمتر کار کنم و مجموعه «منم دوستت دارم» دومین کارم در سال 99 است. در هر دو کار همه سعی کردند دستورالعمل های بهداشتی را رعایت کنند، اما بی تعارف همه عوامل از جمله بازیگران در معرض خطر هستند. بعد از پایان این کار که با فشردگی و طی بیست و چند روز ضبط شد، چند روزی حال مساعد نداشتم. نمی دانم به علت خستگی و کمبود خواب بود یا دچار کرونای خفیف شدم، اما حدودا ده روز حالم خوب نبود.

به هرحال بازیگری هم مانند همه کار های دیگر در دوران کرونا مخاطرات خود را دارد. مثلا نمی توانیم بگوییم که نمی خواهیم گریم شویم و در حین گریم هم دست گریمور نزدیک دهان و بینی و صورت مان است و کاری هم نمی شود کرد. همچنین بازیگران موقع فیلمبرداری به هم نزدیک هستند و رعایت فاصله اجتماعی امکان پذیر نیست. موقع کار همه عوامل می توانند از ماسک استفاده کنند، اما ما بازیگران ناگزیر هستیم که ماسک هایمان را برداریم. حتی بین فیلمبرداری سکانس ها هم نمی توانیم از ماسک استفاده کنیم، چراکه خط ماسک روی صورت باعت خراب شدن گریممان می شود.

در بین عوامل بازیگران بیشتر از همه در معرض خطر هستند. به خصوص اینکه در مجموعه «من دوستت دارم» همه فیلمبرداری در لوکیشنی بسته و ثابت می گذشت. البته مسئولان کار همه تلاش شان را کرده بودند که گروه با تعداد کمتری فعالیت کند، اما گاهی اوقات پیش می آمد که در محیطی 80 متری بیش از 25 نفر حضور دارند که بخشی از آن ناگزیر بود و بخشی هم دست عوامل نبود.

خودتان اهل مطالعه کتب یا مقاله های روانشناسی و یا تماشای فیلم هایی با این محوریت هستید؟ کتاب، سریال یا فیلم خاصی را در این زمینه توصیه می کنید؟ ساخت مجموعه های نمایشی درباره سلامت روان چقدر می تواند در سلامت روحی افراد جامعه اثرگذار باشد؟

در برنامه «کتاب باز» ما همیشه تاکید داشتیم که اول مردم باید به کتابخوانی روی بیاورند که بعد از آن بتوانند میزان علایق شان را نسبت به کتب مختلف در سبک های متفاوت محک بزنند. مطمئنا خواندن کتاب های روانشناسی یا ساخت برنامه و سریال و فیلم های خوب با این مضمون می توانند به سلامت روان در جامعه کمک کنند. برنامه هایی که به سلامت روان اهمیت بدهد در تلویزیون کمتر دیده می شوند. مثلا «خندوانه» برنامه ای بود که خنده روی لب مخاطب می آورد که فعلا تولید نمی شود. البته همین برنامه در فصل های اخر به اندازه فصل های نخست موفق نبود و فکر می کنم دلیلش بخاطر ممیزی های مختلف بود؛ یا مثلا کار های خانم برومند همیشه برای مخاطب مفرح و جذاب بوده اند؛ چراکه موضوعات مختلف در مجموعه های وی در قالبی طنزآمیز، مفرح و دلنشین برای مخاطب به نمایش در آمده است.

به عنوان یک فرد متاهل چقدر از دغدغه ها و مشکلات زوج جوان مجموعه «منم دوستت دارم» را واقعی و نزدیک به خانواده ها در جامعه امروز می بینید.

من هنوز تازه داماد محسوب می شوم (می خندد) تازه دوسال از ازدواج مان می گذرد و خداراشکر مشکل خاصی نداشته ایم. این موضوع شاید به این خاطر است که مدت زمان طولانی از ازدواج مان نمی گذرد و شاید هم به دلیل شخصیت های مان است که به طور کلی آرام هستیم. از تجربه متاهل بودن در این کار استفاده کردم و سعی کردم از این تجربه در راستای بهتر شدن نقش بهره ببرم. خاطره جالبی که دارم این است که گاهی موقع فیلمبرداری به خانم عابدی به جای بانو که اسم شخصیت اصلی زن بود نام همسرم باران را می گفتم (می خندد).

نکته دیگری باقی مانده که دوست داشته باشید، آن را بیان کنید؟

نکته دیگری که دوست دارم عنوان کنم این است که وقتی در کنار دوستان متاهلمان این برنامه را می دیدم می گفتند که گاهی خودشان و روابط شان را در این مجموعه در تعاملات بین زن و شوهری که در این سریال هستند می بینند. برخی از قسمت ها که درمورد رفتار ها و خصوصیات و چالش های عمومی بین زن و شوهر ها بود، مورد توجه قرار گرفته بود. این بخش ها برای مخاطبان جذاب بوده است و از این نظر مجموعه «منم دوستت دارم» موفق بوده است.