نکاتی مهم و عجیب درباره کشور چین به قلم جهانگرد رضا علمداری

دوستان عزیز در این متن سعی می کنم اطلاعاتی در رابطه با کلیات سفرم به چین و اونچه که تجربه شخصی من از فرهنگ و مردم این کشور بوده را با شما به اشتراک بگذارم. توجه داشته باشید که این مطالب فقط برداشت شخصی من از این کشور هست.

1) چینی ها افرادی بسیار خوش قول و وقت شناس هستن. در این یک ماه من با افراد بسیار زیادی قرار گذاشتم و هرگز کسی دیر سر قرار نیومد. البته بسیار پیش اومد که زودتر سر قرار رسیدن و در بعضی اوقات اونا رفتاری می کنن که شما را معذب به زودتر سر قرار رفتن می کنه.

2) بسیار به جمع خودشون علاقه دارن و خیلی علاقه و اعتماد به نفس ارتباط برقرار کردن با افراد خارجی رو ندارن.

3) پول برای اونا بسیار مهمه، بیش از کشورهای دیگه، اگر کاری براشون نفعی نداشته باشه خیلی در صدد کمک برنمیان. اونا بسیار منظم هستند و بسیار کم انعطاف.

4) البته معمولا نظم زیاد، خشکی و کم انعطافی رو به همراه داره. در نگهداری از لوازم شخصیشون بسیار مرتب و با سلیقه هستن (مثل ماشین) اما در نظافت شخصی خیلی نه، به خصوص نظافت دهان و دندان رو رعایت نمی کنن.

5) مردمی بسیار مغرور هستن، چیزی شبیه به ایرانی ها. پیشینه تاریخی بسیار مشابه ای با ایران دارند، چه از لحاظ قدمت امپراطوری (حدود دوهزار سال) و چه از لحاظ تاریخ تمدن و زندگی اجتماعی، هنر و علم (حدود پنج هزار سال). البته تفاوتی که در این زمینه با ما دارن اینه که با نظم و زحمت دنیا رو تسخیر کردند و شاید کمتر به غرور اونها بشه ایراد گرفت.

6) مردم در مناطق مختلف چین، خلق و خوی مختلف دارن و در اکثر شهرها مردم سنتی و جدی هستند. بسیار بسیار بلند حرف میزنن و این رفتار در جامعه چین امری عادیه. رفتارهای اجتماعی و عرف ها در چین بسیار متفاوت از متوسط جهانی است. برای مثال تف کردن یا بادگلو زدن در جمع امری قبیح نیست و بسیار در خیابون دیده میشه. لطفاً به این مسئله توجه داشته باشید که آنچه ما به عنوان خوب یا بد آموخته ایم، زائیده قوانینی هست که پدران ما صدها و هزاران سال پیش به عنوان عرف طراحی کرده اند و اینها فقط تفاوت هایی است که ملت ها با هم دارند وگرنه اگر به کودکی به طور مثال در چین هم بیاموزند که کاری زشت است، خب طبیعتاً او نیز انجام نمیدهد. منظور اینکه بحث، بحث قضاوت نیست، بحث درک تفاوت ارزشها در فرهنگ هاست. در فرهنگ چین، نه گفتن امری قبیح است و کسی به صورت مستقیم نه نمی گوید. اونا از شایدهای مختلف استفاده می کنند. این شایدها حدود ده درجه دارد و به میزان شدت نه ای که میخوان بگن از کلمه درست استفاده می کنند.

7) به نظر میاد چینی ها از فرهنگ باستانی خود که احترام در اون بسیار جایگاه ویژه ای داشته فاصله گرفته اند. البته نسل جدید همخونی بیشتری با فرهنگ بین المللی و رعایت عرف های رایج در دنیا داره.

8) در چین توریست خارجی بسیار کمه و توریست داخلی فراوان. مردم علاقه زیادی به عکس انداختن با توریست ها دارن و برای خود من روزی چندبار اتفاق می افتاد که باهاشون عکس بگیرم.

9) در چین غذای ژاپنی یا تایلندی مثل سوشی یا غذاهایی با طعم شیرین رایج نیست. اونا غذا رو کم مزه میخورن، مگر اینکه تند باشه. نودل فقط مخصوص صبحانه است مگر به سفارش شما آماده کنند. غذای اصلی با دمای بسیار بالاتر از اونچه ما میخوریم سرو میشه. هات پات، اصلی ترین سبک سرو غذا در چینه که کاسه های غذای بسیار بسیار داغ (چیزی شبیه خورشت ما) در وسط سفره قرار داده میشه و زیر اون رو آتش روشن می کنن. در چین گوشت گربه یا سگ نمیخورن، یا اگر میخورن من ندیدم.

10) مردم چین علاقه ای به تغییرات عرف ها و روش زندگی خود ندارند، برای مثال چوب هایی که باهاش غذا میخورن (چاپستیک) به راحتی میتونسته طی سالهای گذشته جاش رو به قاشق و چنگال بده که بسیار استفاده ازش راحت تره، اما این اتفاق در هیچ بخش از زندگی اونها نیوفتاده.

11) اونها تنقلات خودشون رو دارند و کم پیش میاد ببینید ی چینی داره ی بسته چیپس یا شکلات غربی میخوره. البته این مسئله چقدر مربوط به مردم و چقدر مربوط به ایدئولوژی حکومته من نمیدونم.

12) چینی ها به ندرت انگلیسی صحبت می کنن و اگر کلمه انگلیسی رو با تلفظ کاملاً درست بیان نکنید اونها متوجه نمیشن.

13) به نظرم، بی انگیزگی که مردم در کشورهای کمونیستی بهش مبتلا هستند در چین دیده نمیشه. بلندگوها، در همه جا، با صدای بسیار بلند در حال پیام دادنن. تمام خیابون ها در تمام شهرها با دوربین کنترل میشه.

14) اقامت ها، هاستل ها بسیار تمیز و قیمت ها مناسب هستند، البته انتخاب فصل مناسب برای سفر حتماً خیلی مهمه. هزینه ای که در چین در مقایسه با بقیه کشورها بسیار بالاست، ورودیه اماکن دیدنیه. حتی روستاها هم ورودیه دارن. من به طور متوسط روزانه دویست تا سیصد یوان بابت ورودیه ها پرداخت می کردم که میشود حدود صدوپنجاه هزار تومان. البته این مسئله رو هم در نظر بگیرید که معمولاً در سفرها، تعداد بازدیدها در روز بسیار کمتره و طبیعتاً هزینه هم کمتر میشه.

15) در چین روستاهای کوچک، با سکنه کم، به ندرت دیده میشه و تکنولوژی و جمعیت در همه جا وجود داره. پس اگر به دنبال سفر به نقطه ای دوردست، همراه با آرامش، بکر بودن و دیدن بومی های اصیل هستید، چین مقصد مناسبی برای شما نیست.