در پیست دیزین در ایام کرونایی چه می گذرد؟

ایسنا/ بدنبال خبرهای منتشر شده، این پرسش مطرح می شود که در پیست دیزین در ایام کرونایی چه می گذرد؟

داستان چیست؟

پیست اسکی دیزین همزمان با پیست توچال و پیست دربندسر از دی 99 باز شد. دیزین بزرگترین پیست اسکی و یکی از جاذبه های مهم گردشگری ایران است که در فاصله یک ساعتی تهران قرار دارد. دسترسی آسان آن از طریق جاده چالوس و آزادراه تهران ـ شمال باعث شده پیست دیزین این روزها، حتی وسط هفته هم شلوغ باشد.

برخی از مربیان و اسکی بازها که در روزهای گذشته به پیست دیزین رفته اند، شاهد ازدحام جمعیت بدون رعایت پروتکل های بهداشتی در صف های طولانی بالابرها و رستوران ها بوده اند. ایرج، یکی از مربیان اسکی می گوید: به نظر می رسد نظارت و کنترلی برای رعایت شیوه نامه های کرونا وجود ندارد. کابین های کوچک که گنجایش چهار نفر را دارند گاهی با ظرفیت کامل بالا می روند. انگار که بهداشتی در کار نیست.

او ادامه می دهد: پیست های اسکی از جمله مناطقی هستند که ویروس به راحتی در آنجا شایع می شود. اسکی بازها در بیشتر مواقع از دستکش خود برای پاک کردن صورت و بینی استفاده می کنند؛ با همان در تماس با دستگیره تله کابین و تله سی یژ هستند و همان دستکش آلوده را روی میز رستوران می گذارند. اگر احیانا شخصی ناقل کرونا باشد به راحتی و به این شکل ویروس را به بسیاری دیگر انتقال می دهد. برای همین در اروپا تقریبا تمام پیست های اسکی را تعطیل کرده اند.

یکی دیگر از راهنمایان گردشگری و مربیان اسکی از گرانی ها در پیست دیزین سخن می گوید. بابک گفت: قیمت ورودی پیست دیزین در زمستان امسال به 250 هزار تومان رسیده است. در حالیکه سال گذشته مبلغ آن 180 هزار تومان بود، یعنی بیش از 35 درصد افزایش قیمت! مساله دیگر این است که بهترین بخش پیست، معروف به «قله» تعطیل شده است، اما هزینه ورودی پیست را کامل حساب می کنند. ظاهرا علت این تعطیلی، سست شدن یکی از پایه های خط تله کابین قله است. زمان زیادی برای تعمیر داشتند، اما چرا اقدام نکردند؟!

او ادامه می دهد: علاوه بر افزایش قیمت ورودی پیست، هزینه های دیگر هم بیشتر شده، از جمله اجاره لوازم اسکی که از 300 هزار تومان تا یک میلیون تومان است. هزینه پارکینگ خودرو 25 هزار تومان و کرایه ارزان ترین خانه محلی و اتاق در هتل شبی 500 هزار تومان شده است. هزینه رستوران، غذا و نوشیدنی هم که بماند. هزینه یک روز اسکی، بدون اقامت برای یک نفر، میانگین یک و نیم میلیون تومان آب می خورد. این مبالغ حتی در شرایطی که گردشگر خارجی نداریم، برای گردشگر داخلی جذاب نیست و اسکی را به قشر مرفه محدود می کند.

این راهنمای اسکی با اشاره به ازدحام جمعیت و رعایت نشدن پروتکل های کرونا در صف بالابرها می گوید: معطلی در صف بالابرها حتی در روزهای وسط هفته به یک ساعت می رسد. در گذشته وقتی اسکی بازها یا گردشگران همراه مربی بودند، ضرورتی نداشت در صف عمومی بایستند، چون مربی ساعتی پول می گیرد و این منصفانه نیست که فراگیر اسکی با وجود پرداخت هزینه مربی، برای هر نوبت بالا رفتن یک ساعت هم در صف معطل شود.

او بیان می کند: پیست دیزین یکی از جاذبه های گردشگری نزدیک به تهران است که موقعیت جغرافیایی و استراتژیک بسیار خوبی دارد و محل آن کاملا اصولی انتخاب شده است. نباید آن را به حال خود رها کرد. حالا که هدف درآمدزایی است، دست کم خدمات بهتری بدهند. چرا هزینه ورودی را کامل می گیرند اما بهترین بخش پیست را با بی تفاوتی تعطیل کرده اند و پاسخگو هم نیستند و چرا حالا که انتخاب محدود است، قیمت ها را لجام گسیخته و بدون نظارت افزایش داده اند؟