درخواست عضو هیات موسس جامعه راهنمایان از وزارت میراث فرهنگی

ایسنا/ براساس آخرین اخبار واصله، درخواست عضو هیات موسس جامعه راهنمایان از وزارت میراث فرهنگی صورت پذیرفت.

داستان چیست؟

امیرحسین اربابان غفوری پیرامون درخواست عضو هیات موسس جامعه راهنمایان از وزارت میراث فرهنگی گفت: ما پیشنهاد و ایده های زیادی برای خروج از این وضعیت بحرانی داریم، ولی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی یا دربرابر آنها سکوت می کند یا کمبود اعتبارات و بودجه را بهانه می آورد. اگر واقعا نمی توانند کمک و حمایت کنند، گردشگری را تعطیل کنیم.

او با طرح این مساله که آیا هنوز وقت پدری این وزارتخانه برای راهنمایان گردشگری نرسیده، اظهار کرد: گردشگری در چهار دهه اخیر دچار بحران های زیادی شده است. شاید طلایی ترین دوران آن دوره اصلاحات بوده باشد، بعد از آن مدام در سرازیری سیر کرده است. البته در مقطعی بعد از برجام، وضعیت گردشگری خوب شد، اما این دوران کوتاه بود. دستگاه دولتی گردشگری در تمام این سالها مدام درحال تحول و تغییر بود و نتوانست از مشاغلی مثل راهنمایان گردشگری با پیش بینی بحران ها حمایت درستی داشته باشد. درحالیکه می توانست دست کم یک صندوق سرمایه گذاری تشکیل دهد و در مواقع بحرانی مثل حالا، کمک حال راهنماها باشد. یا مثلا بخشی از عوارض خروجی که حالا قیمت آن به 260 هزار تومان رسیده است را برای حمایت از راهنماهای گردشگری که هیچ سرمایه ای ندارند، درنظر بگیرد. راهنما مثل آژانس و هتل نیست که سرمایه ای داشته باشد، در سالهایی هم که کار می کرده فرصت راه اندازی کسب و کار و یا سرمایه گذاری نداشته است.

وی اضافه کرد: طبق آمار وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی حدود 12هزار نفر مجوز و کارت راهنمای تور دریافت کرده اند، همه آنها که فرصت راه انداختن کسب و کار دیگری نداشته اند، تشکل های صنفی مثل جامعه راهنمایان گردشگری هم که نتوانست از آنها حمایت کند، پس این افراد در شرایط بحرانی چه کار کنند؟

عضو هیأت مؤسس جامعه راهنمایان افزود: راهنما تنها عضو گردشگری است که کار و مسئولیت بیشتری دارد، اما کمترین دستمزد را می گیرد. ارزش سرمایه هتل و آژانس در این مدت چند برابر شده است، اما راهنما در قعر مانده است. پس چه زمان می خواهند حقوق به حق راهنما را بدهند.

اربابان گفت: وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی باید کمیته بحران تشکیل دهد و تمام بودجه ها و اعتبارات حمایتی و کمکی اصناف را در راستای اشتغالزایی و سرمایه گذاری گردشگری هزینه کند. اینکه بخشنامه می کنند راهنما با این بیکاری طولانی اجازه دارد شغل دیگری داشته باشد که نشد حمایت. اگرچه این پیشنهاد خوبی است، اما دردی از راهنمای گردشگری که بیشتر از یک سال بیکاری کشیده است، درمان نمی کند. ما هنوز امید داریم این وزارتخانه بعنوان متولی فکر علاجی داشته باشد. متاسفانه ما هرچه پیشنهاد می دهیم یا با سکوت مسئولان وزارتخانه مواجه می شویم یا بهانه کمبود اعتبار و بودجه را می شنویم، این واکنش ها در این وضعیت بحرانی چه معنی می دهد!؟

وی بیان کرد: ما در تمام سالها با بحران های گردشگری برخورد احساسی داشته ایم. انتظار داریم بعد از این همه سال، دیگر با تکرار تصمیم های هیجانی و احساسی مواجه نشویم و کمیته را برای مدیریت بحران تشکیل دهند. هرچند می دانم با طرح تمام این دغدغه ها مسئولان وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به این سخنان توجهی نشان نمی دهند.

او ادامه داد: آقایان مسئول حتما این سوال را از خود بپرسند با گردشگری بعد از کرونا چه کار می خواهند انجام دهند، آیا قرار نیست از زیرساخت هایی که سالها برای آن انرژی و سرمایه صرف شده، دوباره استفاده شود. راهنماهای گردشگری که دیگر در میدان کار نیستند را چگونه قرار است به صنعت برگردانند. با خروج نیروهای متخصص و از بین بردن زیرساخت ها چه آینده ای در انتظار گردشگری ایران است؟ با شرایطی که پیش آمده پیش بینی می کنم با برقراری دوباره سفرهای توریستی، بار دیگر شاهد حضور افراد تازه کاری باشیم که تجربه ندارند و با خطاهای احتمالی، ممکن است تصویر ایران را در نظر گردشگران خدشه دار کنند. اتفاقی که قبلا تجربه شده است.

اربابان اضافه کرد: برای حفظ این سرمایه ارزشمند باید انگیزه ایجاد کرد نه اینکه آنها را به فراموشی سپرد. در همه کشورها با حمایت های مالی هرچند اندک اما بلاعوض سعی می کنند این نیروی متخصص را نگه دارند و به آنها حداقل انگیزه را بدهند.

عضو جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی به حمایتی که دولت و وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در قالب پرداخت وام در بحران کرونا از راهنمایان گردشگری داشته است، اشاره کرد و گفت: وام جبران خسارت کرونا برای اصناف و افرادی می تواند جنبه حمایتی داشته باشد که درآمد کسب کنند و امکان بازپرداخت آن را داشته باشند. راهنمایی که یک سال است شغل و درآمد خود را از دست داده، این وام چگونه می تواند از آن حمایت کند. راهنماهایی را سراغ دارم که این وام را گرفته اند، اما چون امکان بازپرداخت نداشته اند ضامن به جای آنها اقساط وام را می پردازد.

او درباره جایگاه تشکلهای صنعت گردشگری در حمایت از راهنماها در بحران کرونا به تعدد تشکل های مربوطه اشاره کرد و افزود: وجود این تعداد تشکل صنفی مرتبط با راهنمایان گردشگری چه فایده و ضرورتی دارد، جز این که باعث چندصدایی شده و اجازه نمی دهد صدای جامعه بزرگ راهنمایان به درستی شنیده شود. آنها تا کنون چه کمکی کرده اند؟ حتی در مورد دستمزد راهنمایان گردشگری هنوز نتوانسته اند اقدام راضی کننده ای انجام دهند. هنوز دلیل تشکیل این همه انجمن و جامعه را نمی دانم، اصولا با یک ارگان یا تشکل راحتتر می توان به نتیجه رسید.

اربابان در عین حال تاکید کرد: ارگانی که باید از راهنمای گردشگری حمایت کند، درحال حاضر وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی است. زمانی سازمان وقت گردشگری با پرداخت حق بیمه کارفرما این حمایت را از تنها تشکل راهنمایان گردشگری داشت، اما به نظر می رسد اصناف و تشکل ها نتوانستد جریان آن حمایت ها را دوباره برقرار و حفظ کنند. وزارت نمی تواند راهنما را به حال خود رها کند، اگر ما از وزارت گردشگری انتظار نداشته باشیم، از کجا باید چنین انتظاری داشته باشیم. معتقدم اگر سازمان یا وزارت میراث فرهنگی و گردشگری در این سالها از تشکلی مثل جامعه راهنمایان درست حمایت می کرد، نه تنها بیشتر مشکلات امروز وجود نداشت که شاهد مدیریت قاطعانه و بهتر این تشکل از راهنماها در بحران موجود بودیم.

وی بیان کرد: معتقدم وزارت میراث فرهنگی و گردشگری بدلیل بی توجهی باعث تخریب این صنف و از بین رفتن جایگاه آن شده است. به نظر می رسد با کمرنگ کردن این تشکل، قصد بر ایجاد تشکیلات دیگری است، به ویژه آن که بخشنامه قبلی در وزارت میراث فرهنگی و گردشگری برای تشکیل جامعه یا انجمن حرفهای راهنمایان گردشگری وجود دارد.

او به عنوان یکی از مؤسسان جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی گفت: ما با ایده بیمه راهنمایان گردشگری، صندوق تامین سرمایه و تعاونی مسکن، این جامعه تخصصی را تشکیل دادیم. زمان معاونت گردشگری محمدشریف ملک زاده بود. ایجاد این تشکل صنفی از سال 1377 تا 1382 زمان برد، در حالیکه با مشکلات و دست اندازی های بسیاری مواجه بودیم. اما آنقدر چوب لای چرخ این تشکیلات گذاشتند که از هیأت مدیره جامعه کناره گیری کردم. حالا بعد از گذشت این همه سال، همچنان شاهد مدیریت ناکارآمد در تشکل های صنفی و نبود حمایتهای اصولی از سوی بخش دولتی هستیم.

وی ادامه داد: متاسفانه امکاناتی که زمانی جامعه راهنمایان گردشگری فراهم کرده بودیم امروز مغفول مانده است. نزدیک به دو دهه است که سازمان تامین اجتماعی به این تشکلات کد بیمه داده و راهنمایانی که از طرف این جامعه به تامین اجتماعی معرفی شوند، بیمه می شوند. تلاش زیادی شد تا این امکان فراهم شود اما امروز شاهدم خیلی از راهنمایان از آن اطلاع ندارند.

اربابان با اشاره به خلا قانونی که برای شغل راهنمای گردشگری وجود دارد، اظهار کرد: سازمان تامین اجتماعی برای کارگران، کارمندان و کارفرمایان بیمه ای دارد که شامل درمان، بازنشستگی، بیکاری و از کار افتادگی می شود. اما با توجه به اینکه شغل راهنمای گردشگری فصلی بود، مشمول قوانین بیمه نمی شد. هرچند با مذاکرات طولانی در دهه 80، پس از حذف حقوق بیکاری، توافقی بین سازمان تامین اجتماعی و جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی برای بیمه راهنمایان گردشگری حاصل شد. بیمه موجود اگرچه مشمول حقوق بیکاری نمی شود اما در این دوران بیماری، برای درمان و بازنشستگی می تواند مفید باشد.

وی افزود: زمانیکه توافق بیمه صورت گرفت تشکل دیگری غیر از جامعه راهنمایان تور وجود نداشت، سازمان تامین اجتماعی هم کد بیمه را به این تشکیلات داد و راهنمایانی که می خواستند بیمه شوند از طریق این جامعه به سازمان تامین اجتماعی معرفی می شدند. اما بعدها که تشکل های دیگری ایجاد شد، این تلاشها به حاشیه رانده شد. حتی تلاش شد کد بیمه از جامعه راهنمایان گرفته شود.

عضو جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی ادامه داد: ما قصد داشتیم در دهه 90 بیمه راهنمایان گردشگری را وارد فاز دیگری کنیم و با به مشارکت گرفتن آژانس های مسافرتی، خلا بیکاری را رفع کنیم. اما بخاطر کارشکنی ها تلاشها بی نتیجه ماند. سازمان وقت دیگر با بیمه راهنمایان گردشگری همکاری نکرد، حتی بودجه ای که به عنوان کارفرما اختصاص می داد، قطع کرد و این هزینه را گردن راهنما انداخت.

اربابان همچنین با اشاره به خبر رفع چالش بیمه راهنمایان در بودجه های 1399 و 1400 و بیمه حدود دو هزار راهنما با تخصیص این اعتبار اظهار کرد: بیمه که حق راهنمای گردشگری است و در گذشته هم ردیف اعتبارات داشت، فقط قطع شد. وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اگر می خواهد از راهنما حمایت کند، کمک بلاعوض بدهد.

بنابر آخرین آمار وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی حدود 12 هزار و 80 نفر کارت راهنمای گردشگری دارند. معاون گردشگری گفت از بین این جمعیت نزدیک به چهار هزار نفر هر سال کارت راهنمای گردشگری را تمدید می کنند و شاغل در این حوزه شناخته می شوند. راهنمایان گردشگری از آبان سال گذشته با آغاز تنش های سیاسی و توقف سفر گردشگران خارجی به ایران و پس از آن همه گیری ویروس کرونا و محدود شدن سفرهای خارجی و داخلی بیکار شده اند.