علائم کمبود ویتامین C در بدن
کمبود ویتامین C در بدن می تواند به انواع مختلفی از مشکلات سلامت مانند احساس خستگی مداوم و خونریزی های بی دلیل در دهان منجر شود.
ویتامین ها موادی هستند که بدن در مقادیر کم برای حفظ سلامتی خود به آن ها نیاز دارد. ویتامین ث یکی از این مواد است و با نام اسید اسکوربیک (ascorbic acid.) هم شناخته می شود. بدن قادر به ساخت این ویتامین نیست، بنابراین نیاز خود را از طریق رژیم غذایی تامین می کند. ویتامین ث برای ساخت کلاژن لازم بوده و بدن به این ماده برای سلامت و اصلاح بافت های مختلف بدن نیاز دارد.
اگر کمبود این ویتامین در رژیم غذایی ادامه دار باشد، باعث ایجاد عارضه ای به نام اسکوروی (scurvy) می شود. علائم اسکوروی شامل آسان کبود شدن، خونریزی و درد عضلانی و مفاصل است. کمبود ویتامین ث با مصرف مکمل های دارویی ویتامین ث و یک رژیم غذایی سرشار از این ماده درمان می شود.
چه کسانی در معرض کمبود ویتامین ث قرار دارند؟
افراد معتاد به مواد مخدر و الکل که رژیم غذایی متعادل و سالمی ندارند، افرادی که رژیم های غذایی خاصی دارند که در آن گروهی از مواد غذایی حذف یا محدود شده، افرادی با درآمد پایین که توان خرید مواد غذایی سرشار از ویتامین ث را ندارند، افرادی که به دلیل بیماری های گوارشی مانند بیماری کرون و کولیت زخمی توان گوارش و جذب مواد غذایی را ندارند، افراد مسن که ممکن است رژیم غذایی متنوعی نداشته باشند، افرادی که سیگار می کشند و زنان باردار و شیرده از جمله افرادی هستند که بیشتر در معرض کمبود ویتامین ث هستند.
کمبود ویتامین ث دارای عوارضی مانند ضعف و خستگی، درد مفاصل و ماهیچه ها، به راحتی کبود شدن، نقاطی که همچون کبودی های کوچک قرمز و آبی روی پوست به نظر می رسند، خشکی پوست، مو خوره، ورم و تغییر رنگ لثه ها، خونریزی ناگهانی و غیرمنتظره از لثه ها، خون دماغ شدن، بهبود نیافتن زخم ها، مشکلاتی در غلبه بر عفونت ها، خونریزی مفاصل که باعث درد مفصل شدید می شود، تغییرات استخوانی، از دست دادن دندان و از دست دادن وزن است.
میزان نیاز روزانه به ویتامین ث در گروه های مختلف؛ سنی از از بدو تولد تا 1 سالگی 35 میلی گرم، از 1 تا 3 سالگی: 35 تا 40 میلی گرم، از 4 تا 12 سال 40 تا 60 میلی گرم، در دوره نوجوانی 60 تا 100 میلی گرم، در سنین بزرگسالی: 60 تا 100 میلی گرم، خانم های باردار و شیرده 80 تا 100 میلی گرم و افراد سیگاری 120 میلی گرم است.
ویتامین C در اثر حرارت از بین می رود، پس مصرف سبزیجات و میوه ها به صورت خام بهتر از پخته آن است. از آنجا که بدن میزان زیادی ویتامین C در خود ذخیره نمی کند، توصیه می شود هر روز میوه و سبزیجات تازه بخورید. شواهدی مبنی بر مسمومیت با مکمل یا قرص ویتامین C وجود ندارد، اما مصرف بیش از 2000 میلی گرم ویتامین C در روز ممکن است باعث درد های شکمی، اسهال، تهوع و همچنین افزایش خطر سنگ کلیه در مردان شود.