ثبت تاریخ اروپا در چند شیشه عطر ساده

ایرنا/ این خبر پیرامون ثبت تاریخ اروپا در چند شیشه عطر ساده برای شما مخاطبان گرامی نگارش شده است.

قضیه چیست؟

تیمی از تاریخدانان، دانشمندان، کارشناسان هوش مصنوعی و عطرسازان از آغاز پروژه ای برای آرشیو رایحه های برجسته در گذشته اروپا خبر دادند.

این پروژه که ODEUROPA نام دارد، از بوی عطرها گرفته تا تعفن نبرد واترلو، بوهای مختلفی که از قرن 16 تا 20 میلادی در سراسر قاره اروپا به مشام می رسیدند را شناسایی، توصیف و بازآفرینی می کند.

ویلیام تولت استاد تاریخ دانشگاه آنگلیا راسکین و از اعضای تیم ODEUROPA می گوید امیدوار است این آرشیو معطر، اسباب آگاهی افزایی شده و مردم را با خود به دوران گذشته ببرد.

به گفته تولت در این پروژه از طرفی رایحه های ساده چون رزماری ثبت خواهند شد که مردم در قرن 16 باور داشتند می تواند از آنها در برابر طاعون حفاظت کند و از طرف دیگر بوی بد رویدادهای تاریخی چون نبرد واترلو که با شکست ناپلئون به پایان رسید.

این پروژه 3 میلیون و 320 هزار دلاری، عطرهای کلیدی که از بیش از 400 سال تاریخ اروپا در موزه های مستقر در سراسر قاره سبز به نمایش گذاشته شده را مورد بررسی قرار می دهد. در این پروژه همچنین از هوش مصنوعی برای کاوش در کتابها و منابع موجود به هفت زبان و آثار هنری قرون گذشته برای تشخیص هرگونه ارجاع به یک بو و رایحه خاص استفاده می شود. آرشیو نهایی از طریق اینترنت و در اولین دانشنامه تاریخی رایحه جهان در دسترس عموم قرار خواهد گرفت.

عطرهای تاریخی، میراث فرهنگی معطر جهان

در تیم ODEUROPA، کارشناسان و اساتیدی از دانشگاه ها و موسسات هلند، آلمان، ایتالیا، فرانسه، اسلوونی و انگلیس گردهم آمد تا کشف کنند رایحه ها در طول تاریخ چگونه جوامع و سنت ها را شکل داده اند.

به گفته اینگر لیمانز (Inger Leemans)، استاد تاریخ فرهنگی دانشگاه آزاد آمستردام که سرپرستی این پروژه را برعهده دارد، اگرچه بوها تجربه ما را از جهان شکل می دهند با این حال تنها اطلاعات ناچیزی درباره تاریخ آنها موجود است.

پیتر بل، استاد علوم انسانی دیجیتال در دانشگاه آلمانی ارلانگن-نورنبرگ می گوید: می خواهیم به رایانه آموزش دهیم بو را ببیند. هدف ما این است نوعی بویایی کامپیوتری ابداع کنیم که می تواند بوها و تجربیات مربوط به بویایی را ردگیری کند.

پروژه ODEUROPA در نهایت این سوال را طرح می کند که آیا بوها نیز می توانند بعنوان بخشی از میراث فرهنگی جهان توسط سازمان هایی چون یونسکو برای آیندگان حفظ شوند. به گفته تولت، یکی از اصلی ترین پرسش های این پروژه این است که آیا بوها را نیز می توان نوعی میراث فرهنگی در نظر گرفت و اگر اینطور است آیا راهی برای حفظ آنها برای آیندگان وجود دارد؟