رسیدن به نقطه صفر کووید 19 در چه صورت امکان پذیر است؟
یک فوق تخصص بیماری های عفونی و گرمسیری گفت: سیستمی که چین اجرا کرد، همین بود و به محض اینکه مشاهده می کنند در نقطه و مکانی بیماری شیوع پیدا می کند، کل منطقه را قرنطینه و کیس یابی صورت می گیرد که به دنبال آن نیز شاهد هستیم به صورت ناگهانی بیماری افول پیدا کرده و نزدیک به صفر می رسد.
دکتر"حمید ابوسعیدی" درباره آخرین وضعیت شیوع بیماری کرونا اظهار کرد: بیماری کرونا نسبت به تابستان شیوع بالائی پیدا کرده و علت آن سرد شدن هوا، بسته شدن درب و پنجره هاست که موجب شده همه زیر سقف قرار بگیرند و میزان انتقال ویروس افزایش یافته است.
وی افزود: در کنار این مسئله، خستگی مردم نیز وجود دارد. متاسفانه مردم ایران به دلیل بعد اجتماعی بودنشان از اینکه در کنار هم نیستند، خسته شده اند و در این روزها بیشتر سعی می کنند کنار هم باشند و مراسم و میهمانی برگزار می کنند و همین امر باعث درگیری بیشتر با کرونا شده و به همین دلیل است که نسبت به مرداد و شهریور تقریبا 30 تا 40 درصد افزایش بیمار را شاهد هستیم.
ابوسعیدی درباره تغییرات ویروس کرونا عنوان کرد: همه ویروس ها همیشه در حال جهش و تغییر هستند و این شامل ویروس کرونا هم می شود اما جهش خاصی که منجر به عوارض خاص و شیوع وضعیت خاصی از بیماری باشد را در ویروس کرونا نداریم.
وی در پاسخ به این سوال که آیا بیماری کووید 19 نسبت به روزهای اول شیوعش تغییر پیدا کرده است؟ بیان کرد: بیماری همان است و تنها دانش ما نسبت به این بیماری و روش های انتقال آن افزایش پیدا کرده است و این بیماری نشان داده است که اگر رعایت کنیم درگیر آن نخواهیم شد و اگر از سوی دیگر نیز این رعایت ها به خوبی صورت نگیرد و نسبت به آن بی خیال باشیم میزان درگیری ها بالا خواهد رفت و به نسبت میزان درگیری ها نیز عوارض بیماری را در افراد مختلف به صورت های مختلف می توانیم مشاهده کنیم.
این فوق تخصص بیماری های عفونی و گرمسیری دانشگاه علوم پزشکی کرمان گفت: در بین مبتلایان به کرونا از همه گروه های سنی داریم اما به طور متوسط بیشترین افرادی که درگیری شدیدتری با این بیماری پیدا کرده و وارد بخش های مراقبت های ویژه (ICU) می شوند، افراد بالای 60 سال هستند.
وی افزود: افرادی که چاق هستند و افرادی که دارای بیماری های زمینه ای مثل فشارخون و دیابت بوده و نقص ایمنی در سیستم بدن خود دارند، نیز بیشتر درگیر این بیماری می شوند ضمن آنکه افراد دیالیزی، فردی که سرطان خون و بیماری های هماتولوژی دارد، احتمال درگیریشان با این ویروس بیشتر است اما در مجموع بیش از 90 درصد بیماران کرونایی ما افراد بالای 60 سال هستند.
ابوسعیدی در بخش دیگری از گفت و گوی خود با ایسنا درباره علائم بیماری کووید 19 تصریح کرد: هر علامتی از جمله احساس خستگی، بدن درد، تب و گلودرد را باید به حساب کرونا بگذاریم که در این شرایط باید ماسک زده، دست هایمان را بشوئیم، خودمان را قرنطینه کنیم و به دیگران اطلاع بدهیم چنین وضعیتی پیدا کردیم.
وی بیان کرد: اگر دیدیم داریم بدحال می شویم برای تست مراجعه و با نظر پزشک برای سی تی اسکن اقدام کنیم تا مطمئن شویم درگیر هستیم یا نه زیرا همین مسئله موجب درگیر شدن دیگران می شود و آمار بیماران را به شدت بالا می برد.
این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان اظهار کرد: کیس یابی یا پیدا کردن کیس های بیمار حتی در زمانی که در روز اول بیماری و زمانی که فرد ناقل است، از اهمیت ویژه ای برخوردار است و اگر این افراد را پیدا و قرنطینه کنیم، نقش بسیار مهمی در کاهش شیوع بیماری در کل شهر و منطقه خواهد داشت.
وی افزود: سیستمی که چین اجرا کرد، همین بود و به محض اینکه مشاهده می کنند در نقطه و مکانی بیماری شیوع پیدا می کند، کل منطقه را قرنطینه و کیس یابی صورت می گیرد که به دنبال آن نیز شاهد هستیم به صورت ناگهانی بیماری افول پیدا کرده و نزدیک به صفر می رسد.
ابوسعیدی تصریح کرد: به طور معمول و عرف هرکسی که علامت بیماری را پیدا می کند باید برای تست به مراکز درمانی و بهداشتی مراجعه کند اما با توجه به وضعیت کشور ما و محدویت های موجود در کیت های آزمایشگاهی، تست دادن کار سختی است و تنها در شرایط کنونی افراد بالای 60 سال و بیماران زمینه ای در اولویت انجام تست هستند، بنابراین بهترین روش برای مبتلایان به کرونا یا افراد دارای علامت، ایزولاسیون و قرنطینه است.
وی بیان کرد: تاکید ما بر رعایت دقیق پروتکل های بهداشتی از جمله زدن ماسک، شستن دست ها، رعایت فاصله گذاری فیزیکی و اجتماعی و نرفتن در اجتماعات است و تاکید اکید می شود اگر کسی درگیری با این بیماری پیدا کرد بلافاصله خود را ایزوله کند تا باعث درگیری دیگران به ویژه افراد بالای سن 50 و 55 سال نشود.
این فوق تخصص بیماری های عفونی در ادامه درباره درمان بیماران کرونائی عنوان کرد: بیماری کووید 19 هنوز درمان قطعی ندارد و اینکه آیا درمان های ما می تواند یا نتوانسته ویروس را بکشد زیر سئوال است.
وی افزود: گروهی معتقد هستند باید روی یک داروی ویروس کُش سرمایه گذاری کنیم و گروهی معتقدند بهتر است روی سیستم ایمنی کار کنیم. زیرا در بیماران مبتلا به کرونا در سیستم ایمنی یک به هم ریختگی سنگین ایجاد می شود که اگر از آن جلوگیری کنیم باز هم می توانیم جان بیمار را نجات بدهیم.
ابوسعیدی با اشاره به انجام کارهایی روی داروهای منظم کننده سیستم ایمنی و اقدامات دیگر بر روی داروهای ویروس کُش بیان کرد: همه داروها لازم نیست در هر شرایطی تجویز شود و ما بیماران مبتلا به کرونا را به سه گروه ملایم، متوسط و شدید تقسیم می کنیم که براساس نوع بیماری آنها تجویز دارو را انجام می دهیم.
وی ادامه داد: بیماران گروه ملایم نیازی به بستری شدن ندارند و در منزل می توانند استراحت کنند. بسیاری از بیماران متوسط خفیف نیز در منزل بستری می شوند و داروهای مُسکن معمول را استفاده می کنند و در صورت لزوم آنتی بیوتیک یا داروهای تقویتی می تواند کمک کند.
این فوق تخصص بیماری های عفونی و گرمسیری گفت: اگر بیمار تنگی نفس پیدا کرده و فشار اکسیژن خونش پایین بیفتد، حتما باید به بیمارستان مراجعه کند تا اکسیژن بگیرد و درمان هائی که پروتکل های وزارتخانه آنها را تایید و سازمان بهداشت جهانی توصیه می کند به بیماران ارائه شود تا جانشان را نجات بدهیم.
وی در ادامه درباره واکسن کرونا افزود: نزدیک به 30 کمپانی در دنیا مشغول ساخت واکسن کرونا هستند که از این تعداد حدود 9 کمپانی مراحل اولیه و یا مرحله دوم را طی کرده و خیلی از آنها در مرحله سوم هستند که این واکسن باید روی انسان های زیادی آزمایش و عوارض آن بررسی و تاثیر آن اثبات شود.
ابوسعیدی تصریح کرد: فکر می کنیم اولین زمانی که واکسن کووید 19 به دست انسان برسد و بتوان آن را تزریق کند، دی یا بهمن ماه در کشورهای اروپا، کانادا و امریکا باشد و اگر تولید مناسبی داشته باشد به احتمال بسیار زیاد در اردیبهشت و خردادماه سال آینده به دست ما می رسد.
وی در بخش پایانی سخنانش گفت: توصیه ما این است تا زمانی که درمان قطعی و واکسن نیامده راه های پیشگیری را مدنظر داشته باشیم؛ مهم ترین راه ایجاد بیماری تجمعاتی است که رخ می دهد و یکی از عوامل اصلی انتقال بیماری است.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان تصریح کرد: اگر تجمعات غیرضروری را کاملا حذف کرده و روی برخی از تجمعات تعصب خاصی نداشته باشیم و حداقل شش ماه دیگر آنها را کنار بگذاریم، در کوچه و خیابان ماسک بزنیم و دست ها را مرتب بشوییم، احتمال درگیر شدن با این بیماری به شدت کاهش پیدا می کند.