اعلام ثبت 12 میراث ناملموس در کردستان

ایرنا/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده، اعلام ثبت 12 میراث ناملموس در کردستان صورت پذیرفت.

داستان چیست؟

در نامه علی اصغر مونسان به بهمن مرادنیا پیرامون ثبت 12 میراث ناملموس در کردستان آمد: در اجرای ماده یک از قانون تشکیل سازمان میراث فرهنگی و گردشگری مصوب سال 1382 و مواد 11 و 12 از قانون الحاق جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون بین المللی حفظ میراث فرهنگی ناملموس مصوب سال 1384 و مواد 2 و 3 آیین نامه اجرایی قانون مذکور مصوب 1387/11/6 هیئت وزیران و با رعایت مقررات آیین نامه اجرایی مذکور، میراث فرهنگی ناملموس با عنوان «مهارت پخت نان کزینکه (منطقه ای به پیشنهاد استان کرمانشاه)» به شماره 1987، «مهارت پخت نان نیمه فیس (منطقه ای به پیشنهاد استان کرمانشاه)» به شماره 1991، «بازی دامه» به شماره 1997، «دانش بومی زغال گیری» به شماره 1998، «شیوه ساخت کوپان» به شماره 1999، «گوروا بازی؛ جوراب بازی» به شماره 2000 در تاریخ 1398/4/5 در فهرست ملی میراث فرهنگی ناملموس به ثبت رسیده است. هرگونه اقدام که موجب حفظ و احیای این میراث شود، مورد تأکید است.

خواهشمند است، دستور فرمایید مراتب برای اطلاع و اجرا به مقامات و مسئولان ذی ربط ابلاغ و از نتیجه اقدام این وزارتخانه را مطلع کنند.

همچنین در نامه مشابه دیگر مونسان به استاندار کردستان مراتب ثبت میراث فرهنگی ناملموس «شیوه ساخت شن (چنگک چوبی)» به شماره 2104، «شیوه پخت غذای محلی کوله که باینجان (کدو گوچه)» به شماره 2105، «شیوه درست کردن شال حاجیانه» به شماره 2016، «شیوه ساخت دارجوت (گاو آهن)» به شماره 2018، «استاد نسرین میرزایی؛ گنجینه زنده بشری در سفالگری» به شماره 43 و «استاد عارف غلامی؛ گنجینه زنده بشری در شالبافی» به شماره 44 در فهرست ملی حاملان (نادره کاران) که در تاریخ 1398/11/29 در فهرست ملی میراث فرهنگی ناملموس به ثبت رسیده، ابلاغ شد.

امروزه میراث فرهنگی صرفا به آثار و بناهای تاریخی و همینطور مجموعه ای از اشیا محدود نمی شود، بلکه شامل دارایی ها و ذخایر فرهنگی مردم جهان نیز می‏ شود. سنتهای شفاهی، هنرهای اجرایی و نمایشی، فعالیت های جمعی، آیین و جشنها، علوم و دانش طبیعی و فعالیت‏های مرتبط با طبیعت، کیهان و صنعتگری سنتی به همراه تمام مهارت‏های مربوط به تولید صنایع‏ دستی سنتی، همگی بخشی از ذخایر فرهنگی محسوب می‏ شوند که میراث فرهنگیِ جهانی در پی پاسداری از آن است. این مفهوم تازه، میراث فرهنگی ناملموس نامیده می‏ شود که نسل ‏به‏ نسل و سینه ‏به ‏سینه از اجداد بشر به انسان امروزی رسیده و بایسته است به نسل‏های بعدی نیز منتقل شود.

تعریف یونسکو از میراث فرهنگی ناملموس

طبق مفاد بند دوم کنوانسیون 2003 یونسکو، میراث فرهنگی ناملموس اینگونه تعریف می شود: رویه ها (عُرف ها)، نمادها، دانشها، مهارتها، ابزارها، اشیا، آثار هنری و مکانهای مرتبط با آنها، که جوامع و افراد آنها را بخشی از میراث ناملموس خود می شناسند و همواره از نسلی به نسلی دیگر منتقل می شود و پیوسته به وسیله انسانها و جوامع و گروه ها در پاسخ به محیط اطرافشان و در تقابل با طبیعت و تاریخشان خلق می شود و سازگار با مفاد حقوق بشر بین المللی و شرایط احترام متقابل میان جوامع، گروه ها و اشخاص باشد.

توجه به میراث فرهنگی ناملموس، نقش مهمی در گفت ‏و‏گوی بین فرهنگهای مختلف ایفا می کند و سبب ایجاد احترام متقابل به تنوع فرهنگی و شیوه های گوناگون زندگی می‏ شود. میراث فرهنگی ناملموس، فرصتی است برای عرضه و ارائه فرهنگ و سبک زندگی اصیل کشورهای مختلف دنیا در عرصه بین‏ الملل و موجب مقاومت فرهنگی در برابر یکسان‏ سازی فرهنگی کشورهای قدرتمند جهان می ‏گردد.