مرمت و بازسازی به سبک کارگران مسجدجامع ورامین

ایسنا/ براساس آخرین اخبار واصله، مرمت و بازسازی به سبک کارگران مسجدجامع ورامین مشاهده می گردد.

داستان چیست؟

کارگران مشغول کارند و هر کدام در بخشهای مختلف مسجد ایلخانی ورامین خود را سرگرم کرده اند، در مسجد را قفلی بزرگ زده اند و هرکس که برای دیدن مسجد درخواست می کند، او را به سمت کانکسی هدایت می کنند که می گویند نماینده میراث فرهنگی در آن مستقر است و آن نماینده هم که از ابتدا تکلیفش را با خبرنگاران مشخص کرده و با ترش رویی دیگر علاقمندان به این بنای قدیمی را نیز به بیرون هدایت می کند.

هرچند با اصرار فراوان اجازه دیدن اطراف مسجد را از بیرون می دهند، اما هر قدمی که برمی دارید، کارگران در حال کار هم چشم از شما و قدم هایتان برنمی دارند، مبادا از جایی عکس بگیرید.

آجرهای تازه با سیمان هایی که به شکلی نامنظم روی هم قرار گرفته اند، داخل چند طاق آهنگ روی هم چیده شده اند و کنار دیگر طاق های آهنگ هم انبوهی از این آجرهاست و به نظر می رسد قرار است طرحی متفاوت برای این مسجد ایلخانی اجرایی کنند.

مسجدجامع ورامین در طول سالهای گذشته با مشکلات زیادی روبه رو بوده؛ چه زمانیکه بخشی از حیاط بیرونی مسجد در ضلع شمالی بدلیل نشت آب، دچار فرونشست شد و آثاری از رطوبت در خاک و روی سنگفرش های مقابل مسجدجامع بچشم آمد و چه زمانی که درختان 700 ساله اطراف مسجد را قطع کردند و نام طرح محوطه سازی بر آن گذاشتند و آنقدر هشدار و اعتراض نسبت وضعیت مسجد مطرح شد که علیرضا شمس، دادستان شهرستان ورامین به ماجرای وضعیت مسجد وارد شد و نسبت به لزوم حفظ حریم مسجدجامع تاریخی شهرستان ورامین تاکید کرد.

او درست دو ماه قبل و بعد از بازدید میدانی دادستانی، مشکلات مطرح شده درباره آسیب به حریم بصری و همچنین پاکسازی معتادان متجاهر از اطراف مسجدجامع ورامین، به عنوان یکی از ارزشمندترین بناهای تاریخی استان تهران بررسی شد و دادستانی بر اجرای مصوبات قانونی در خصوص صیانت از میراث فرهنگی و تامین امنیت گردشگران در این شهرستان تاکید کرد و حتی با پیشنهاد وی قرار شد تا تصمیم گیری درباره نحوه صیانت از حریم و عرصه مسجد تاریخی جامع ورامین با حضور دستگاه های متولی در جلسه تامین شهرستان مورد بحث و بررسی قرار گیرد.

مسجدجامع ورامین را که به مسجد جمعه ورامین نیز می شناسند، از بناهای تاریخی دوره ایلخانی می دانند که ساخت آن در دوره سلطان محمد خدابنده آغاز شده و در سال 726 در دوره پسرش به پایان رسیده است. این بنای تاریخی را دارای زیباترین نمونه های گچ بری ایرانی می دانند.

این بنا یکبار در سال 815 هجری به فرمان شاهرخ تیموری بازسازی شد ولی شدت خرابی در آن شدید بوده است. در سفرنامه ژان دیولافوا درباره مسجد چنین نوشته شد: «پس از تعارفات معموله و کمی استراحت به تماشای مسجد جامع ورامین رفتیم. این بنا در قدیم بسیار عالی و باشکوه بوده ولی اکنون ویرانه ای بیش نیست. مومنین هم از ترس فرود آمدن طاق برای عبادت به آنجا نمی روند، و بنابراین سیاحت آن مانعی ندارد و هر کس می تواند آزادانه و بدون اشکال به تماشای این خرابه بپردازد.»