این غذاها باعث کهیر زدن می شوند!

دنیای اقتصاد/ کهیر تورم قرمزرنگ پوست است که توأم با خارش است. هر ضایعه کهیر بعد از چند دقیقه تا چند ساعت بدون باقی گذاشتن اثر از بین می رود و سپس ضایعات جدیدی در محل های قبلی یا محل های جدید به وجود می آید. اندازه ضایعات کهیر از کوچکی یک عدس تا بزرگی یک بشقاب متغیر است. ممکن است ضایعات به هم پیوسته باشد و نواحی وسیعی از پوست را بپوشاند. معمولاً خارش شدید وجود دارد، ولی ممکن است سوزش یا به ندرت درد نیز وجود داشته باشد.

کهیر به دو نوع مزمن و حاد تقسیم بندی می شود که مبتنی بر مدت وجود آن است.کهیر حاد یک الگوی واکنشی با خارش متغیر مشخص و متمایز است.کهیر حاد طبق تعریف کمتر از 6 هفته طول می کشد ولی کهیر مزمن بیش از شش هفته ادامه پیدا می کند.

شرح حال

کهیر حاد ممکن است در هر سنی رخ دهد.این بیماری در افراد آتوپیک شایع تر است. (اگزمای آتوپیک یک التهاب خشک و خارش دار پوست است.)سبب شناسی آن در بعضی موارد معلوم نشده است .ضایعات کهیری شدیدا خارش دار هستند. در شکل های عمقی تر کهیر یعنی آنژیو ادم خارش خفیف تر است.

یافته های پوستی

پلاک ها به صورت صورتی تا گوشتی رنگ غیرگوده گذار و ادم دار هستند. ضایعات ممکن است به صورت یکدست قرمز صورتی یا به رنگ گوشت باشند و یا یک هاله سفید یا قرمز آن ها را احاطه کرده باشد. این بیماری روند پویایی دارد و با برطرف شدن ضایعات قدیمی ضایعات جدید شکل می گیرند. به ندرت ضایعات تاولی یا پورپورایی ظاهر می شوند که با تورم شدید همراه هستند . توزیع ضایعات معمولا فراگیر، بی نظم و تصادفی است.

درمان

مصرف تمام عوامل برانگیزنده مشکوک را باید قطع کرد. آنتی هیستامین ها نوعا در ابتدا تجویز می شوند. از جمله آنتاگونیست های گیرنده هیستامینی نوع یک مثل هیدروکسیزین. داروهای لوراتادین و فکسوفنادین برای مصرف در طول روز مناسب اند. پردنیزون را می توان به صورت دوره ای تجویز کرد و ممکن است برای افرادی که بیماری آن ها با آنتی هیستامین به سختی کنترل می شود، مناسب باشد. اپی نفرین برای موارد گسترده و شدید تجویز می شود. به طورکلی آرام کردن بیمار از لحاظ جسمی و هیجانی نیز توصیه می شود. حمام سرد و آرامش بخش را نیز می توان توصیه کرد. از دوش آب گرم باید اجتناب کرد چون فقط باعث تشدید خارش بعد از آن می شود. استروئیدهای موضعی عموما موثر نیستند.

رژیم غذایی و کهیر

زمانی که پوست بدن به ورود یک ماده جدید واکنش نشان می دهد و سیستم ایمنی بدن تحریک می شود، سلول ها مقادیر زیادی هیستامین آزاد می کنند که پاسخ التهابی شدیدی را به همراه خواهد داشت. در مورد کهیر علائم معمولاً برجستگی صورتی و یا قرمز رنگ و برآمده هستند. علاوه بر داروها، عوامل تغذیه ای نقش مهمی در جلوگیری از کهیرهای حساسیتی دارند. این اختلال می تواند در هر جایی از پوست رخ دهد؛ از جمله پوست سر، لب ها و کف دست و پا و ...

کاهش امگا6 و افزایش امگا3

امگا6، اسیدهای چربی هستند که مقادیر معینی از آن ها برای حفظ عملکرد مناسب بدن کافی است و مقدار بیش از حد آن برای افراد مبتلا به کهیر مضر است. مصرف بیش از حد امگا6 می تواند موجب التهاب شود و تولید پروستاگلاندین التهابی را افزایش دهد. از سوی دیگر اسیدهای چرب امگا3 خاصیت ضد التهابی دارند. بسیاری از کارشناسان بر این باورند که اجداد ما این دو نوع چربی را به مقدار مساوی مصرف می کردند؛ حتی مدرن ترین رژیم های غذایی در کشورهای غربی نیز حاوی مقادیر زیادی اسیدهای چرب امگا6 و مقداری امگا3 هستند. با کمی تغییر در رژیم غذایی می توان مقدار دریافتی این دو نوع اسید چرب را به تعادل رساند. به سادگی با مصرف کمتر روغن های گیاهی همچون ذرت و دانه آفتابگردان (که مملو از امگا6 هستند)، این کار را انجام دهید. اسیدهای چرب امگا3 را نیز می توان با افزایش تخم کتان، گردو، سویا و ماهی های آب سرد مانند ماهی آزاد، به حد تعادل رساند.

ویتامین C

اگرچه پژوهش ها نشان می دهند که توانایی ویتامین C برای کاهش علائم کهیر محدود است، ولی در تئوری ها آمده که مقادیر بالای ویتامین C به کاهش آزاد شدن هیستامین در بدن کمک می کند و موجب شکسته شدن سریع هیستامین ها می شود. اثرات مثبت ویتامین C ممکن است به همراه مصرف ویتامین E افزایش یابد؛ زیرا این دو ویتامین تأثیر یکدیگر را تقویت می کنند.

غذاهای غنی از کوئرستین

مصرف غذاهای غنی از کوئرستین، مانند پیاز قرمز به کاهش علائم کهیر کمک می کند. کوئرستین بیوفلاونوئیدی است که حاوی آنتی اکسیدان بوده و خواص ضدالتهابی و ضدهیستامینی دارد. شواهد حاکی از آن است که می تواند در افراد مستعد، کهیر را کنترل کند. برخی از بهترین منابع غذایی کوئرستین عبارتند از: سیب، پیاز قرمز، کلم بروکلی، انگور قرمز، گیلاس، چای، تمشک، توت ها و زغال اخته.

غذاهای ایجادکننده کهیر

اگرچه ممکن است فردی با خوردن نوعی غذای خاص، واکنش حساسیتی نشان دهد و فرد دیگری با خوردن همان غذای خاص، هیچ حساسیتی نداشته باشد، ولی به طورکلی می توان گفت برخی از غذاها عامل ایجاد کهیر هستند. تخم مرغ، محصولات لبنی، گوشت، شکلات، گندم و آجیل از جمله این مواد غذایی می باشند.برخی از مواد افزودنی و مواد نگه دارنده همچون بنزوآت، تارتازین و سولفیت ها، مواد نگه دارنده ضدباکتری و میکروبی هستند که در تهیه محصولات مختلف مثل نوشابه ها مورداستفاده قرار می گیرند. این مواد می توانند حساسیت زا باشند. تارتازین از جمله مواد رنگی است که معمولاً در آب نبات، شیرینی ها، نوشابه، چیپس، کنسرو، غلات فرآوری شده، سس و سوپ های فوری یافت می شود. سولفیت ها برای تهیه غذاهای بسته بندی و ... استفاده می شوند. بهترین راه پیشگیری، دوری از این مواد مصنوعی است.