قبرستان ریکولتا بوینس آیرس و تجربه گردشگری وحشت در آرژانتین

آرامگاه ها همیشه یادگاری از بزرگانی هستند که برای مردم عزیز بودند و آنان یاد و خاطره شان را ارجمند می داشتند. قبرستان ریکولتا بوینس آیرس آرامگاهی از مشاهیر بزرگ، هنرمندان، نویسندگان، قهرمانان، رئیس جمهورها و دیکتاتورهایی بوده که روزگارانی برای مردم گرانقدر و نجیب بودند. جالب است بدانیم که تنها قبرستانی که تاریخ تولد بر روی قبرها حک نمی شود و تنها تاریخ مرگ است که نوشته شد، قبرستان ریکولتا بوینس آیرس است. با ما در این مقاله خواندنی و جالب همراه شوید تا بدانید قبرستان ریکولتا کجاست و از اسرارش آگاهی یابید.

تاریخچه

سرنوشت این قبرستان به دست راهب هایی که به منطقه رکوله تا در بوینس آیرس آمدند تا صومعه ای را در آنجا برای ادامه زندگی خود در سکوت و آرامش برپا کنند، رقم خورد. براساس مقاله قبرستان ریکولتا کجاست باید بدانید که در سال 1822 باغ هایی که در اطراف این صومعه ساخته شده بودند، به قبرستان عمومی برای مردم تبدیل شدند. تاسیس و زمان ساخت قبرستان ریکولتا آرژانتین به اوایل قرن 18 می رسد و دروازه های بزرگی به وسعت 5 هکتار شکوه و عظمت را به این قبرستان هدیه داده اند. افتتاح این گورستان در 17 نوامبر و به وسیله وزیر دولت، برناردو ریواد اویا صورت گرفت و در سالهای نه چندان دور، خودش هم در این قبرستان به خاک سپرده شد.

براساس قبرستان ریکولتا کجاست باید بدانید که طرح و نقشه این قبرستان توسط فردی به نام پروسپرو کیتلین که از اهالی فرانسه بود، به سبک نئوکلاسیک و با الهام گرفتن از ستونهای یونانی اجرا شد. ساخت این قبرستان سالهای 1880 تا 1930 میلادی به طول انجامید و مواد اولیه آن را از پاریس و میلان به بوینس آیرس وارد می کردند. این آرامگاه به تقلید از سبکهای معماری دکوآرت، نئوآرت، باروک و نئوگوتیک طراحی شده و ترکیبی زیبایی را بوجود آورد. قبرستان ریکولتا بوینس آیرس در سال 1881 برای آخرین بار به دست یک معمار ایتالیایی مورد بازسازی قرار گرفت و هم اکنون در لیست آثار ملی ثبت شده آرژانتین قرار دارد.

آرامگاه رافینا کامبرس

سرنوشت رافینا دلخراش و ناراحت کننده است؛ دختری که به کما می رود و به اشتباه او را به خاک می سپارند. چند روز بعد، صدای فریاد او از درون قبر به گوش کارگران می رسد، تابوت را باز می کنند و صحنه ای غم انگیز از رد انگشتانش را بر روی دیوارهای تابوت و صورتش می ببینند. در دهه 1900 میلادی مادرش آرامگاهی زیبا به سبک نئوآرت با سنگ مرمر را برایش در قبرستان ریکولتا بوینس آیرس می سازد. مقبره اش با گل رز حکاکی شده و مادرش دستور ساخت دیواره ای شیشه ای گرداگرد مقبره اش را می دهد که اگر دوباره زنده شد، بتواند او را ببیند. مردم محلی بعد از سالیان طولانی هنوز سرنوشت غم انگیز دخترک را فراموش نکرده اند و گاهی به او سر می زنند و گلی برایش به هدیه می برند.

آرامگاه اوا پرون

آرامگاه زنی که روزگارانی یکی از زنان بزرگ و همسر رئیس جمهور آرژانتین، خوان پرون بود. اویتا اگر می دانست سرنوشتی شوم بعد از مرگ گریبان گیرش خواهد شد، هیچ وقت تن به مردن نمی داد. جسد همسر رئیس جمهور بعد از مرگ برای جاودانگی مومیایی شد. ولی پس از سقوط حکومت و کودتای نظامیان، حاکمان جدید برای سرنگونی این حکومت جسدش را دزدیدند و داخلی ونی که در خیابان پارک شده بود، نگهداری می کردند. واتیکان با احترامی که برای خوان پرون و همسرش قائل بود، او را با نام جعلی در میلان دوباره به خاک سپرد. اما، این جسد که به سرنوشت آوارگی محکوم شده بود، دو سال بعد به مادرید و سپس توسط همسر سوم خوان پرون به آرژانتین و آرامگاه خانوادگیش بازگشت تا از آن محافظت شود و هم اکنون در آرامشی ابدی بسر می برد.

آرامگاه خانوادگی پاژ

روزنامه نگاری که آرامگاهش به لیست آرامگاه های جاودانه قبرستان ریکولتا اضافه شد. روزنامه نگار آرژانتینی که یکی از ثروتمندان آن زمان بود، در ساختمانی مدرن و بزرگ به نام پلازا در سن مارتین زندگی میکرد. البته مقبره اش دست کمی از خانه مجللش ندارد؛ تزئینات با مجسمه هایی از فرشتگان که در پاریس ساخته شدند و نمایی از سنگ مرمر سیاه که جلوه ای خاص را به این بنا بخشیدند.