آیا آثار باستانی مشهور جهان روی یک خط قرار گرفته اند؟!

همانگونه که در تصویر زیر می بینید، اهرام جیزه Giza، بناهای باستانی واحه سیوا Siwa، غارهای تاسیلی ناجر Tassili n’Ajjer، اهرام پاراتوآری Paratoari، شهر باستانی اولانتایتامبو Ollantaytambo، ویرانه های ماچو پیچو Machupicchu، خطوط نازکا Nazca Lines، جزیره ایستر Easter Island، جزیره آنیتیوم Aneityum Island، معبد پرهه ویهر Preah Vihear، شهر سوکوتای Sukhothai، آثار تاریخی خاجوراهو Khajuraho، مجموعه موهنجو دارو Khajuraho، تخت جمشید Persepolis، شهر باستانی اور Ur، معابد آنگکور وات Angkor Wat و شهر گمشده پترا Petra در یک نظام تصویر آزمونی نشان داده شده اند.

جالب اینجاست که فاصله تمامی این مناطق باستانی از مرکز نظام تصویر آزمونی که همان آلاسکای جنوب شرقی تعیین شد، یکسان است. در حقیقت، تمامی این آثار باستانی مشهور جهان روی یک خط قرار گرفته و خطی که از آنها عبور می کند، یک دایره بی نقص را تشکیل داده است. هرم بزرگ مصر Great Pyramid و تمامی این نقاط تاریخی با درصد اختلاف کمتر از یک دهم یک درجه طول جغرافیایی، روی این خط مستقیم به دور مرکز زمین قرار گرفته اند. هم راستا بودن این نقاط به آسانی روی کره زمین و به وسیله کشیدن یک حلقه افقی قابل مشاهده است. کافیست دو عدد از این مجموعه ها را انتخاب کنید، روی مدارهای افقی زمین، این دو نقطه را از هر دو طرف به هم وصل کرده تا به چشم خود ببینید که تمامی این مکانهای تاریخی روی این حلقه قرار می گیرند. برای کسب اطلاعات بیشتر این مطلب را بخوانید.

هم راستا بودن اسرارآمیز نقاط باستانی

با مطالعه و تحقیق در مورد بسیاری از ویرانه های باستانی، متوجه می شویم کسانی که این بناها را ساخته اند، نه تنها به اجرام آسمانی و ریاضیات توجه خاصی داشتند بلکه، در ساخت این شاهکارهای معماری دقت عمل بسیار بالایی به خرج داده اند. براساس شواهد موجود در این ویرانه ها، هیچ شکی وجود نیست که تمدن های گذشته درگیر محاسبات پیچیده فضایی، ریاضیات و طراحی های پر جزئیات معماری بوده اند. با این که بسیاری از مورخان و باستان شناسان در مورد اینکه کدام بخش از فعالیت های این تمدن ها از روی عمد و کدام بخش از روی شانس و کاملا تصادفی بوده است، معتقدند می بایست به نمونه هایی از معماری باستانی اشاره کرد که حقیقتا با توجه دقیق به ریاضیات و کائنات خلق شده اند.

مختصات و ریاضی دقیق استفاده شده در نقاط باستانی

توجه به مختصات فضایی در اهرام جیزه به وفور دیده می شود و نمونه های متعددی از آن در این بناهای شگفت انگیز بچشم می خورند. برای مثال، چهار طرف هرم بزرگ Great Pyramid به طرز بی نقصی با چهار جهت جغرافیایی هم سو و هم ردیف است. این هرم بسیار دقیق ساخته شده و گوشه هایش به مقدار بسیار ناچیزی با زاویه 90 درجه تفاوت دارند. علاوه بر آن، به نظر می رسد اهرام جیزه با ستاره های صور فلکی شکارچی Orion’s belt با دقت بسیار زیادی هم تراز هستند.

مجموعه باستانی تئوتیهواکان Teotihuacan یا همان هرم خورشید Pyramid of the Sun، ریاضیات پیشرفته را به زیباترین شکل به نمایش می گذارد. پایه هرم دارای محیطی برابر با 894 متر (2932.8 پا) است؛ در حالیکه ارتفاع آن بیش از 71 متر (233.5 پا) برآورد شد. اگر نسبت پایه به ارتفاع را محاسبه کنیم، عدد 12.56 به دست می آید. ممکن است برخی مدعی شوند که این کاملا یک امر تصادفی است اما، اینگونه به نظر نمی رسد.

آیا همه این آثار باستانی روی خطی قرار گرفته اند که خط استوای قدیمی زمین بوده است؟!

براساس نتایج برآورد شده از این خط، بنظر می رسد کره زمین در دوران باستان دارای خط استوای متفاوتی بود. باستان شناسان و محققان جغرافیایی تایید کرده اند که بسیاری از مکانهای باستانی سیاره زمین روی خطی که به نظر می رسد خطی مانند استوا باشد، قرار گرفته اند. این خط با خط استوای امروزی تفاوت مکانی دارد و باعث می شود نقطه قطب شمال در سرزمین آلاسکا قرار بگیرد. اما بهرحال، به طرز شگفت انگیزی تمامی این مکانهای باستانی شگفت انگیز را در خود جای داده است.

این نکته حیرت آور را اینگونه می توان توضیح داد: همانگونه که تمامی نقاط روی خط استوا از هر دو نقطه قطب شمال و قطب جنوب به اندازه 6215 مایل (10 هزار کیلومتر) فاصله دارند، تمامی نقاط روی خط موسوم به مکانهای باستانی نیز از دو نقطه ای که می توان آنها را قطب شمال و قطب جنوب قدیم نامید، به همین اندازه فاصله دارند. در حقیقت، این خط حلقه بزرگ نامیده می شود و کره زمین را به دو قسمت مساوی تقسیم می کند.

نتیجه گیری

شباهت های بسیار زیادی بین مکانهای باستانی مشهور دنیا که روی خط استوای قدیم قرار گرفته اند، وجود دارد. از جمله، استفاده از سنگهای یک تکه عظیم و فوق العاده سنگین که به طرز بی نقصی تراشیده و به طرز ایده آلی در جای مناسب جای گزاری شده اند، هم جهت بودن دقیق با جهت های اصلی و هم تراز بودن با مختصات فضایی. این شباهتها را به هیچ وجه نمی توان تصادفی دانست. مگر اینکه قرار داشتن همه آنها روی استوای قدیم را نیز تصادفی بدانیم که امری غیرممکن به نظر می رسد.

احتمالا زمان آن رسیده که در این ایده که اروپایی ها اولین کسانی بودند که در مورد اندازه و شکل سیاره زمین آگاهی پیدا کردند، تجدید نظر کنیم. انسانهای باستان خیلی پیشتر از اروپاییان این حقایق را می دانستند و معماری باشکوه ترین مجموعه های خود را براساس این حقایق طراحی کرده بودند.