روستای وانشان یکی از روستاهای هدف گردشگری گلپایگان است

میرث آریا/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده، روستای وانشان یکی از روستاهای هدف گردشگری گلپایگان است.

روستای تاریخی وانشان از منظر جغرافیای در 12 کیلومتری جنوب شهرستان گلپایگان و در میانه مسیر راه اصلی دو شهر زیبای خوانسار و گلپایگان و در محور شمال غرب استان اصفهان واقع شده است.

این روستا که در دامنه کوهپایه های سلسله جبال زاگرس قرار دارد، دارای اقلیمی منحصربفرد است به نحوی که دارای تابستانی نسبتا گرم و زمستان سرد همراه با بارندگی فراوان است. در این روستای تاریخی در کنار طبیعت بکر و زیبا و همچنین باغ های بزرگی که دارای محصولاتی همچون گردو و زردآلو است، آثار و بناهای تاریخی متعددی وجود دارد که بر ارزش های فرهنگی روستا در کنار جذابیت های طبیعی آن می افزاید.

با توجه به موقعیت جغرافیای روستای وانشان که در ارتفاعات زاگرس قرار دارد، نام آن وانشان یا به زبان محلی وانشون خوانده شد. با این وصف در برخی منابع تاریخی و حتی منابع محلی از این روستا با نام ونیشون نیز یاد شده است.

اهالی روستای وانشان دارای گویشی متفاوت از مردم گلپایگان هستند بگونه ای که گویشی شبیه به گویش مردم خوانسار دارند که براساس بررسی های زبان شناسان، گونه ای از گویش های محلی مناطق ایران مرکزی و شمال غربی کشور بشمار می رود.

جالب اینجاست که زبان وانشونی یکی از قدیمی ترین زبانهای فلات مرکزی ایران است که پیشینه آن به دوران پیش از اسلام می رسد.

روستای وانشان از منظر معماری و بافت، دارای بافت تاریخی منسجم است و در عین حال دارای آثار تاریخی متعددی است که از آن جمله میتوان به امامزاده ابوالفتوح (ع)، قلعه ماهنشان، درخت چنار قدیمی 500 ساله، آب انبار و کبوترخانه های تاریخی، حمام های قدیمی و یک غار با قدمت بیش از 3 هزار سال همراه با جاذبه های بدیع طبیعی همچون چشمه های پر آب و قنات های قدیمی، باغ های انبوه، گردو و بادام اشاره کرد.

این جذابیت های تاریخی و طبیعی همراه با اجرای برنامه های توسعه پایدار روستا باعث شد تا این منطقه همه ساله مورد استقبال جمع کثیری از گردشگران واقع شود. با این وصف و با توجه به سیاست های اعمال شده در راستای توسعه گردشگری، در این روستا تاکنون دو اقامتگاه بومگردی با ظرفیت اقامت 25 نفر ایجاد شد که علاوه بر خدمات اقامتی و پذیرایی به توسعه و ترویج گردشگری روستا کمک شایانی می کند.

همچنین با توجه به رونق روزافزون گردشگری، احیا بافت تاریخی روستا، ایجاد مسیر گردشگری در روستا، مرمت آثار تاریخی از جمله حمام تاریخی روستا پس از 50 سال و تلاش برای تبدیل آن به موزه و همچنین کوشش در راستای توسعه اقامتگاه های بوم گردی روستا از جمله برنامه های توسعه پایدار این روستا از منظر گردشگری بود.