چه داروهایی در تسکین علائم سندروم پیش قاعدگی مؤثر است؟

آنا/ سندروم پیشاقاعدگی عبارت از مجموعه ای از علائم و نشانه ها از جمله نوسانات خلقی یا جسمانی که بسیاری از زنان که در سن باروری آن را تجربه می کنند و بعضاً با مصرف داروهایی همچون فلوکستین علائم آن می تواند تسکین یابد.

سندروم پیشاقاعدگی عبارت از مجموعه ای از علائم و نشانه ها از جمله نوسانات خلقی، حساسیت سینه ها، هوس (ویارهای) غذایی، خستگی، تحریک پذیری که بسیاری از زنان که در سن باروری از آن رنج می برند.

این سندروم با نام انگلیسی Premenstrual Tension (به اختصار PMS) وضعیتی است که از هر 4 زن در زمان قاعدگی 3 نفر به نوعی آن را تجربه می کنند و معمولاً یک تا دو هفته قبل از شروع عادت ماهیانه آغاز و تا چهار روز بعد از آن پایان می یابد.

علائم و نشانه های این سندروم معمولاً در یک الگوی قابل پیش بینی رخ می دهد اما هر فرد می تواند چند نشانه از آن را داشته باشد و حتی شدت این علایم نیز در طول زندگی فرد نیز تغییر کند.

علائم و نشانه های PMS چیست؟

علائم و نشانه های احتمالی سندروم پیشاقاعدگی (PMS) زیاد است اما بیشتر خانم ها فقط تعدادی از این مشکلات را تجربه می کنند که برخی از شایع ترین آنها عبارتند از: تنش و اضطراب، تغییر اشتها، بی خوابی، عصبانیت، درد مفاصل یا عضله، خستگی، حساسیت سینه، یبوست و یا اسهال، گریه های دوره ای (که فرد نمی تواند جلوی آن را بگیرد)، گر گرفتن و ...

عوامل بروز PMS چیست؟

دقیقاً عوامل بروز این وضعیت شناخته نشده است ولی چند عامل می تواند در بروز آن نقش داشته باشد:

تغییرات چرخه ای در هورمون ها: علائم و نشانه های سندروم پیشاقاعدگی با نوسانات هورمونی تغییر کرده و با حاملگی و یائسگی نیز ناپدید می شوند.تغییرات شیمیایی در مغز: نوسانات سروتونین (یک ماده شیمیایی مغز که انتقال دهنده عصبی) می تواند در ایجاد افسردگی، خستگی و مشکلات خواب مؤثر باشد.افسردگی: برخی از خانم های مبتلا به سندرم شدید پیشاقاعدگی دچار افسردگی تشخیص داده نشده هستند هرچند افسردگی به تنهایی باعث همه علائم نمی شود.

روش های درمان PMS چیست؟

برای در بسیاری از خانم ها تغییر در شیوه زندگی همچون اصلاح رژیم غذایی (مصرف غذاهای سرشار ویتامین های B1و B2)، ورزش و داشتن خواب کافی می تواند به تسکین علائم PMS کمک کند اما بسته به شدت علائم، پزشک ممکن است یک یا چند دارو برای آن تجویز کند.

برخی از داروهایی که در تسکین علائم سندروم پیشاقاعدگی مؤثر بوده اند عبارتند: از داروهای ضد افسردگی همچون فلوکستین، پاروکستین و سرترالین که معمولاً برای دو هفته قبل از شروع قاعدگی تجویز می شود.

داروهایی همچون ایبوپروفن یا ناپروکسن سدیم نیز در زمان قبل یا شروع قاعدگی برای تسکین گرفتگی عضلات یا ناراحتی سینه ها می تواند مؤثر باشد.

همچنین قرص های ضدبارداری هورمونی نیز می تواند علائم سندروم پیشاقاعدگی را تسکین بخشد هر چند موفقیت این داروها در تسکین علائم در زنان متفاوت است.