آشنایی کوتاه با مکان های باستانی ماقبل تاریخ

اکتشاف عجایب بقدری هیجان انگیز بوده که علاقمندان زیادی در جستجوی آن خواهند بود و در این بین، آثار و مکان های باستانی ماقبل تاریخ هیجان خاص خود را دارا هستند. دانستن اینکه انسان های ماقبل تاریخ در چه سرزمین هایی می زیسته اند، مستلزم تحقیقات تخصصی و بسیار زمانبر است. شایان ذکر بوده که گاه در این مقوله به عجایبی بر می خوریم که هیچ توجیح منطقی برای آن ها نیست و هیچ توضیحی در مورد نحوه به وجود آمدن برخی مکان های تاریخی جهان و اینکه تمدن انسان ها چگونه بوده و چه ابزاری موجب پیدایش چنین آثاری شده، در دسترس نیست. با ما در مطلب جذاب مهمترین آثار تاریخی جهان که مربوط به دوران ماقبل تاریخ هستند، همراه باشید.

سنگ های ایستاده در روستای کارناک

در روستایی واقع در شمال غرب کشور فرانسه تعداد 3000 سنگ با نظم خاصی بر زمین چیده شده اند. چینش سنگ ها بطور موازی و منظم بوده، طول این خطوط بعضا به صدها متر هم می رسد و با گذشت سالیان طولانی هنوز هم جز مرموزترین مکان هاست. این سنگ های ایستاده به طول یک کیلومتر بوده که در 10 ردیف جای گرفته اند. حال، سوال اینجاست که این سنگ ها با این اندازه و تعداد چگونه و توسط چه کسانی به این مکان آورده شده اند؟ و طبق چه رسم و سنتی و به چه منظوری چنین مرتب و موازی قرار داده شده اند؟ چند فرضیه برای این مورد از مهمترین آثار تاریخی جهان ارائه شده که ما به دو نظریه بسنده می کنیم. یک اینکه می گویند این سنگ ها ارتباط مستقیمی با ستاره شناسی دارند و کشیشان توسط آن ها می توانستند کسوف و خسوف را پیش بینی کنند و نقش تقویم را برای رصدخانه بازی می کردند. بر طبق نظریه دوم به منظور تکریم در گذشتگان این سنگ ها چیده شده یا شاید هم سربازانی هستند که توسط جادوگران به سنگ تبدیل شده اند. اما نظریه سوم که کمی به واقعیت نزدیکتر است، این بوده که با ایستاده گذاشتن این سنگ ها به نوعی آشکارسازی زلزله صورت می گرفت.

خلیج کامبای

قدمت این مورد از مکان های باستانی ماقبل تاریخ به حدود 9500 سال قبل از میلاد می رسد، زمانیکه حتی به تصور انسان هم نمی رسید که بتوان چنین خانه هایی ساخت. در این شهر هزاران قطعه وجود داشته که در نوع خود بی نظیر و کامل هستند، از جمله کوزه های سفالی و دیگر وسایل خانگی. در تاریخ یاد شده چه اتفاقی باعث شد تا این شهر بطور کامل غرق شود، هنوز جوابی برایش نیافته اند.

ستون سنگی آسوان

جنس این ستون در مصر تماما از سنگ است، ستونی که برای دانشمندان همچنان تحت نام یک راز بزرگ باقی مانده و کسی نمی داند که در دورانی که هیچ وسیله ای یافت نمی شد تا سنگ را با آن برش بزنند، چگونه ستونی با این ابعاد ساخته شد و چگونه توانستند آن را حرکت دهند؟ نکته قابل توجه این بود که بلندی این ستون به بلندی یک ساختمان 10 طبقه یعنی 137 متر و به وزن 1200 تن هست و به دلیل چند ترک در روی این ستون هیچ وقت آن را نصب و جای گذاری نکرده اند.

تپه گوبکلی

این محل در ترکیه از کهن ترین مکان های تاریخی جهان به شمار آمده و پیشینه اش به حدود ده هزار سال قبل از میلاد برمی گردد. ستون های سنگی بر دل خود نقش هایی کنده کاری شده از حیوانات داشته و وزن بعضی از آن ها به حدود 20 تن می رسد. این حدود تاریخی به زمانی ارتباط دارد که انسان ها شکارچی بودند و از عهده انسان های آن تاریخ ساخت چنین ستون هایی با این نقوش بر نمی آمد. آن ها حقیقتا نمی توانستند بدون ابزار مخصوص چنین ساختمانی به وجود آورند. این مورد از مکان های باستانی ماقبل تاریخ به رازی دیگر در بین هزاران راز ناگشوده بدل شده است.

جزیره ایستر و مجسمه های موآی

جزیره ای واقع در کشور شیلی که به عنوان یکی از مکان های مرموز دنیا محبوب شده، مکانی شبیه یک مثلث بزرگ است که سه کوه آتشفشان در آن دیده می شوند. نکته ای که سبب مرموز شدن این جزیره هست، وجود مجسمه های معروف موآی بوده که منشا پیدایش آن ها نامعلوم است. اقیانوس آرام که در اطراف این جزیره واقع شده، دارای تونل هایی است که حفاری شده و سنگ هایش نیز توسط افرادی به بیرون و خشکی منتقل شدند، آن هم در شرایطی که هیچ ابزار و ماشینی برای این انتقال وجود نداشت. این ها سوالاتی است که دانشمندان با گذر دهه ها، هنوز برایشان جوابی نیافته اند. این جزیره یک ویژگی خاص دیگر دارد که آن را در زمره شگفت انگیزترین مکان های تاریخی جهان قرار می دهد، وجود دستخط هایی که تاکنون هیچ فردی نتوانسته تا آن ها را رمزگشایی کند، خطی که با نام رونگورونگو مشهور است. به درستی روشن نیست که واقعا این نوشته و خطوط کلام و حرف هستند یا نه. تندیس های عظیم الجثه بعنوان یک دسته از آدم هایی که گویی چشم انتظار چیزی هستند، در یک ردیف ایستاده و پشت به اقیانوس ایستاده اند. قدمت این تندیس ها 400 سال بوده و با نام موآی شهرت جهانی دارند. نکته قابل توجه دیگر این است که چه کسانی و با چه نیرویی توانسته اند چنین سنگ های غول پیکری را جابجا کرده و حتی قدرت این را داشته اند که کلاه های به این عظمت و بزرگی را بر سر این تندیس ها قرار دهند، آن هم در تاریخی که هیچ ابزاری مانند ابزارآلات امروزی در اختیار انسان نبود؟

مکزیک و سرهای غول پیکر اولمک

مجسمه های اولمک در مکزیک بقایای تمدن اولمک هستند، تعداد 17 سر با کلاه خود که جزیی از با ارزش ترین بقایای این تمدن محسوب می شوند. این مجسمه های عجیب در مکان های تعبیه شده که محل برپایی مراسم های مذهبی بود. این مجسمه ها، غول هایی با چهره های معصوم و کودکانه هستند و به عقیده باستان شناسان مکان باستانی لاونتا وسیع ترین محل زیست این تمدن به شمار می آید. این مورد از مکان های تاریخی جهان در سال های 400 تا 300 قبل از میلاد با یورش مهاجمان بیگانه نابود شد. از دیگر علائم تمدن یاد شده، وجود 8 سر سنگی بزرگ دیگر در سن لورنزو بوده که می توان حدس زد که نخستین مجسمه می تواند از حاکمان تمدن اولمک بوده باشد.

یوناگونی

براساس یافته های محققان، این مورد از مهمترین آثار تاریخی جهان مربوط به 20 میلیون سال قبل می شود و شباهت عجیب آن به هرم و زیگورات هایی هست که در آمریکای مرکزی کشف شده اند. علاوه بر این ساختار، عجایب دیگری هم در کنار آن در زیر آب ها قرار دارند. مانند دیگر کشفیات مرموز، این یافته هم با خود رمز و رازهایی داشته که تاکنون این رموز ناگشوده باقی مانده اند. به عنوان نمونه، مکتشفان هنوز نمی دانند که این سازه در ژاپن ساخته دست بشر است یا در اثر عوامل طبیعت و اقیانوس ها بدین صورت درآمد. تنها دستاوردی که بدان یقین دارند، این است که ایجاد آنان مربوط به انتهایی ترین عصر یخبندان یعنی حدود 10 هزار سال پیش از میلاد هست. در این سازه گذرگاهی کشف شده که آثار و نقش های پیچیده آن توجهات بسیاری را جذب می کند. گذرگاه ذکر شده، پل های عظیم و معبرهای سنگی را دارا بوده که در نوع خود بی نظیر هستند. باور صاحب نظران این است که این سازه جزیی از یک تمدن بزرگ بوده که زمانی به زیر آب ها رفته است. برای عظمت این کشف که یکی از بزرگترین کشفیات به شمار می آید، تاکنون جواب منطقی داده نشده است.

معبد جگانتیا

این مورد از مهمترین آثار تاریخی جهان هم مانند دیگر اماکن شگفت انگیز، زمانی تاسیس شده که هیچ ابزار یا ماشینی در اختیار انسان نبوده تا بتواند چنین شگفتی بیافریند و همین امر سبب بهت و حیرت بازدید کنندگان و باستان شناسان شده است. معبدی در کشور مالت که با شکل خاص پیروی از مراسمی مخصوص را القا و بازگو می کند، به عقیده صاحب نظران گویای آیینی در رابطه با الهه و مادر زمین بوده است. همچنین، وجود سنگ های مدور این حدس را به یقین نزدیکتر می کند که سنگ ها و صخره های عظیم به کمک این سنگ های گرد به این مکان انتقال پیدا کرده اند. قدمت این سایت مذهبی به حدود 3600 سال قبل از میلاد بر می گردد.