برای ترغیب کودکان به سفر چه کنیم؟

مرکز گردشگری علمی فرهنگی دانشجویان ایران/ بدنبال اخبار بدست رسیده، این پرسش مطرح می شود که برای ترغیب کودکان به سفر چه کنیم؟

همه ما حتما شاهد بوده ایم که کودکان با بالاتر رفتن سنشان، دیگر علاقه ای به مسافرت با خانواده ندارند؛ معضلی که بسیاری از خانواده ها با آن دست و پنجه نرم می کنند. به همین دلیل در این مقاله قصد داریم تجربیات نویسنده سایت «the points guy» را با شما در میان بگذاریم که به راهکارهایی برای ترغیب کودکان به سفرهای خانوادگی اشاره می کند.

برخی بر این باورند که به عنوان پدر و مادر می توانند فرزندانشان را مجبور کنند که با آنها سفر کنند. مطمئن باشید که چنین طرز فکری فقط به آن دسته از والدین تعلق دارد که به نظرشان می توانند با نوجوانان بی میل خود، تجربه یک سفر تفریحی شاد داشته باشند، چرا که اگر می خواهید خاطرات شاد و به یادماندنی ای برای خانواده خود رقم بزنید، بهتر است به سراغ اجبار فرزندانتان نروید.

علت بی میلی فرزندان را درک کنید

سعی کنید به فرزندان خود گوش کنید و با کمی پرس وجو علت اصلی بی میلی آنها به مسافرت خانوادگی را جویا شوید و به اینکه آنها نمی خواهند با شما به سفر بیایند اکتفا نکنید. آیا علت موضوع، خسته کننده بودن سفر است؟ صرف مدت زمان زیاد در اتاق کوچک هتل با یک خواهر یا بردار بازیگوش؟ دلتنگ شدن برای دوستانشان؟ حتی اگر نتوانید علت اصلی امتناع آنها را پیدا کنید، باز هم خیلی مهم است که تلاش خود را کرده اید.

فرزندان را در برنامه ریزی سفر دخیل کنید

در صورتیکه ایده نه چندان دلچسب بازدید از مکانهای تاریخی عامل اصلی بی میلی فرزندان به سفر محسوب می شود، می توانید پیش از سفر در زمینه انتخاب فعالیت های مختلف مسافرت از آنها کمک بگیرید. این موضوع می تواند برنامه ریزی بازدید از یک پارک موضوعی باشد که شاید در حالت عادی اتفاق نمی افتد. من در سفر اخیرم به پاریس همین روش را تجربه کردم. ما با اضافه کردن دیزنی لند پاریس به برنامه هایمان متوجه شدیدم که دختر 12 ساله ام، دیزنی لند را به بازدید از موزه ای که بعدتر از آن دیدن کردیم، ترجیح می داد.

علاوه بر این، من با توجه به علایق بچه ها، مقصد را انتخاب می کنم. چهار سال قبل، زمانی که بچه هایم 11 و 7 ساله بودند، تصمیم گرفتیم که به یک سفر آسیایی بزرگ برویم. آن زمان پسرم به دو فعالیت علاقه داشت: بیسبال و مانگا (manga). ژاپن بهترین مکان برای این دو سرگرمی بحساب می آمد. همه ما اوقات خوشی در تماشای بازی بیسبال در توکیو داشتیم و پسرم توانست مجموعه ای از کتابهای مانگا را در کتاب فروشی در شینجوکو خریداری کند.

براساس مقاله برای ترغیب کودکان به سفر چه کنیم؟ باید بدانید که دخترم اکنون 12 سال دارد، یک استاد آشپزی نوجوان است و برنامه ریزی کلاس آشپزی برای او در طول سفر بسیار برایم لذت بخش بود. در سفر اخیرمان به پاریس، کلاسهای تهیه کرپ و ماکارون را برای خودم و دخترم پیدا کردم. این تصمیم گیری مزایای خودش را نیز دارد، مثلاً اینکه هفته گذشته دخترم برای ما کرپ درست کرد.

برای فرزندان فضا ایجاد کنید

اگر امتناع فرزندان برای سفر خانوادگی، خواهر و بردار بازیگوش یا والدین آزاردهنده هستند، می توانید قید اتاق استاندارد هتل را بزنید و یک هتل آپارتمان یا یک سوئیت دوخوابه بگیرید. برای فرزندان، فضای کافی ایجاد کنید تا کمی از هم فاصله بگیرند و به این ترتیب زندگی برای همه آسان تر می شود. در واقع، من سعی کردم برای هرکدام از بچه ها یک اتاق بگیرم. اجاره یک سوئیت سه خوابه اغلب گرانتر از اجاره یک دوخوابه است، بطوریکه برای اتاق سوم حداقل 20 دلار پرداخت کردم. به همین دلیل در سفرهای خانوادگی به جای رفتن به هتل، روی گزینه منعطف تری تمرکز می کنم.

یکی از دوستان فرزندتان را با خود به سفر ببرید

بتازگی از یک سفر لحظه آخری به فلوریدا به همراهی پسر 15 ساله ام برگشته ام. صادقانه بگویم که او هیچ اشتیاقی به این سفر نداشت تا اینکه به او گفتم می تواند یکی از دوستانش را همراه خود بیاورد.

به محض شنیدن این حرف، دست به کار شد و در عرض 15 دقیقه یک همسفر مناسب برای خودش دست وپا کرد. همراهی دو نوجوان باعث شد بیشتر از هر زمان دیگری که به سفر خانوادگی می رفتم، وقت آزاد داشته باشم. در حقیقت توانستم یک رمان کامل را مطالعه کنم. معمولاً یک کتاب همراه خود به سفر می برم؛ اما یادم نمی آید که تا پیش از این اصلاً توانسته باشم آن را بخوانم. علاوه بر این، پسرم نیز آزادی عمل بیشتری داشت. او و دوستش، دوتایی به ساحل می رفتند یا مشغول بازی های ویدئویی می شدند، در حالی که من برای صرف شام بیرون می رفتم. مطمئناً اگر دو نفری به این سفر می رفتیم، نمی توانستیم این اتفاقات را تجربه کنیم.

می دانستم که پسرم اوقات خوشی را با دوستش سپری خواهد کرد؛ اما از تأثیر این اتفاق روی پویایی خانواده شگفت زده شدم. واقعاً باعث تعجبم بود که این دو پسربچه مرا بطور کامل کنار نگذاشتند. وقتی معاشرت پسرم با دوستش را دیدم و آن را با حالت خموده و کسل نوجوانی مقایسه کردم، درک بیشتری از فرزندم بدست آوردم.

بیش از حد برنامه ریزی نکنید

شاید شنیده باشید که می گویند، زندگی زمانی اتفاق می افتد که شما برنامه ریزی های دیگری انجام می دهید. من یک قدم فراتر از این می روم و می گویم که معجزه سفر وقتی رخ می دهد که اجازه دهید خوشبختی حکمرانی کند. خانواده های زیادی هستند که برای کل روز برنامه ریزی می کنند، با عجله و سراسیمه از معبد به موزه و پارک و... می روند تا برای انجام همه برنامه هایشان وقت کم نیاورند. صادقانه بگویم، اگر بخواهم برای هر روز برنامه ریزی داشته باشم، ترجیح می دهم که اصلاً سفر نکنم. در واقع خیلی زود به این نتیجه رسیدم که پس از بازدید از یک جاذبه، به بچه ها اجازه دهم تا با فرهنگ آن محل آشنا شوند.

براساس مقاله برای ترغیب کودکان به سفر چه کنیم؟ باید بدانید که با اینکه من و همسرم شاید ژاپن را به عنوان مقصدی گردشگری مناسبی برای دو کودک 7 و 11 ساله در نظر نگیریم؛ اما کلکسیون مانگا و لوازمی با تم Tsum-Tsum که اغلب با خرید سودا، به رایگان در اختیار بچه ها قرار می گرفت، باعث خوشحالی آنها شد. این اعتراف را هم بکنم که این کلکسیون ها برای خود من هم جالب بود. بیشتر از حد انتظارم، زمان خود را در مغازه ها گذراندیم؛ اما جاسوئیچی Elsa Tsum-Tsum که دخترم گرفته بود، اکنون به عنوان تزئین کریسمس استفاده می شود.

در سفری که به شیلی داشتیم، بچه هایم یک بازی Street Fighter مربوط به دهه 1990 را پیدا کردند، حالا با تماشای تصاویر آن سفر برایم واضح است، آنچه که برای بچه ها جذابیت دارد، شاید مطابق برنامه ریزی ما نباشد. اگر بتوانید چنین لحظاتی را برای فرزندانتان خلق کنید، در نهایت همه راضی و شاد خواهند بود.

هر بار یکی از بچه ها را به سفر ببرید

اگر یکی از بچه های شما فقط برای اینکه با خواهر یا بردار آزاردهنده اش همسفر نباشد، رغبتی به سفر خانوادگی ندارد، می توانید در هر سفر یکی از بچه ها را با خود ببرید. با این کار نه تنها خیالتان از بابت عامل تنش زا راحت می شود، بلکه رابطه عمیق تری با هر یک از فرزندانتان برقرار خواهید کرد. حتی کودکی که به سفر نبرده اید نیز می تواند از حضور پدر یا مادری که در خانه با او مانده است، نهایت لذت را ببرد. در آخرین سفری که با پسرم داشتم، دخترم وقت زیادی را با پدربزرگش گذراند و حتی به همراه او برای خرید یک لباس تابستانی بیرون رفتند.

علاوه بر این، اگر انعطاف پذیر هستید و امکانش را دارید، گذاشتن بچه ها در خانه می تواند یکی از گزینه های پیش روی شما باشد. در واقع، اکثر سفرهایی که پدربزرگ ها و مادربزرگ ها انجام می دهند، برای دیدن بچه ها است، پس از این توجه بی نظیر آنها نهایت استفاده را ببرید و بچه ها را نزد آنها بگذارید تا بتوانید به عنوان پدر و مادر قدری لحظات بالغ بودن را تجربه کنید.

با خانواده خود پوکمون گو بازی کنید

شاید از این حرف من که می گویم با خانواده خود، پوکمون گو بازی کنید، خوشتان نیاید؛ اما به من اعتماد کنید. این بازی به شدت برای سفر مناسب است. فرودگاه ها و جاذبه های گردشگری خیلی زود به جذابیت این بازی پی بردند و مکان هایی که اغلب پربازدید هستند، مملو از ایستگاه های پوک و سالن های ورزشی هستند. طراحان این بازی یک گام فراتر رفته اند و انواع خاصی از پوکمون خلق کرده اند که در مناطق جغرافیایی خاص، رایج تر هستند، به عنوان مثال پوکمون نوع آبی در نزدیکی ساحل. برخی مدل های پوکمون بیشتر در اروپا یا آسیا رواج دارند و خود انگیزه مضاعفی برای بازی در حین سفر هستند.

بچه هایم زمانی که این بازی بیرون آمد، شروع به استفاده از آن کردند، اما علاقه شان را از دست دادند. هرچند با انتشار دو بازی پوکمون لتز گو از نینتندو سوئیچ در سال گذشته، آنها دوباره علاقمند شدند و به صورت تیمی شروع به این بازی کردیم و به این نتیجه رسیدم بیشتر از آنکه یک بازی ویدئویی باشد، شبیه به یک ماجراجویی خانوادگی است!

نکته پایانی

زمانی که کودکان به والدین می گویند دیگر با آنها سفر نخواهند کرد، حسی مثل طردشدن پیدا می کنند. با این حال، با گوش کردن به بچه ها، تأمین وسایل آسایش و مقدار زیادی صبر و تحمل می توانید سفر خانوادگی را به جای اینکه حسی مثل تنبیه داشته باشد، به یک سفر تفریحی لذت بخش تبدیل کنید.