کشور عراق میزبان زیگوراتی اسرارآمیز است

زیگورات دور کوریگالزو در نزدیکی صحرای شنی و در نواحی اطراف رود فرات قرار دارد و از دور مانند تپه ای شنی به نظر می رسد، اما در واقع مانند همه زیگورات های دیگر از آجرهای گلی ساخته شده و قدمت آن حدودا 3400 سال است. این سازه در گذشته بسیار بزرگ بوده و ارتفاعی معادل 60 و مساحت 70 متر داشت، ولی امروزه فقط طبقه اول از این زیگورات باقی مانده است. زیگورات دور کوریگالزو عراق و شهر دور کاریگالزو، در قرن 12 قبل از میلاد با حمله ایلامی ها از بین رفت. در این متن سعی شده تا شما را هرچه بیشتر با زیگورات دور کوریگالزو در عراق آشنا کنیم و شما راغب شوید که به این منطقه دیدنی از کشور عراق سفری داشته باشید.

معبدی اسرارآمیز در عراق

در قرن 14 قبل از میلاد، شهر دور کاریگالزو Dur-Karigalzu توسط شاه کاریگالزو که اهل کاسایت دیناستای Kassite Dynasty بود، ساخته شد. این شهر مرکز حکومت کاسایت ها بود و آن ها 400 سال بدون هیچ مشکلی بر بابل حکومت کردند. این خاندان، تنها خاندانی بودند که توانستند 400 سال بر بابل حکومت کنند و طولانی ترین دوره حکومتی را بر بابل را داشته باشند. دلیل ساخت این سازه، محافظت از مسیر تجاری بین ایران و افغانستان که منبع سنگ های گرانبها و آبی رنگ لاپیس لازولی Lapis lazuli است، بود. اطراف این مسیر شهری 225 هکتاری وجود داشت که دور تا دور آن را دیوار بلندی ساخته بودند. طراحی این شهر به گونه ای بود که برای جدا کردن مناطق مختلف آن، از تپه های فراوان استفاده کرده اند. زیگورات دور کوریگالزو عراق برای ادای احترام به خدای بزرگ بابلی ها، انلیل ساخته شده و بزرگترین سازه این شهر محسوب می شده است. برای سال های متمادی این سازه،، یک نشانه برای رسیدن به بغداد برای کاروان های شتر به شمار می رفت و مردم محلی به آن "تپه نمرود" می گفتند که این موضوع باعث اشتباه اکثر گردشگران می شد، زیرا آن را با برج های معروف بابل اشتباه می گرفتند. این سازه بسیار فرسوده است و احتمال خرابی آن زیاد بوده، اما جالب است بدانید که همین فرسایش نظر باستان شناسان را به خود جلب کرده، زیرا این فرسودگی به آن ها اجازه می دهد تا ساختار داخلی زیگورات را مطالعه کنند، زیرا در هیچ جای دیگری نمی توانند چگونگی قرار گرفتن لایه های زیگورات و مواد استفاده شده برای ساخت آن ها را از نزدیک ببینند. اولین آثار این زیگورات در اوایل قرن 19 کشف شد و در سال 1940 طبقه اول این زیگورات به طور کامل از زیر خاک درآمد. در دهه 70 این طبقه توسط صدام حسین بازسازی شد.