جزیره هارت نیویورک؛ بزرگترین گورستان آمریکا

جزیره هارت نیویورک (Hart Island) به عنوان زندانی برای اسیران جنگ جهانی، یک نهاد برای بیماران روانی، یک قرنطینه برای بیماران، یک مکان به عنوان دارالتادیب پسران و به عنوان یک قبرستان بزرگ استفاده شده است. روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز همیشه علاقمند به این جزیره بوده و مطالبی را در رابطه با بزرگترین گورستان آمریکا منتشر می کند. در ادامه با جزیره هارت نیویورک بیشتر آشنا می شویم و تراژدی پر فراز نشیب این جزیره را بیان می کنیم.

پیدایش این جزیره

این جزیره Hart Island به عنوان آرامگاه بیش از یک میلیون انسانی است که هیچ هویت رسمی نداشته اند و به همین دلیل در این جزیره خاک شده اند. این جزیره در سال 1868 توسط نیویورک از بومیان خریداری شد و به عنوان یک زندان مخصوص اسرای جنگی جنگ جهانی مورد استفاده قرار گرفت. اما پس از گذشت یک سال، به مرور اجساد مردگان در این جزیره نیویورک به خاک سپرده شدند. در حال حاضر، این جزیره به عنوان بزرگترین گورستان آمریکا شناخته شده و بیش از یک میلیون قبر در آن قرار دارند.

اجساد دفن شده در جزیره

جسدی که قرار است در این جزیره خاک شود، باید دو هفته صبر کند، چرا که هر دو هفته یک بار اجساد به این جزیره برده می شوند. هر دو هفته کشتی مخصوص حمل اجساد تابوت ها را در خود جای می دهد و ملوانان این کشتی کسانی نیستند جز زندانیانی که وظیفه شان کندن زمین و به خاک سپردن اجساد است. البته، در قبال انجام این کارها حقوقی نیز دریافت می کنند تا با مردگان بی احترامی نکرده و از کارشان نیز راضی باشند. در دهه 1800 این کارها به عنوان فعالیت روزانه زندانیان شناخته می شدند. در توصیف این جزیره گفته شد که افراد پیر و جوانی که طعم فقر را چشیده و راهی جز مرگ نداشته اند، این جزیره خانه ابدیشان است. فقرا هم در قبرهایی سه طبقه در Hart Island به خاک سپرده می شوند.

مدفون شده های جنگی

در طول جنگ، ارتش از این جزیره به عنوان زندان اسیران جنگی استفاده می کرد. به عنوان قرنطینه در زمان شیوع تب زرد و زمانی دیگر نیز به عنوان آسایشگاه روانی زنان، محل ذخیره تجهیزات جنگ سرد و نیز یک کمپ آموزشی فعالیت می کرد. ساختمان های زیادی در این جزیره خالی از سکنه وجود دارند که یادگاری از دوران پرتلاطم این جزیره هستند؛ ساختمانهای اداری، بیمارستان و صومعه.