قصری تاریخی و زیبا که نصفش تبدیل به هتل شد!

جداپور استانی در شمال هندوستان بوده که به سرزمین پادشاهان معروف است، تاریخی غنی دارد و امروزه نیز از شهرت زیادی برخوردار است. تاریخ جوداپور در بخش های مختلف این شهر، از موزه ها گرفته تا قلعه ها، هتل ها و بازارهایش به وضوح دیده می شود. اگر خوش شانس باشید، ممکن است که دیوار اتاقی که در آن اقامت دارید، توسط شجره نامه های خانواده های جوداپور پوشیده شده باشد. بهترین نمونه این مکان ها، قصر امید باوان هند بوده که روی بلندترین تپه جودار پور قرار دارد و از همه جای جوداپور دیده می شود. این قصر در سال1943 میلادی به عنوان ملک خصوصی توسط ماهاراجا امید سینگ ساخته شد. بخش هتل قصر، میهمانان را در حال و هوای تاریخی قرار می دهد و باعث می شود تا آن ها تاریخ این قصر را از نزدیک لمس کنند. گاج سینگ دوم، یکی از نوادگان سینگ به شبکه CNN می گوید که قصر امید باوان راجستان از آخرین سازه های بزرگ ساخته شده در هند است: "می خواهم میهمانان هتل، معنای واقعی زندگی هندی را درک و از نزدیک آن را تجربه کنند. اینجا غذای هندی، موسیقی و کارکنانی داریم که خانوده هایشان سال هاست در کنار ما هستند. چیزی که مشتریان در مورد این هتل دوست دارند، فضای هندی است که بطور مستقیم در آن قرار می گیرند."

قصر امید باوان، نمادی برای امید

برای زمان های طولانی، قصر امید باوان راجستان نماد پیشرفت و امید بود، ولی چیزی که باعث ساخت آن شد، مشکلات مالی آن زمان هست. در دهه 1920 میلادی، خشکسالی عظیمی در آن منطقه به وجود آمد. ماهاراجا امید سینگ، پادشاه آن زمان فرصتی برای ارتقای وضعیت مالی کشور پیدا کرد و برنامه ریزی برای بزرگترین سازه آن زمان را که 15 سال طول کشید، شروع کرد. با استفاده از منابع مالی مخفیش تقریبا 3000 نفر را برای ساخت این قصر به خدمت گمارد. سپس از یک معمار انگلیسی به نام لنکستر خواست تا معماری این قصر را برعهده بگیرد. در ساخت این قصر از سنگ صورتی چیتار و مرمر استفاده شده و جالب است بدانید که از همین نوع سنگ ها در ساخت تاج محل نیز استفاده شد. وسایل دکوراسیون داخلی قصر امید باوان هند از فرهنگ هندی الهام گرفته و دیوارهای آن از گچ کاری های لهستانی و مرمر پوشیده شده اند. همچنین، لازم هست بدانید که خانواده سلطنتی فقط برای چند سال قبل از اعلام استقلال هند در این قصر به سر می بردند و نخست وزیر، گاندی آن ها را از قدرت و امتیازاتشان ساقط کرد. به لطف تصمیم سینگ دوم مبنی بر تغییر قسمتی از این قصر به هتل در دهه 1970 میلادی، هزینه های نگهداری این قصر تامین شدند و به همین خاطر، قصر تاکنون پابرجا باقی مانده است.

داخل اقامتگاه سلطنتی

به عنوان میهمان چیزی که در داخل هتل با آن مواجه می شوید، اتاق ها و سوئیت های مملو از وسایل قدیمی بوده که از نقاط مختلف هند جمع آوری شده اند، از جمله مبلمان آنتیک، پرده های زیبا و مجسمه های تاکسیدرمی حیوانات. در این هتل همچنین یک کتابخانه دنج و راحت، سالن های غذاخوری زیبا و تراس بزرگ برای نوشیدن چای به همراه چند طاووس که می توانید از دیدن آن ها لذت ببرید، وجود دارند. مهرنواز آواری، مدیر اصلی قصر امید باوان راجستان به CNN می گوید که هتل های استاندارد مانند کارخانه تولید اتاق هستند و هتلداری کاری پر سرعت است: "در قصرها اما خدمات بیشتر از هتل های شخصی بوده و کارکنان ارتباط نزدیکتری با میهمانان دارند. در این هتل با شما مانند مهاراجا و یا مهارانی رفتار می شود."در زیرزمین هتل، خدمات ماساژ یونانی ارائه می شوند و استخر سربسته، زمین تنیس و باغ های هتل زیبایی بی نظیر به مجموعه می بخشند. همچنین لازم هست بدانید که مراسم عروسی بسیاری از افراد مشهور مانند پریانکا چوپرا و نیک جوناس نیز در این هتل برگزار شده است. میهمانان نمی توانند از بخش خصوصی سلطنتی که هنوز سینگ دوم و خانواده اش در آن اقامت دارند، دیدن کنند اما می توانند از موزه ای که 15000 عدد از وسایل شخصی خاندان سینگ را در خود جای داده، بازدید داشته باشند. این وسایل از کلکسیون شخصی سینگ دوم بوده و شامل سرامیک های کمیاب، وسایل آنتیک، زره و حتی چند ماشین کلاسیک هستند. آواری می گوید که مردم جوداپور به تاریخ خود افتخار می کنند و سعی می کنند آن را به افراد مختلف نشان دهند. شهرهای هند شما را دهه ها در تاریخ به عقب می برند و به شما زندگی به سبک مهاراجاها را نشان می دهند.