دره ساماریا؛ زیبایی اسرارآمیز در دل طبیعت یونان

رعد و برق از زئوس به زمین فرستاده شد و آن را با بیشترین نیروی ممکن تقسیم کرد. قله های سنگ آهک کوه های سفید کرت شکاف خوردند و دره های زیادی ایجاد شدند که بزرگترین آنها ساماریا است. همه از شروع ماه می می توانند برای بازدید به این دره سفر کنند. در این بازدید، مردم به صورت پیاده عازم یک مسیر 16 کیلومتری از صخره های سنگی خواهند بود. بهتر است صبح زود شروع کنید، زیرا این پیاده روی یک روز طول می کشد. ساماریا آنقدر زیبا بوده که ما تصمیم گرفتیم در این مقاله شما را با آن بیشتر آشنا کنیم. با ما همراه بمانید.

راه بدون بازگشت دره بزرگ اروپا

پیچ و خم های تندی که به زیلاسکالو منتهی می شوند، ورودی پارک ملی سامره هستند. در این پارک صدای زنگ های آویخته شده به گردن بزهای کوهی در میان هوای صبحگاهی به گوش می رسد. بالای سرتان، قله بی رنگ گینگیلوس که به عنوان کوه روتن شناخته شده و محل غار شیطان است، خودنمایی می کند. در پایین مسیر، یک راه پله ساده وجود دارد که در زمان عثمانی ساخته شد و به سراشیبی پرتگاه منتهی می شود. در این منطقه سنگ های ناموزون و ریشه های سفید و خاکی درختان در زیر پاها مانند مارهای خشک شده، ترس را در دلها می اندازند. وقتی که به داخل دره رسیدید، اگر دچار گرمازدگی، آسیب مچ پا یا خستگی شدید و نتوانستید راه بروید، تنها راه برگشت استفاده از اسب است.

گیاهان و حیوانات دیدنی

دو کیلومتر اول را به سرعت پایین می روید. مسیر سیپرس به درختان کاج و برگ های طلایی افرا و بلوط می رسد. ماه می بهترین زمان بازدید از دره است، زیرا زمانی بوده که زنبق و گل های سفید درحال شکوفه زدن هستند، مریم و بابونه هوا را معطر می کنند و نسل جدیدی از بزهای وحشی اولین گام های خود را زیر نظر والدین برمی دارند. تابلوهای زرد رنگ، مسافرین را در مسیر راهنمایی می کنند. مسافرین در مسیر، راه خود را از سایه های جنگل تا کناره های جریان آب به سوی سنگ های درخشان از نور خورشید طی کرده و با مناظر چشمگیری روبه رو می شوند. انحراف بازدیدکنندگان از مسیر مشخص شده ممنوع است. در مسیر، ایستگاه های منظم و استراحتگاه هم وجود داشته که غذاهایی که از پیش تهیه کرده اید را در آنجا بخورید یا بطری های آب را از چشمه های بهاری پر کنید.

دره باریک و عمیق مقاومت

ایستگاه شماره 7، دهکده ساماریا بوده که در سال 1962 متروکه شده است. در ارتفاع 1000 متری و در محاصره دیواره های جنگلی دره عمیق، تنها چند ساعت از نور روز به این دهکده می رسد. در مرکز دهکده، یک فضای عمومی مشهور به نام "ماگازاکی" (مغازه کوچک) وجود دارد، جایی که ساکنان برای شنیدن خبر از دنیای بیرون از زبان بازدید کنندگان غریبه، شکارچی یا ولگرد که در حال عبور از این مسیر به آنجا رسیده اند، جمع می شوند. در زمان ماقبل تاریخ، در این مکان فقط یک نفر به تنهایی زندگی می کرد. در این منطقه معابد بیزانس، کلیساهای مسیحی، قلعه های ونیزی و پناهگاه های جنگ جهانی دوم قرار گرفته اند. انزوا و غیرقابل دسترس بودن به مدت طولانی آن را از شورشیان و انقلابیون مخفی کرده است.

در اواسط تابستان، این دره بازدیدکننده های زیادی دارد و دیوارهای دره تا صدها متر بالاتر کشیده شده اند. این پیاده روی با بدن های پوشیده شده از عرق، گرد و غبار یک آزمون استقامت است و پاداش ما منظره هایی بوده که هیچکس بدون عبور از این چالش نخواهد دید. حین بالارفتن از تخته سنگ های سست، بزرگ و کوچک، مهمترین بخش انتخاب نقطه بعدی فرود است. من بز کوهی درون خودم را حین پیاده روی، زمانیکه به سرعت از سنگی به سنگ دیگر می پریدم، یافتم. اما، اگر حواستان نباشد ممکن است با بی دقتی روی یک سنگ لق فرود بیایید. کسانی که در پیاده روی بی تجربه اند، باید آماده باشند تا فردا و یک روز بعدتر احساس خستگی و بدن درد داشته باشند.

رسیدن به پایان مقصد

منظره های شگفت انگیزی در گورستان ساماریا وجود دارند. اما یکی از بهترین ها، کافه های خروجی پارک بوده که از مسافران خسته با آب پرتقال پذیرایی می کند. بعد از کمی پیاده روی، به کافه دوم می رسید که در آن با دو یورو یک مینی بوس شما را به روستای ساحلی آژیا روملی می برد. این روستا تعداد زیادی غذاخوری، مغازه های فروش سوغات و مکان برای اقامت دارد و از بخش های مهم ساحل است. در ساحل، آب روی تکه های زغال سنگ نرم، پاهای خسته و متورم مسافران را میهمان ماساژ می کند.

آنچه که باید بدانید

-تنها راه بازدید از دره اتوبوس یا سفر با تور است. نمی توانید با ماشین سفر کنید، زیرا تنها راه بازگشت پیاده روی و قایقرانی است.

-تا قبل از 9 صبح در ورودی دروازه باشید. پیاده روی بین پنج تا هفت ساعت طول می کشد و شما باید تا روشنایی روز و قبل از رفتن آخرین قایق برسید.

-بلیط ورودی خود را نگه دارید، چون هنگام خروج از شما تحویل گرفته می شود.

-توجه داشته باشید که رفتن با اتوبوس به کانیا حدود دو ساعت طول می کشد، بنابراین، حتی اگر شما پیاده روی خود را 2 بعدازظهر به پایان برسانید، تا زمانیکه نزدیک به 9 شب نشده به چانیا باز نمی گردید. بیشتر مردم آن را سفر یک روزه می دانند.

-کرم ضد آفتاب، تنقلات و یک بطری آب به همره داشته باشید.

-کفشهای محکم و زانوبند بپوشید و برای قدم زدن زیر نور مستقیم خورشید کلاه به همراه داشته باشید.