تپه خلیل آباد مربوط به هزاره اول قبل از میلاد است و در داخل شهر شوط واقع شد. این اثر در تاریخ 26 فروردین 1341 و با شماره ثبت 428 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. وجود آشوت تپه (تپه خلیل آباد شوط) و گورستان مدفون مانده در خیابان تختی شوط نشان از قدمت تاریخی این منطقه دارد. طبق گفته های مورخین، قدمت تاریخی آشوت تپه به دوره اورارتوها یعنی هزاره اول و دوم قبل از میلاد می رسد و زبان آنها از زبان های التصاقی ترکان می باشد. برای ترجمه یا پی بردن به معنی و مفهوم «آشوت» نیاز به علم فونتیک زبان است. بنا به روایتی، واژه «آشود یا آسود»، در زبان ترکی آذربایجانی به مفهوم (آس طایفاسینین اودو، اود سو یا ایستی سو) خواهد بود. وجود چشمه ایستی سو هم در حوالی این منطقه نزدیک بودن این مطلب را قوی تر می کند.