مسجد ملک بن عباس

به احتمال زیاد بنای اولیه مسجد ملک بن عباس در زمان تیموری پایه ریزی شده بوده که 2 بار در زمان صفوی و قاجاریه بازسازی شده. در سال 1237 خورشیدی محمد بن عباس بحرینی دستور داد در همان مکان قدیمی مسجدی برای اهالی و آقا سید محمد عالم شرف البحرانی از مجتهدین شیعه ساخته شود. ساخت مسجد توسط استاد محمد نامی (معمار مناره های بارگاه امام علی (ع)) به صورت مسجد یک ایوانی با قوس ها و طاق های دو ابرویی با سبک هندی شروع می شه. شبستان مسجد دارای یک ردیف ستونه که 6 عدد از ستون ها در داخل و 2 ستون در دو جانب قرار داره ، پا ستون ها با آجرهای قالبی از گچ با نقوش زیبا تزئین شده. ایوان مسجد هم دارای 6 ستونه و 2 درگاه در دو سوی ایوان وجود داره. گچ بری سقف شبستان و ایوانش، ترکیبی از قالب گیری و قطعات گل و بته است و نماسازی آن گچیه.نکته جالب در مورد این بنا انحراف مناره اونه که شکل کج این مناره باعث شده که به این مسجد لقب پیزای ایران رو بدن.