جنگل ابر

جنگل ابر قسمتی از قدیمی ترین و زیباترین جنگل های هیرکانی است با گونه های گیاهی و جانوری نادر. این جنگل با 35 هزار هکتار وسعت در ادامه جنگل های سرسبز شمال کشور به دلیل اینکه در اغلب مواقع فضایش را اقیانوسی از ابر فرا گرفته، به این نام مشهور است. در این جنگل ابرها آنقدر به درخت ها نزدیکند که به نظر می رسد جنگل بر روی ابرها سوار است و میتوان در میان ابرها گشت و گذار کرد و به باور بسیاری از گردشگران، یکی از زیباترین چشم اندازهای طبیعت ایران محسوب می شود. این جاذبه جزو بقایای دوران سوم زمین شناسی هست.

ارتفاع زیاد از سطح دریا، پایین بودن دما در فصل گرما و وجود چشمه سارهای فراوان و پوشش جنگلی متنوع از شاخصه های این جنگل است. میزان بارندگی در این منطقه بین 400 تا 500 میلیمتر و متوسط حداکثر دما 20 و حداقل دما هم شش درجه سانتیگراد است. وجود 85 نوع گونه گیاه مانند راش، بلوط، ممرز افرا، شیردار، توسکا، آزاد داغداغان، گونه های کلاه میر حسن، چوبک، اسپرس، دم روباهی، آویشن و شبدر به همراه گونه های گیاهی نادر مانند نارون، بارانک، سرخدار و مانند آنها جنگل ابر را به موزه ای طبیعی تبدیل کرد. آب و هوای خاص این جنگل درختان متفاوتی را در خود پرورش داده که برخی از این درختها با شکل خاص خود روی زمین خزیده اند و منظره زیبایی را پدید آورده اند.

جنگل ابر یکی از بانکهای گیاهان دارویی سرشار در کشور بوده و همه ساله مشتاقان و علاقمندان زیادی را از گوشه کنار جهان به سوی خود دعوت می کند. در قسمت های جنوبی جنگل یعنی قسمتی که به روستاها نزدیکتر است، پوشش گیاهی تنک دیده می شود. در عمق جنگل هم تپه های پرشیبی وجود دارد که سراسر پوشیده از درختان بلند است. از گونه های جانوری این منطقه میتوان خرس قهوه ای، گرگ، پلنگ، خوک وحشی، شغال، روباه، خرگوش کل و بز، شوکا و مار و از پرندگان کبک، کبوتر جنگلی، بلدرچین، عقاب جنگلی، کرکس، شاهین، فاخته و قرقاول را نام برد.