مکانی که درست بیخ گوشمونه و ازش خبری نداریم. مکانی که کم لطفی ها بهش بیداد می کنه. کاش مسئولین رسیدگی کنن تا این زیبایی ها از بین نره. این مکان زیبا که متعلق به امیر اعظم شاهرود بوده درحال حاضر به سازمان منابع طبیعی واگذار شده.

آرامگاه ابوالحسن خرقانی مربوط به سده 5 ه‍.ق بوده و در 24 کیلومتری شاهرود و در تپه ای در شمال قلعه نو خرقان قرار دارد. مجموعه آرامگاه با توپوگرافی جالب به صورت باغ ایرانی بوده و نهر آبی از کنار آن روان است و در کنار آن هم مکانی را برای استراحت گردشگران در نظر گرفته اند. ساختمان آرامگاه از آجر ساده و

بنای فعلی موزه شاهرود در حقیقت ساختمان قدیم شهرداری (بلدیه) شاهرود است. این موزه در سال 1368 گشایش یافت و دارای دو بخش مردم شناسی و باستان شناسی در دو طبقه است. در بخش باستان شناسی این موزه آثاری از تپه های تاریخی شاهرود، دامغان و سمنان از جمله تخت سنگ چخماق به نمایش درآمد. در بخش مردم شناسی هم اشیا

تپه سنگ چخماق از جمله قدیمی ترین استقرارهای یکجانشین شناخته شده دوره نوسنگی در شمال شرق ایران بوده و در 8 کیلومتری شمال شاهرود واقع شده است. قدمت تپه غربی به اواخر هزاره هشتم و اوایل هزاره هفتم و قدمت تپه شرقی هم به اواخر هزاره هفتم و نیمه اول هزاره ششم پیش از میلاد باز می گردد. این اثر در تاریخ 12

پل سر چشمه مربوط به دوره پهلوی اولِ که تو محله سرچشمه، جنب میدان امام رضا (ع) واقع شده و در تاریخ 12 بهمن 1381 با شمارهٔ ثبت 7347 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. پل سرچشمه در مسیر شاهرود – مشهد ؛ بر روی رودخانه شاهرود ساخته شده و منسوب به اواخر دوره قاجاریه است. وجه تسمیه پل سرچشمه، به

روستای عشایر نشین "رضا آباد" از توابع بخش بیارجمند شهرستان شاهرود، در 250 کیلومتری جنوب غربی شاهرود و 123 کیلومتری جنوب بیارجمند واقع شده است.پرورش گوسفند و شتر و نیز بافت انواع گلیم تنها راه معیشت اهالی سخت کوش این روستای کویری است. مهم ترین جاذبه گردشگری این منطقه وجود تپه های ماسه ای به اشکال مخت

جادۀ سلامتی در دامنۀ جنوبی رشته کوهی آهکی در غرب شهر امتداد دارد. این رشته کوه در حدود هزار و 600 متر از سطح دریا ارتفاع داشته و جدا کنندۀ محدودۀ شهر با صحرای جلالی است و در زمستان باعث می شود جریان هوای سرد شمالی کمتر به داخل شهر نفوذ نماید.

مسجد شیخ علی اکبر مربوط به دوره قاجاره و در شاهرود، خیابان مزار، کوچه مسجد شیخ علی اکبر واقع شده و این اثر در تاریخ 16 شهریور 1376 با شمارهٔ ثبت 1918 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده.

این غار از غارهای استان سمنانه و از جاذبه های طبیعی شاهروده که در مسیر بیارجمند به میامی قرار گرفته.

منطقه شکار ممنوع تپال با وسعتی برابر 30 هزار هکتار در شمال غربی شهرستان شاهرود واقع شده و منطقه ای است کوهستانی و دشتی که در مجاورت شاهرود واقع شده است. منطقه تپال با چشم اندازهای بسیار زیبا از دیر زمان محل مناسبی جهت زیستگاه وحوش و محل مناسبی جهت بازدید دوستداران طبیعت به شمار می ره. این منطقه که ت

این غار در روستایی به همین نام در 40 کیلومتری شمال شرقی شاهرود قرار گرفته و از جاذبه های گردشگری این روستاست.یه افسانه بامزه ای که قدیمی های روستا درباره این غار می گفتن اینه که ته این غار یه دری هست که اکه بری توش در به روت بسته می شه و توش پر از گنجه!

این غار در جنوب شرقی شاهرود قرار گرفته و از جاذبه های گردشگری این منطقه به حساب میاد.

غار ناروان، در 40 کیلومتری جنوب شرقی شاهرود واقع در روستای دیزج ، در دامنه کوه ناروان واقع شده و دهانه آن همانند چاهی ست که در دامنه کوه ایجاد شده. عمق غار نارون 150 متر و ارتفاع آن در حدود 8 متره. در این غار استالاگمیت های زیبایی وجود داره. متاسفانه هم اکنون به علت ایجاد پادگان نظامی در آن منطقه ا

این غار در مسیر جاده میامی به جاحرم استان سمنان قزاز گرفته و از جاذبه های طبیعی این استانه.

این بازار که در مرکز شهر شاهرود قرار گرفته قدمت احداثش به دوره قاجار بر می گرده و در بدنه بازار بناهایی چون کاروانسرا، بارانداز، مسجد و گرمابه تعبیه شده. بازار شاهرود از دو راسته اصلی به نام' راسته بازار' و 'بازار انارکی ها' تشکیل شده و دارای پنج ورودی اصلیِ. نوع معماری بازار کویری بصورت سرپوشیده

کاروانسرای عباس آباد در شرق شهرستان شاهرود و در کیلومتر 135 جاده شاهرود- مشهد و در مرکز روستای عباس آباد واقع شده است. این کاروانسرا مربوط به دوره صفویه است و در دوره قاجار مرمت اساسی شده است. فرم پلان این کاروانسرا مستطیل شکل و از نوع 4 ایوانی است و دارای دو ورودی شرقی و غربی است که ورودی اصلی آن د

این کاروانسرا مربوط به دوره صفوی است که در 8 کیلومتری شرق شاهرود واقع شده و این اثر در تاریخ 16 فروردین 1377 با شمارهٔ ثبت 1993 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

بقایای پل حیدر قلی مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان شاهرود، بخش مرکزی، روستای دیزج واقع شده و این اثر در تاریخ 12 بهمن 1381 با شمارهٔ ثبت 7345 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. ساخت پل تقریباً به چهار صد سال پیش یعنی دوره صفوی بر می گردد. پل در حال حاضر ویران شده و بقایایی از آن ب

دیزج(دزج=دجه) شاهرود این روستا در استان سمنان و در دهستان بخش مرکزی شهرستان شاهرود واقع شده است. موقیعت جغرافیایی و تاریخی دزج: دیزج در شش کیلو متری جنوب شاهرود از شمال به راه آهن شاهرود از جنوب به صحرایی منتهی به شهر بیارجمند و دهستان طرود و از مشرق به روستای سعد آباد و سرحدات بخش میامی و از مغرب

این بنا در بافت سنتی چهارسوق، جوار خیابان 15 خرداد شاهرود واقع گردیده و بنای اولیه آن بر اساس مدارک و شواهد موجود، حداقل از آن دوره صفوی است. این بنا در دوره های بعد به طور مرتب تعمیر و بازسازی شده و سرانجام در دوره پهلوی، به غیر از محراب، تجدید و توسعه پیدا کرده است. به نوشته مطلع الشمس - تألیف حدو