دروازه ارگ یا میدان ارگ مربوط به دوره قاجار است و در تقاطع خیابان طالقانی و خیابان شیخ فضل الله نوری واقع شد. این اثر در تاریخ 30 خرداد 1358 با شماره 395 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. این بنا دروازه شمالی و تنها باقیمانده ارگ سمنان است که در زمان بهمن میرزای بهاءالدوله، فرزند فتحعلی شا
حمام حضرت یا حمام پهنه بین مسجد جامع و امامزاده یحیی در سمنان واقع شده است. در سال 856 هجری قمری و در زمان سلطنت ابوالقاسم بابر خان، پادشاه تیموری و به دستور وزیر وی، خواجه غیاث الدین بهرام سمنانی ساخته شد. در سال 1312 هجری قمری و در اوایل سلطنت مظفرالدین شاه و به دستور حاج ملاعلی حکیم الهی هم نسبت
خانه تدین که متعلق به یکی از تجار معتبر سمنانی بوده و در خیابان طالقانی شهر سمنان واقع شده و ساختش به اواخر دوره قاجاریه بر می گردد. این بنا دارای حوضخانه، تالارهای زمستان نشین و تابستان نشین، اصطبل، آشپزخانه، حیاط مرکزی و معماری گودال باغچه است که یکی از تکنیک های معماری سنتی ایران به شمار می رود.
یکی از خانه های تاریخی بسیار زیبا، خانه طاهری است. این خانه تاریخی در خیابان ابوذر، کوچه شهید محمد علی مهدوی و در فاصله کمی از خانه رجبی قرار گرفت. خانه طاهری که متعلق به دوره قاجاریه بوده و قسمت اعظم آن مرمت شده، در تملک سازمان میراث فرهنگی است. این خانه دارای ورودی بسیار زیبایی بوده که با یک هشتی
مسجد جامع سمنان بنایی بسیار کهن و باارزش در سمنان است. در طول زمان تغییرات و تحولات زیادی در این مسجد بوجود آمد اما هم اکنون در آن آثار دوران سلجوقی و تیموری دیده می شود. عقیده بر این است که این مسجد در قرن نخست هجری بر روی خرابه های آتشکده بنا شد. مسجد جامع سمنان در طول تاریخ از لحاظ مذهبی، فرهنگی
کاروانسرای آهوان در منطقه سردسیر آهوان در 42 کیلومتری خاور شهر سمنان قرار گرفت. ساختمان این کاروانسرا از سنگ و ملات ساروج بوده و در قرن پنجم هجری ساخته شده است. کاروانسرای آهوان در طول تاریخ و از اوایل اسلام تا دوره ایلخانی مورد توجه بوده و همواره تعمیراتی برروی آن برای حفظ بنا انجام میشد که گاه تغی
پارک موزه دفاع مقدس استان سمنان، به منظور حفظ میراث گرانسنگ شهیدان والامقام و انتقال دستاوردهای هشت سال دفاع مقدس احداث شده.
ارگ علاء در 9 کیلومتری جنوب شرقی سمنان و در کنار جاده سمنان به پایگاه هوایی واقع شده و یکی از آثار تاریخی اواسط قاجار به شمار می رود که به ثبت آثار تاریخی رسیده است. مساحت تقریبی آن در حدود 100 متر بوده و دارای زیربنایی در حدود 120 متر است. ارتفاع آن هم با اضافه شدن طبقه دوم به حدود 8 متر می رسد. بن
خانه کلانتر یادگار عصر قاجار با اندرونی بسیار زیبایی است. این عمارت تاریخی اکنون تبدیل به یکی از بهترین رستوران های سمنان شده است؛ رستورانی که با ورود به آن احساس می کنید به گذشته های دور سفر کرده اید و به دوران قاجاریه رفته اید. درهای چوبی طرح دار، شیشه های رنگی، صنایع دستی قدیمی، سرو غذا با تزئینا
یکی دیگر از آثار دوران قاجاریه، ساختمان دارالحکومه سمنانه که در جنوب شهر و در میدان ابوذر غفاری (پاچنار) واقع شده. بنای دارالحکومه رو به دوره فتحعلی شاه قاجار نسبت می دهند. قبل از اینکه ساختمان ارگ دولتی سمنان در شمال شهر احداث شود، دارالحکومه سمنان در جنوب شهر و در همین بنا که امروز به خانه کلانتر
در 10 کیلومتری شمال شرقی سمنان در نقطهای کوهستانی به نام سارو آثار دو قلعه بسیار محکم و تسخیرناپذیر موجود است که طرز ساختمان و انتخاب محل بنای آنها قابل توجه و در خور تحقیق است. این قلعه در دو طرف کلاته یا مزرعه سارو که چشمه ساری زیبا است واقع شده. قلعه شمالی بر اثر گذشت زمان و بروز سوانح طبیعی و
این بنا متعلق به اواسط قاجار می باشد و در قسمت جنوبی سمنان در محله اسفنجان و در نبش میدان ابوذر (پاچنار) واقع است . بنا متعلق به خانواده رجبی (کلانتر وقت سمنان ) بوده است . بنا دارای یک حیاط مرکزی و باغچه و فضاهایی از جمله، یک راهرو طولانی که از هشتی به حیاط متصل است . اتاق های تابستانی که دارای با
در جنوب غربی میدان ابوذر و در محله اسفنجان سمنان آثار دو قلعه پر ابهت و قدیمی به چشم می خوره که به قلعه های پاچنار معروف هستند. این قلعه ها به صورت دژهای دوران باستان ساخته شده بودند و از زمره قلعه های بسیار مهم نظامی و دفاعی شهرستان به شمار می رفتند. بعضی ها قدمت و تاریخ بنای این قلعه ها رو به دورا
حاج ملا علی سمنانی یکی از علمای متبحر و حکمای بزرگ قرن اخیر بود که در میان مردم سمنان و دیگر شهرها شهرت خاصی داشت او به سال 1253 هجری قمری در شهرستان سمنان متولد شد و در سال 1333هجری قمری در سمنان وفات یافت .آرامگاه وی در ابتدای خیابان حکیم الهی در کنار ایوان و داخل صحن مشجر و سر سبز و با صفائی در ف
مسجد امام، مسجد شاه یا مسجد سلطانی در مرکز شهر سمنان واقع شده و یکی از مهمترین و زیباترین بناهای تاریخی و مهم سمنان است. بنای این مسجد در دورۀ قاجار به دستور فتحعلی شاه و به همت « حاجی سید حسن حسنی » و استادی « صفر علی معمار » ساخته شد و کار آن در سال 1243 به پایان رسید . صحن مسجد به صورت چهار ایوا
این مسجد در شمال محله زاوقان سمنان و در میان باغ های سرسبز واقع شده است و از بناهای قرن دوم هجری و مربوط به دوره تسلط علویان در این سرزمین است . مصالح ساختمانی که در این مسجد به کار رفته آجر , گچ ,سنگ و خشت خام است . مسجد جامع زاوغان شامل ایوانی بلند است که ارتفاع آن بیش از ده متر است و رو به مشرق
تکیه ناسار مربوط به دوره قاجار است و در سمنان، شمال خیابان امام، جنوب راسته بازار واقع شده .
قدمت تکیه مذبور به دوره قاجار می رسه، این تکیه زیبا از جنوب شرق به وسیله راهروی باریک و مسقف به مسجد امام و از شمال غربی به مسجد جامع و حمام پهنه از جنوب غربی به امام زاده یحیی (ع) و از سمت شرق به تیمچه حضرت راه داره. در گذشته سقف تکیه پوشیده نبوده اما گویا در دوره پهلوی سقفی از کلاف های چوب و فلزی
قلعه ای قدیمی و با شکوه که بعد از سال ها همچنان استوار ایستاده است. باروهایی به ارتفاع بیش از 3 متر و دیوارهایی قطور.
با عبور از کنار دریاچه زیبای نمک، به آب انبار قیلوقه می رسید که در آن آب البته نه چندان گوارایی ( کمی شور ) وجود دارد . و یا در مسیر راه مبارکیه به سفید آب یک آب انبار قدیمی با سقف گنبدی به نام آب انبار “حوض قیلوقه ” دیده می شود .
خانه تاریخی سمنانی ها یک خانه سنتی دارای قدمت 130 ساله میباشد که متعلق به دوران ناصرالدین شاه قاجار می باشد. این خانه تاریخی با متراژ 121 متر مربع دارای ورودی زیبا دارای درب دولنگه سنتی با درکوبل های مردانه و زنانه و همچنین فضای پیر نشین در قسمت ورودی است و همچنین در معماری این بنای تاریخی فاخر از گ
بازار سمنان و بازار شیخ علاءالدوله مربوط به دوره قاجار بوده و از دو بخش تشکیل شده است. مکان آن نیز در سمنان، خیابان امام، خیابان شهدا واقع شده و در حدود 1600 متر یک مایل طول دارد. این اثر در تاریخ 11 تیر 1375 با شماره 1740 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. بازار بزرگ سمنان در حدود 180 سال
حکیم حاج ملاعلی سمنانی معروف به حکیم الهی فرزند حاج محمد صادق در سال 1243 قمری در سمنان دیده به جهان گشود . ایشان از شاگردان مرحوم حاج ملا هادی سبزواری بوده که سالهای زیادی را در حوزه های علمیه نجف و کربلا به تحصیل معارف اسلامی مشغول بود و سرانجام در سال 1333 قمری دیده از جهان فرو بست. آرامگاه ایشان
این بنا در روستای سرخه - 15 کیلومتری جنوب غربی سمنان - واقع گردیده، بنای اولیه آن را به قرن اول هجری نسبت می دهند و در دوره های بعد چندین بار تجدید و تعمیر شده است . بنای فعلی دارای دو شبستان بزرگ است که نزدیک دو متر از سطح کوچه مجاور پایین تر است . شبستان غربی، بازمانده قرن اول هجری و شامل 6 ستون ق
در جنوب محلهٔ اسفنجان سمنان آتشگاهی وجود داشت که تا سالیان قبل، آثار ستون های ساختمان آن باقی بود. این ستون ها در میان حصارهای سر به فلک کشیدهٔ متعلق به دوره های قبل از اسلام واقع بود. اصولاً آتشکده و آتشگاه مربوط به دوره های قبل از اسلام است و از این نظر می توان پی به قدمت محلهٔ اسفنجان و آتشگا