روستای نمره یک پایین

نمره یک پایین از منازل سازمانی و شهرک های اولیه اسکان کارکنان شرکت نفت بوده که قدمت آن با پیدایش نفت در منطقه آغاجاری برابر است با حدود صد سال. ظاهرا در منازل کواتر نمره یک بالا کارگران هندی و در منازل نمره یک پایین کارگران ایرانی اسکان داشتند. این منطقه از چند بخش تشکیل میشد؛ نمره یک بالا، نمره یک پایین، چادرها، لین های مسجد و لین مدرسه. به مرور زمان اسکان دهی کارکنان شرکت نفت و گاز به میانکوه و امیدیه منتقل شد و کلیه محل های نمره یک به ساکنین غیر شرکتی رسید.

درگذشته، کلیه امکانات رفاهی در نمره یک به صورت اشتراکی و عمومی بوده و ارتباط همه روزه مردم در این مکانها با هم صفا و صمیمیتی را بوجود آورده بود. هنوز آثار این تعلق خاطر و ارتباط عاطفی در میان قدیمی های نمره یک ادامه دارد. مراسم تعزیه عاشورا در نمره یک مراسمی با شکوه و دیدنی است که هر ساله اکثر نمره یکی های قدیم و جدید را کنار هم جمع می کند. تابستانهای بسیار گرم و طاقت فرسایی دارد و در بهار هوا گرم ولی قابل تحمل است.

در سالهای پر باران، پاییز و زمستان سرسبز با هوایی بسیار مطبوع و خنک دارد. نام نمره یک پایین به یکی از پنج محله ای گفته می شود که در مجموع نمره یک میانکوه یا نمره یک امیدیه را تشکیل می دهند و در کل به نام این پنج منطقه نمره یک گفته می شود. علت نامگذاری این منطقه براساس حفر، اکتشاف و بهره برداری از اولین چاه نفت در این منطقه می باشد که در زمان حضور انگلیسی ها حدود صد سال پیش صورت گرفت و در اصل با نامگذاری شماره چاه های نفت در منطقه، تقریبا شهرک های مسکونی مربوطه کارکنان آن قسمت را به همان نام نامگذاری می نمودند. مثلا نام چاه no1 کشف شده در این منطقه را روی شهرک محل اسکان کارکنان این قسمت گذاشته اند.