مسجد جامع ارسنجان مربوط به دوره صفوی است و در ارسنجان، خیابان سعیدیه واقع شد. این اثر در تاریخ 1 مرداد 1386 با شماره 19301 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. مسجد جامع ارسنجان که از مهمترین مساجد جامع استان فارس بوده، از آجر به عنوان مهمترین عنصر معماری در ساخت آن استفاده شده است. طاق و تویزه های ممتد که بر روی ستون های محکم استوار شده، اصلی ترین تکنیک معماری به کار رفته در این بنا به شمار می آید.
مسجد جامع ارسنجان به شکل دو ایوانی بنا شده و شبستان مسجد یا ایوان جنوبی آن از اهمیت بیشتری برخوردار است. در ضلع جنوبی و شرقی مسجد هم دو شبستان قرار دارد که سقف آنها با گنبدی کوچک پوشیده شده است. این گنبدها بر ستون های ستبر آجری استوارند. استفاده از آجر به صورت راسته و خفته در یک ردیف ستون در میانه شبستان با استفاده از طاق و تویزه ها فضایی بسیار زیبا و همگون را پدید آورده است. این بنا در سال 1387 مورد تعمیر و مرمت قرار گرفت.